KHALIL'S POV
N-no delikado ang gamitin ang machine.
Kita ko ang bawat pagtakbo nya papalayo sa akin. I'm sorry my wife I did not mean to hurt you.. kita ko kung paano sya tumama sa lupa nang biglang may isang motor na may dalawang tao ang nakasakay. Agad akong napatakbo ng mabilis para puntahan sya.
" IRVINE ! HONNNN PLEASE WAKE UP, DON'T CLOSE YOUR EYES PLEASE. IM SORRY. " habang hawak hawak ko sya sa mga bisig ko.
"Kh-Khalil please s-save our child.. k-kung p-papapiliin ka man just save him.." hindi ko maiwasan ang maluha, so we have child? damn it Khalil anong kagaguhan ba ang ginawa ko? agad namang dumating ang ambulance. hindi rin nagtagal nakarating na kami sa hospital.
"Sir hanggang dyan lang po kayo, pwede po kayong maupo.We will update you if the patient is ok. "
Paikot ikot lang ako dito at hindi mapakali.
"please god, save my wife and our child.. itatama ko ang pagkakamali ko, babawi ako.." naluluha kong dasal. nakikiusap ako..
IRVINE'S POV.
Ramdam ko ang pag salpok ko sa lupa, ang anak ko agad ang naisip ko..
" kumapit ka anak hindi ko kakayanin na pati ikaw mawala.." pinipilit kong hindi ipikit ang mga mata ko,I want my son to see the world, kahit hindi na ako. yung anak ko nalang.God please save him.
BACK TO KHALIL'S POV.
Ilang oras akong nag antay at ilang oras na rin nasa loob si Irvine.Wala akong ibang hangad ngayon kundi ang makita syang makalabas sa hospital kasama ang anak naming dalawa.Agad akong napatayo nang makita ang doctor na papalabas.
" I'm sorry Mr. pero ang bata lang ang nakaligtas, malaki ang naging tama ng biktima. maliban sa pagtama ng tiyan nya natamaan rin dito ang ulo nya dahilan sa sobrang lakas ng pag tumba nya. malakas ang kapit ng bata at healthy ito dahilan para maligtas sya. condolences Mr. " hindi kaya tanggapin ng utak ko ang bawat sinabi ng Doctor.
"HINDI TOTOO YANG SINASABI MO DIBA? BUHAY SI IRVINE!" sigaw ko habang hawak hawak ang kwelyo nito. agad naman akong inawat ng guard. rinig ko rin nag pag tawag ni mommy sa likod ko.
" IHO ANAK, TUMIGIL KA"
Agad kong pinuntahan si Irvine sa loob. kita ko ang puting tela na naka taklob sa kanya. no, my wife is not dead yet.. gising kana please.
" I'm sorry my wife, I'm really sorry. sabi ko lumaban ka, babawi pa ako oh. gising kana please. sabay pa nating papalakihin si baby." umiiyak kong sabi habang hawak hawak ang kanay nya. pasensya mahal ko, kung marami akong pagkukulang sayo.
END OF FLASHBACK
