777🍁/minsung

Gitmek istemiyorum🍁

Han gözlerini araladığını elini sıkıca tutduğu ve önündeki sandalyede uykuya kalan Minhoyu beklemiyordu.Yavşca kıpırdadığında Minho uyandı."Han iyimisin?Ateşin düştümü?Yorgunmusun?"diye sorular sorarken elini Hanın alnına koydu ateşine bakmak için."İyiyim..."dedi Han sadece.

Açılan kapıyla Han elindeki kalemini kenara koydu ve arkasına dönüp kimin geldiğine bakdı."Hannie dışarı çıkıp gezmek istermisin?"diye sordu nayifce Minho."Olur.İsterim."dedi heyecanını gizlemeye çalışan Han.

Han kendini garip hiss ediyordu.Çünki bu dışarı çıkışı diğerleri gibi değildi..Minho'laydı.İlk kez kulaklık kullanmamış müzik dinlemeden konuşarak yürümüşdü.Minhonun zoruyla kalın giyinmişdi.Aslında sevmezdi,giyinmezdi sadece sweat yada hırka giyerdi...Şimdiyse sıcakdı..Minhonun yanındaydı..Güvendedir.Gözler üzerindeydi gibi hiss etmiyordu....

Dənizin kenarında oturmuş denizi izleyen iki beden.Yorgun ruhlar...

"Jisung.."dedi Han.Minho anlamaz gözlerle ona döndü."İsmim yani korede ismim Jisung.Peter ingilizce."dedi kendini ifade etmek için."İsmin çok güzelmiş.Artık sanaa Hanji diye seslenicem!"demişdi karamel saçlarını rüzgar yüzüne düşüren çoçuk.

Hastanenin önüne gelmişlerdi.Hava kararmışdı.Han gitmek istemiyordu.Hasteyi istemiyordu.Hayatını bu günkü gibi tamamen Minhoyla geçirmek istiyordu.En azından onunlayken mutluydu güvendeydi...

Hastanenin önünde Han dudaklarını araladı"Gitmek istemiyorum..Minmin hastaneyi istemiyorum..."