777🍁/minsung

Ev🍁

Sahi nedir Ev?

4 duvar 1 çatı mı?

Sevdiğin kişimi?

Ailenmi?

Biz miyiz Ev?

Sevdiklerimiz mi Ev?

Neydi Ev??

Benim için Minhoydu Ev.Yavaşca el ele yağmurun bizi ıslatmasına izin vererek yavaşca yürüyorduk.Nereye gidiyorduk?
-Bilmiyorum..

Neden gidiyorduk?
-Bilmiyorum..

Neydi ona güvenmemi sağlayan??
-Biliyorum:)
-Bunu biliyorum.Bana Ev gibi hissetdirmesiydi.Bana değer vermesiydi.Farklı ve garip olmasıydı...

-------

Minhonun evine gelmiştik.Kapıyı açtığında ona doğru koşan 3 minik ve onun gibi tatlı olan kediler bize doğru koşmuştu.Minho ıslak olmasına rağmen hepsini öpmüştü,sarılmıştı...

"Hanji?"adımı seslenmesiyle ona döndüm."Banyo yapmak istermisin sana kıyafet vere bilirim?"başımı onaylar anlamda sallamıştım.Zaten ıslak kıyafetlerle kalamazdım.

Banyodan çıkmıştım.Salona doğru irelledim.Minho salonda yoktu.Üzerimde bana verdiği kısa kollu çizgili t-shirt altımdaysa siyah şort vardı.Üzerime giymeye siyah hırkada vermişti.Ama giymemiştim.Elimde tutmuştum.Minho salonda yoktu.Yavaşca ismini seslendim."Minho..."etrafa baktım."Burdayım." Yan odadan gelen sesle oraya doğru irerledim.Mutfakta yemek yapıyordu.Sesizce bar masasına benzeyen tarafa geçip odurdum.Başımı kollarıma yaslayıp onu izlrmeye başladım."Yemek hazır.Yiyelim mi?"diye bana dönüp sordu."Hmhm.."

Sofrayı birlikte toplamıştık.Bulaşıkları kendinin yerleştireceğini söyleyip beni salona gönderimiş televizyona bakmamı söylemişti.Sessizce çizgi film izliyordum.Birazdan Minho bana seslendi."Hanji.Buraya gelirmisin?"cevap verneden ayağa kalkıp mutfağa geçtim."Bunları taşımama yardım edermisin?"sofradaki abur cuburları işaret ederek."T-tabi ederim."diyip kaseleri elime aldım.O an hissetdim.Gözleri kolumdaydı.İlk kez bandajsızdı.İzlerim gözüküyordu.Ama garip bi şekilde rahatsız değildim.Kaselerle mutfaktan çıktım hızlıca.

Minhoda bi kaç dakka sonra geldi.Televizyona bakıp"Çizgi film mi?"diyip gülmüştü."Ş-şey...istemesen izle-"lafımı kesen"Çok severim.Harika bi seçim!"değip koltuğa oturmuştu.Yavaşca yanına oturdum.Normalde yakınlığı sevmezdim ama Minhonun dibindeydim ve rahatdım.Yavaşca beni kolunun altına aldı.Uydum ona başımı yasladım göğsüne.Üzerimizde mavi bir pike vardı.Elleriyle yavaşca bileklerimdeki izleri okşadı.Gözlerim doldu."Özür dilerim.Onlar yerine canını yakan herjes yerine özür dilerim."dedi.Onlar yerine özür diliyordu.Hak etmemişti bunları.Onlar yerine özür dilemeyi hak etmemişti ama etmişti.Dayanamadım,saklayamadım içinde acı bulunan göz yaşlarımı.Sımsıkı sarıldı.Herkesten,herşeyden korumak için sanki sarıldı sıkıca.