Comment Goal-20
(මම හැමදාම වචන 2000 ක් විතර ටයිප් කරනවා ඒත් ඔයාලගෙන් ලැබෙ කමෙන්ට් ගාන මගෙ රිප්ලයි කමෙන්ට් අතෑරලා බැලුවාම ගොඩක් දවසට දහයකට අඩුයි...ඒ නිසා දැම්මෙ...තරහ වෙන්නෙපා ඉතින්🥺💔)❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌
ජිමින් පඩිපෙල බැහැගෙන එද්දි ජිමින්ට ඉස්සරහට හම්බවුණේ බූසාන් ඉඳලා දැන් ටිකකට කලින් මැන්ශන් එකට ආව ජන්කුක් ව....ජන්කුක් දැක්කාම ජිමින්ගෙ කලබලෙන් පිරිලා තිබුණ මූණ හැඟීම් විරහිත එකක් වුණේ ජන්කුක්ගෙ කළු ඇස් හරහා තත්පර කීපෙකට පසුතැවීමක් ඇඳිලා මැකිලා යද්දී....
"ජිමින් කවදාද ආවෙ?"
"දැන් මාසයක් විතර වෙනවා ජන්කුක්.... ඔයා වැඩ වාගෙකට ගියා කිව්ව නිසා මම කරදර කළේ නැහැ..."
ජිමින් ඇස් එහෙ මෙහෙ කරන ගමන් කිව්වෙ ජන්කුක් එක්ක ලිවින්ග් රූම් එකේ තනිවුණ එකට අපහසුවෙන් වාගෙ.....ඔලුව බිමට පහත් කරගෙන ඇතුළට ආව කවින් ජිමින් ව දැකලා හිනාවෙලා ආචාර කළේ ජිම්නුත් හිනාවකින් කවින්ට ආචාර කරද්දී....
"ඉතින්....ජිමින් දිගට ම මෙහෙ ඉන්නවාද?"
ජන්කුක් ඇහිබැමක් උස්සලා අහද්දි ජිම්න් කෙටි පණිවිඩයක් ආව තමන්ගෙ දුරකථනය දිහා බැලුවා...
"ආආ....ඇත්තටම මම සෝල්වල අපාට්මන්ට් එකක් ගත්තා..හෙට විතර යන්න කියලා මම බැලුවෙ ජන්කුක්...මට හදිසි වැඩකට යන්න තියෙනවා....අපි පස්සෙ වෙලාවක කතා කරමු...."
ජන්කුක්ගෙ පිළිතුරක් බලාපොරොත්තු නොවී ම ජිමින් මැන්ශන් එකෙන් එළියට යද්දී ජන්කුක් අත් දෙක සාක්කු දෙකට ඔබාගෙන පඩිපෙළ නැඟලා යන්න ගියා....
.
.
.
.
.
.
.ටේහ්යුන්ව ජන්කුක්ගෙ කාමරේට එහා පැත්තෙ කාමරේට අරගෙන ගිය කවින් පේන නොපෙනෙන ගානට හුස්ම වැටෙන ටේහ්යුන්ගෙ නළලට අත තියලා බැලුවා...
"අයිශ්...ගින්දර වගේ...ඉක්මනට ම ඩොක්ටර් කෙනෙක්ට නොපෙන්නුවොත් ලොකු ප්රශ්නයක් වෙනවා...."
තනියම කියෙව්ව කවින් ජේකේව හොයාගෙන ගියේ බැනුම් අහන්න හරි ඒ ගැන ජන්කුක්ගෙන් අහන්න....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
YOU ARE READING
The Misplaced Teddy || TK
FanfictionFrom the day you disappeared from my life....I lost myself my love