Στον κόσμο της μοναξιάς ταξιδεύω, Περπατώ σε μονοπάτια απροσδόκητα. Η σιωπή με αγκαλιάζει, η σκιά με συντροφεύει, Αλλά η καρδιά μου είναι απλωμένη, μελαγχολική.
Οι ήχοι πεθαίνουν, οι λέξεις περισσεύουν, Ανάμεσα στα πλήθη, μια αχνή ύπαρξη. Αναζητώ το φως, τη ζεστασιά μιας αγκαλιάς, Αλλά η μοναξιά μου περιφέρεται ασταμάτητα.
Σε κάθε πρόσωπο βλέπω μάσκες, ψεύτικες εικόνες, Κρύβονται πίσω από ψυχές που πεινάνε.
KAMU SEDANG MEMBACA
Συνάφειες Λυρικής Αλήθειαs
PuisiΗ πρωτη μου ποιητικη συλλογη! Σε αυτήν την ποιητική συλλογή, οι λέξεις γίνονται συναισθήματα, οι στίχοι αναδύονται σαν αρώματα και οι σελίδες ανοίγουν παράθυρα προς έναν εσωτερικό κόσμο γεμάτο ομορφιά και πόνο. Αυτή η συλλογή εξερευνά την ανθρώπινη...
