"Ruhumun eşi"
Kurt, masum bir kızı aşkıyla koruyabiliecek mi?
Kız o aşka inanıp kurda sığınabilecek mi?
🤍✨
"Bişi sorucam" diyip dudaklarımı yaladım. Gergindim.
"Ben tekrar evime gidebilecek miyim?" Dediğimde elini başından çekti. Doğrulup oda ba...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
(Sağ taraftaki yüzük, Arenin sadece Arene aldırlar)
"Çok yakıştı" dedim gülümseyip bakışlarımı elinden çekmeden.
Birleşmiş ellerimizi arabaya binerken ayırmak zorunda kaldık.
"Şimdi eve mi gidiyoruz?" Dedim kontağı çevirdiğinde. "Evimize gidiyoruz" dedi bana bakmadan.
Tek eli ile direksiyonu döndürdüğünde çok muhteşem görünmüştü.
Yüzük eline çok yakışmıştı.
"Uyu istersen, Tamam sizin geleneğiniz gibi düğün yapacağız ama bize görede gece yarısından sonra eğlence başlıyor güç toplamalısın" dediğinde
"Yok ya gerek yok iyiyim ben uykusuzluğa dayanırım" dedim itiraz ederek hem ben bu heycanla uyuyamazdım ki.
"Ben dayanmani istemiyorum uyu diyorum Devin" dedi. Konuşurken gözlerini yoldan ayırmıyordu.
"İyiyim Aren uyumayacam" "Devin dayanamazsan zaten erken kalktık bugün yat uyu inat etme işte uyandırırım ormana varınca" "Hayır! Uyamayacam diyorsam uyumayacam bitti!" Dedim. Geriye yaslanarak.
"Bak, Devin uyumalisin-" "Aren! Uyumayacam dedim bitti, Konu kapandı" diyip onun kapattığı konular gibi bende bu konuyu kapattım.
"Tamam" dedi. Bu tamam mı çok iyi biliyordum.
Eli tablete gitti.
Bir tane müzik açtı,
Hah! Beni bunla mı uyutacak? Yok paşam ninni aç.
Şarkı; Kahraman Deniz'den Garezi var
Şarkısıydı.
Aynen sana garezim var.
^_________^
(......)
Gözlerimi açtığımda, Arenin evinde olduğumu fark ettim. Peki Aren nerdeydi?
Bir saniye, en son arabada şarkı dinliyordum. Sonra...
Haaaa! Ben uyudum.
Ben uyudum ve Aren kazandı.
Aren kazanmıştı.
"Aren!" Dedim aşağıya doğru bağırarak. "Oooo uyuyan güzel uyandın mı?" Diye yukarıya seslenmişti.
Bir çırpıda aşağıya indiğimde Arenin uyarısını gecikmedi.
"Yavaş düşme!"
Hemen koşarak mutfağa yöneldiğimde, "Uyumuşum ya" diyerek isyan ettim. "Aren uyumayacam dedim bitti, konu kapandı" Diyerek benim taklidimi yaptı.
Elinde telefon ile tezgaha yaşlanmış bir şeylere bakıyordu.
"Ya Aren"
O muhteşem, tabiki kendine has erkeksi kahkahasını attığında benide güldürmüştü.
"Saat kaç?" Dedim. Akşama malûm düğünüm vardı.
"18.34" "Hiii! Hemen hazırlanmaliyiz!"
Heyecanlı değildim ama kendi düğünümede geç kalmak istemezdim.
"Dur Devin saat 21. Falan hazırlanalım bizim burda dediğim gibi geç başlıyor eğlence" dediğinde düşünüp mantıklı bir şekilde Arenin dediğini yapmaya karar verdim.
Doğru ya burasi başka bir evrendi.
"Düğün şarkımız ne olacak? Nasıl dans edecez?" Diyip bir anda hiç düşünmeden bir soru sordum.
"Burada işler öyle yürümüyor küçük kız." Diyip bana bir şeyleri açıklamak isterce elindeki telefonu cebine koydu "İlk imza işi var. Yani evlilik belgesi şey neydi hah! Cüzdanını alacaksin sonra biz yemin edecez. Sonrada ölücez" "Ney?! Vampir olduğunu söylememiştin? Aren ne diyorsun?" "Yani ölücez derken bizim burda evlenenlere diyim öldü diyorlar bekar olduklari için, bekarlikları oluyor. Bakirlik ve bakireliktende çıktıkları için öldü deniliyor" dedi.
Şimdi anlamıştım.
Galiba bu yüzden heyecanlı değildim.
Biz zaten bu evrende evliydik.
"Anladım ama benim hazırlanmam biraz uzun sürebilir o yüzden şimdiden baslasam mı?"
"Ne kadar uzun bir saat falan mı?"
"Yuh!"
"Yarım saat mi?"
"Aren en az 3 saat"
"Ne?! Sen ciddi misin?"
"Ben insanim Aren kurt veya dişi kurt değilim hazırlanmam elbette uzun sürecek!" dedim
Sinirlenmeye başlamıştım.
Neden bu kadar çabuk sinirleniyorum?
Bu sinirimi hissetmiş olacakki, Beni belimden kavrayarak kendine çekti.
Kendine etkileyici bir ton seçip, "Biliyorum, neden bu kadar çabuk sinirleniyorsun? Sakin ol. Sen zaten dişi kurt olmadığın için yani insan olduğun için sana daha nayif davranıyorum." Dedi. Beni sakinleştirmeyi çok iyi biliyordu.
"Daha zarif ve temiz seviyorum"
Elimden tutup, bileğimdeki nabzımı öptü.
"Bu kalp ritmi için yaşıyorum." Dediğinde şimdi erimenin tam sırasıydi.
"Aren" dedim dudakları dudaklarıma yaklaşırken.
"Hı" diye bir nida çıkınca ağzından hemen işaret parmağımi dudaklarina bastırdım.
O bir şey söylemeden ben konuştum.
"Evet biliyorum bu 5 oldu"
Elimi çektiğimde belimdeki ellerini çekti.
"Peki evlendikten sonra bunların acısını tek tek her saniye çıkartacağımı biliyor musun?"
"Ehe" diye yapmacık bir şekilde güldüğümde yine yarı çıplak olduğu için yukarı çıkacak ve üstünü değiştirip gelecekti.
