KORALTANLAR

1.3

Beklemiyordunuz dimi bir günde iki bölüm :D

✨

✨✨

Hastanenin önüne geldiğimde otobüsün düğmesine bastım ve durakta indim. Şimdiye kadar hiç heyecan yapmamıştım ama hastaneyi görür görmez heyecan ve korku basmıştı beni.

Yalnız hastane çok zengin duruyor.

Gerçekten de özel olmanın hakkını veren bir hastaneydi. Adından babamların olduğunu anlamıştım ama sorun olacağını düşünmedim sonuçta her gün hastaneye kim gelip gidiyor diye bakacak halleri yok ya.

Usulca yürümeye başladım girişe doğru. Kalbim ağzımda atıyordu sanki. Ya son evredeysem korkusu gittikçe aklımı kemirmeye başlamıştı. Korkunun ecele faydası yok deyip hızlandırdım adımlarımı.

Randevu kestiğim doktorumun kapısının önünde beni çağırması için bekliyordum. Sanırım biraz fazla erken gelmiştim. Sonunda ekranda adım görününce hızlıca içeri adımladım.

"Gel bakalım Ahu"
"Merhaba" çekingen bir şekilde karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Şikayetin nedir?"
"Ben, ıı şey.. ben geçen haftalarda bayılmıştım ve hastanede sonuçlarım çıkınca, şey.. ordaki doktorum kanser olduğumu söylemişti." Cümlelerimi toparlamakta güçlük çekiyordum. Durup derin bir nefes aldım ve doktora baktım, bana ilgiyle bakıyordu.

"Ben ondan sonra napacağımı bilemedim. O şokla kendimi dışarı attım. Bir daha da konusunu açmadım ve unutmaya çalıştım. Ama son zamanlarda kanser belirtilerini sık sık yaşıyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum açıkçası. Şaşırmış bir haldeyim savrulup duruyorum. Ölmek istemiyorum. Ne yapılması gerekiyorsa yapmaya hazırım. "   gözyaşlarım istemsizce akmaya başlamıştı.

" Sakin ol, önce bir sonuçlarına bakalım neymiş hastalığın. Tüm kanserler ölüme yol açmıyor. Şimdi derin derin nefes al ve masadaki sudan iç biraz."
Sesi endişeli çıkmıştı. Dediğini yapıp derin derip nefesler almaya başladım, suyu açıp içtim.

"Şimdi sakinleştiğimize göre önceki sonuçlarına bakalım neler çıkmış." Bana bakıp onay beklemişti kafamı hazır olduğumu belli edecek şekilde salladım.

"Evet Ahu Koraltan, aa soyadın... Buranın sahibi olan  Koraltan ailesiyle  bir ilişkin var mı?"
Telaşımı belli etmemeye çalıştım. "Hayır soyadı benzerliği sadece. Kimden bahsettiğini bile bilmiyorum"

İnanmış gibiydi ama değil gibiydi de. Kafasında bir şeyleri tartmaya çalışıyordu sanırım. "Halbuki onlara çok benziyorsun. Gerçi Duru var " Mırıldanmıştı ama yine de duydum.

"Şey sonuçlara bakabilir miyiz artık kalbim daha fazla dayanamayabilir"
"Ah evet haklısın. Üzgünüm dalmışım."

Doktor olup hastasıyla ilgilenmek yerine buranın sahipleriyle bu kadar ilgilenen de ne bilim yaani

Bok kokusu alıyorum sanki
Ben de Nurefşan ben de

O bilgisayardan bir şeyler yaparken ben de Nurefşanla kadını çekiştiriyordum. Sonunda sonuçları bulmuş olmalı ki bana baktı.

"Evet, gerçekten de kansermişsin Ahucum"

Yok ben zaten kendim uydurmuştum kanser olduğumu. Allah'ım sabır ya. İlk başta gözüme tatlı ve sevecen gelen kadın artık itici ve samimiyetsiz gelmeye başlamıştı.

"Neyseki korkulacak bir evrede değilmişsin ve bir iyi haber daha kanser iyi huylu."

O kadar rahatladım kii. İçime serpilen suyun 'coss' sesi dışardan bile duyulduğuna eminim. Kendimi kuş gibi hissediyordum şimdi.