[ J K ~ L I S T S 🔞 ]

បងថ្លៃ

« ជុង.. »
« បងឃ្លាន »
« តែនេះអូនមកគេងកំដរបងស្រីណា » អាយរីនមកមន្ទីរពេទ្យតាំងពីព្រឹកព្រោះម៉ាក់របស់នាងខលឲ្យមកថែបងស្រីនាងជំនួសគាត់ ហើយក៏នឹងអាចស្នាក់នៅពេទ្យកំដរបានគ្នាជាមួយ តែគេងសុខៗស្រាប់តែមានបាតដៃមួយលូកតាមក.អាវនាងចូលទៅច្របាច់សាច់ទន់ៗនៃដើមទ្រូងពេញដៃ បើកភ្នែកក៏ឃើញថាអ្នកជាស្វាមី ទើបបង្ហើរសម្លេងស្រាលៗខ្សឹបទៅគេព្រោះតែបងស្រីកំពុងនៅគ្រែម្ខាងទៀតកៀកៗនឹងនាង តែគេមិនស្តាប់ថែមទាំងផ្គើនលើសដើម ទៅខ្វល់ស្អីមនុស្សដេកដូចស្លាប់ទៅហើយ ជុងគុកគិតក្នុងចិត្តតែក៏ធ្វើជានិយាយល្បួងនាងតូច៖

« បងនឹងថ្នមមិនឲ្យលឺសំឡេងរំខានបងថ្លៃទេ »
« គិតថាបងធ្វើបាន? » មែនហើយទាំងនាងទាំងគេតែបានស្រួលហើយស្រែកស្អក.ក រង្គើបាក់ចង្កេះចោលមិនដែលទ្រាំមិនថ្ងូរបានទេ ហើយគេមកឃ្លានអីពេលនេះ តែគិតទៅប្តីនាងឃ្លានគ្រប់ពេលហ្នឹង។

ជុងគុកមិនខ្វល់គេឡើងទៅអង្គុយច្រត់ជង្គង់លើនាងមុននឹងទាញសម្រាតខោខ្លីគេងយប់នាងដោយមកទាំងខោក្នុង ចំណែកនាងក៏ដោះខ្សែក្រវ៉ាត់នាងស្រាតខោគេដូចគ្នា។ ដំបងសាច់វែងធំរុំព័ទ្ធជាមួយសរសៃខៀវស្រងាត់បះរឹងចង្អុលមុខនាងថ្លែរ អាយរីនលេបទឹកមាត់សម្លឹងវាប្រុងចាប់កាន់តែត្រូវជុងគុករុញឲ្យដេកវិញហើយទាញត្រគាកនាងមកជិតដោយកាន់កន្ធែកជើងនាងមកនឹងចង្កេះ ស្រទាប់ផ្កាពណ៌សុីជម្ពូបើកបង្ហាញពេញចក្ខុគេទាំងសង វាស្អាតណាស់រោមល្អិតឆ្មារៗសឹងតែគ្មានថែមទាំងតឹងណែនរួតរឹតគេស្ទើរស្លាប់ បែបនេះហើយងប់ក្បាលលែងរួចធ្វើអ្វីក៏តែងតែនឹកដល់វា បែកគ្នា1ម៉ោងមិនបានផង នេះអស្ចារ្យហើយដែលគេអាចទ្រាំមកបានជិតមួយថ្ងៃ ហើយចុងក្រោយក៏ត្រូវជិះឡានមករកនាងដល់មន្ទីរពេទ្យឲ្យខានតែបាន។

« ថ្នមៗណា៎ជុង អ្ហាស៎! អ្ហាស៎! » ឃើញគេកំពុងក្តោបកាន់ភាពមហិមាបម្រុងដោតចូលនាងក៏ហាមគេទុក នាងកោតគេណាស់គ្រែពេទ្យតូចតែមួយឥលូវមកថែមគេម្នាក់ទៀត ជុងគុកងើបមើលមុខនាងបន្តិចទើបឆ្លាស់ងាកមើលទៅបងថ្លៃស្រីដែលកំពុងដេកស្តូកស្តឹងក្បែរបង្កប់ដោយស្នាមញញឹម ទើបបកមកមើលចំណុចផ្សារភ្ជាប់វិញ។