CHAPTER 4

50 12 0
                                    

"Palad ay basang-basa
Ang dagitab ay damang-dama
Sa 'king kalamnang punong-puno
Ng pananabik at ng kaba"
pag simula ko ng kanta habang nakatingin sa mga mata nya. nagtama ang mata naming dalawa nang bigla syang tumingin sa akin.

"Lalim sa 'king bawat paghinga
Nakatitig lamang sa iyo
Naglakad ka ng dahan-dahan
Sa pasilyo tungo sa altar ng simbahan"nakatitig ako sakanya,Im deeply inlove with this man.

"Hahagkan na't 'di ka bibitawan
Wala na 'kong mahihiling pa"were still singing our favorite song.

"Ikaw at ikaw...."

"ikaw at ikaw......"

"Di maikukumpara
Araw-araw 'kong dala-dala paboritong
Panalangin ko'y makasama ka sa pagtanda
Ang hiling sa Diyos na may gawa
Apelyido ko'y maging iy . " pagtuloy niya

" Naglalakad ka ng dahan-dahan
Sa pasilyo tungo sa 'kin at hinawakan
Mo ako't aking 'di napigilang
Maluha nang mayakap na" tuloy ko.

"ikaw at ikaw~"sabay naming saad.

"your voice is so beautiful, nothing has changed " aniya habang nakangiti, agad naman nitong nilapag ang gitara.

Ilang oras ang nakalipas nang mag stay sa ganong moment. napag desisyunan naming matulog na dahil nag text sa kanya ang mommy nyang pumunta sa bahay nila.

mabilis lang ang pag takbo nang oras at umaga nanaman. agad kaming kumain at nag bihis.

"sure kabang isasama mo ako hobby? baka magalit si tita. ikaw lang naman pinapapunta" kinakabahan kong sabi. tutol sa pagmamahalan namin ang mommy niya dahil sa kadalihanang mahirap lang kami, hindi naman as in mahirap.

"of course  I'm sure of it. hindi naman magagalit si mom, hindi rin tayo mag tatagal doon. pagtapos kong pumunta don pupunta na rin ako sa work."

aniya habang hawak hawak ang kamay ko, ramdam nya rin siguro ang kabang nararamdaman ko.

habang nasa kotse kami hindi ko pa rin kayang tanggalin ang kabang nararamdaman ko.

Hindi ko alam kung matutuwa o magagalit ang mommy nya dahil ayaw non na nakikita akong kasama ang anak nya, pero wala syang choice dahil si Khalil mismo ang ayaw umiwas sa akin.

"Hi mom, what do you need? do you have something to say?" bati nito kay tita Gracia sabay halik sa pisngi nito. kita ko namn ang kilay nyang tumaas nang makita ako.I felt embarrassed

"Yes, I have something to tell you. do you still remember Clea? your first love. babalik sya sa pinas at dito na maninirahan kasama yung mga magulang nya. " makikita mo sa boses nito ang saya.

Anong laban ko don? mayaman at maganda yon, at first love pa ni Khalil.I felt like Im crying.

Ilang oras silang nag usap at si Clea ang topic. parehas silang sikat dahil rin sa relasyon nila noon. anong laban ko don gusto sya nang pamilya ni Khalil mayaman, maganda.Even though were married nasa kanya na lahat.

Habang kaming dalawa ni Khalil  secret relationship lang ang meron. wala namang problema sa akin yon dahil sinabi nyang sa susunod I announce nya sa tv na may asawa na siya.

" oh ikaw iha? kamusta ang trabaho mo?" biglang tanong nito saakin. kinakabahan ako.

" o-okay lang naman po tita, everything is fine." mabilis kong sagot. magsasalita pa sana si tita Gracia nang biglang sumingit si Khalil.

" mom, we need to go. may work pa ako ngayon pinapatawag ako ng manager namin. babalik nalang kami kapag may free time." mabilis nitong ani at hinawakan na ako sa kamay.....

Kailan bako matatanggap ng family niya.

Mabilis ang pag drive ni Khalil kaya mabilis lang din kaming nakarating sa manager niya.

" later nalang wife, uuwi agad ako. okay? mag ingat ka sa bahay, wag mong bubuksan ang pinto. may susi naman ako" paalala nito sakin, sanay na ako. lagi syang alalang alala saakin hindi ko alam kung bakit. natutuwa rin naman akong nag cacare sya sa akin.

" alright boss " biro ko.

" paano ka nga pala makakauwi love? wala si kuya Thimotu-" hindi nya na natapos ang sasabihin nya ng sumagot ako.

" it's okay, kaya kong mag commute. may dala akong pera. " ani ko habang nakangiti sa kanya.

"okay okay, ingat ka." sabay hàlik nito saking labi. pinagmasdan ko syang maglakad hanggang sa mawala sya sa paningin ko.

habang naglalakad ako para makahanap ng taxi may biglang tumawag sa pangalan ko.

" Irvine! " this is his manager.

" hello po sir, magandang umaga po." magalang kong bati.

" hindi na ako mag papa tumpik tumpik pa, habang maaga pa at hindi pa alam ng lahat. gusto kong humingi ng favor sayong hiwalayan mo na si Khalil .Alam mo ang kalalabasan nito kapag pintagal nyo at nakita ng madla. malaking kasiraan ito sa image nya"

After hearing that agad kong nasampal ang manager niya..

hindi ko alam kung ano ang irereact ko. hindi ko alam kung ano ang isasagot ko. paano ko kakayaning iwan yung taong nag iisa na kasama ko sa buhay?

" alam kong ayaw mong iwan si Khalil. pero wala kang magagawa, hindi ko hahayaang ipagpatuloy nyo pa yang pagmamahalan nyo." saad ni mr.Choi sabay alis.

hindi ko napansin na may taxi na pala sa harap ko. Walang imim akong pumasok, hindi ko alam kung anong gagawin ko. ayokong iwan sya. gusto kong siya mismo magsabi ng mga katagang yon. dahil sa pag iisip ko nakarating ako sa bahay. tahimik.. hindi ako sanay. naglinis at nag luto nalang ako.

KHALIL POV

habang nag aantay ako, biglang dumating si manager Choi. Siya yung manager ko simula una, bago ako maging sikat kaya malaki ang tiwala ko sa kanya, alam nya rin ang sikreto kong relasyon kay Irvine.

"I want to talk to you Khalil,gusto mo naman ata yung kasikatan na natatamasa mo ngayon diba? kailangan mong hiwalayan si Irvine as soon as possible. may isang tao ang nakakita sa inyong dalawa kanina habang papunta kayo sa bahay nyo, kailangan mong mapaniwala ang mga fans na hindi totoo yon, lalo na ang mga rumors. " mahaba nitong paliwanag sakin. No i cant do that Irvine  sya ang kasama ko sa hirap at ginhawa at ngayong nakaka angat na ako ayokong iwanan sya sa ere.

" No that cant be...hindi naman po ata pwede yan, nag sunod sunuran na ako sa inyo tapos pati itong relasyon namin gusto nyong sirain!? " hindi ko maiwasang sumigaw.

" WALA KANG KARAPATAN SIGAWAN AKO! hindi mo ata alam na ako ang dahilan kung bakit ganyan ang estado mo sa buhay!? baka gusto mong kunin ko ang lahat nang meron ka sa naipon mo bilang pag aartista!"

THE PATHS CONNECTEDWhere stories live. Discover now