For Our Daugther [JİKOOK]

Part Special-4

143K!!🦋

İyi Okumalar💙

-

-

-

"Hadi güzelim,yapabilirsin."

Jungkook,eşinin avuçlarını öperek cesaretlendirirken Jimin tekrar kızarmaya başlayan gözlerini yumarak başını salladı.

Hiç bu kadar güçsüz ve çaresiz hissetmemişti.

Kız kardeşini kaybettiği andaki ızdırabı şuan ki haliyle kıyaslanamazdı.

Burnunu çekerek gözlerini açtığında gözleri arka koltuğa kaydı.

Chunha,bebek koltuğunda yatar pozisyonda huzurla uyurken ablası Choonhee hemen yanında öğretmeninin hediye ettiği okuma kitabını ikinci kez okuyordu.

"Kızlara dikkat et Kook."

Jungkook,güven dolu bir şekilde gülümseyip başını salladı ardından ona ait olan geniş sweetini giymiş dört aylık hamile eşinin karnına eğilip dudaklarını uzunca şişkinliğe bastırmıştı.

"Oğlumuza dikkat et Minnie."

Ama Jimin'den bir gülümseme ya da onay alamamıştı.Kısa beden yanağına düşen yaşı silerek eliyle kapıyı açıp hızlıca kendini dışarı ettı.

Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi.

Eşinin hastanenin önüne park ettiği arabadan uzaklaşırken gözleri bir an bile kırmızı yazıdan ayrılmıyordu.

Adımları hayal kırıklığıyla onu geriye doğru sürüklüyordu ama hasretle ileri atan adımları galip gelmişti ki hastaneden içeri girmişti.

Annesini ziyaret edecekti.

Yıllar sonra ilk defa Busan'a gelmek için cesaretini toplamıştı ve bunu sadece annesi için yapmıştı.

Kendini beyaz bir kapının önünde bulduğunda ne zaman oda numarını öğrenmek için girişte oyalandığını ya da hamile haliyle bir kat çıktığını fark edememişti.

Eli karnını gidip birkaç tur okşarken kendini sakinleştirmek adına derin nefesler almıştı.

Yanındaki görevliye hazır olduğunu göstermek amaçlı başını salladığında orta yaşlı adam kapıyı açarak kısa bedenin küçük adımlarla içeri girişini izlemişti ardından kapıyı kapatmıştı.

Gözleri yandı,doldu ve taştı.

Yanakları ıslandı,ardından çenesi ve boynu.

Dakikalarca hastane yatağında arkası ona dönük bacaklarını kendine çekmiş çekilde cenin pozisyonunda sallanarak ninni söyleyen annesini izledi.

"Jimin,eve gelince sana sayıları öğretecek Minji."

Ninniyi bitirip konuştuğunda hızlıca yanaklarını sildi Jimin.Eşinin sweetinin kollarıyla tombul yanaklarını tembelce ve sertçe silerek dudaklarını aralayarak tuttuğu nefesini geri verdi.

"An-anne?"

Yıllarca ağzından çıkmayan o söz,

Yıllarca gözlerine değmeyen bir çift ela göz,

Yıllarca anne sevgisinden mahrum kalan kalbinde tekrar yanmaya başlayan şefkat adlı köz.

"Ah,sonunda geldin oğlum."

Oğlum.

Oğlum.

Oğlum.

Beyninde yankılandı o kelime ardından kalbine ulaştı ve hızını arttırarak nefesini darladı.