Forbidden Trilogy #2 : Treasure Savielle Desire

Chapter 10

----

HELLO! DON'T FORGET NAMAN MGA UNIPIGLIENS TO VOTE AND COMMENT, AND ALSO TO BE ALWAYS NOTICED SA MGA NEW STORIES KO IN THE FUTURE PLEASE FOLLOW ME PO, THANK YOU PO!

HELP ME TO PROMOTE THE STORY DIN PO SANA. SALAMAT NG MARAMING MARAMI, UNIPIGLIENS! I LOVE YOU ALL NG SOBRA, HSHS.

<*~°~*>

Soccer ;
AWARDING EVENT.

<*~°~*>

SINUSUKLAY ko ang buhok ko habang nakatingin sa repleksyon ko sa salalin, gaya lang din ng suot ko sa ball event ang suot ko ngayon. May pinagkaiba nga lang, sa kulay. Kulay maypagka-dilaw na brown kasi ang suot ko this time.

Tinaasan ko ng kilay si Savielle ng pakititigan niya ako habang sinusuklay ng daliro ko ang lugay kong buhok.

“Ano?” mataray kong tanong.

Ngumisi lang siya sa akin at umiling-iling.

“Nothing po, You look so stunning, Mallow-baby. As always, looking so gentle and soft yet a brave one--powerful. What a dainty.” papuri niya pa sa akin.

Nakagat ko sa loob ang magkabilaan kong pisngi, ano ba?! Bakit ako kinikilig?! Hindi ko alam pero parang mayroon sa loob ko na kumikiliti sa kabuuan ko, para bang may mga paro-paro na nagsisiliparan doon at nagdudulot iyon ng kakaibang kiliti sa akin.

“You're blushing, hmm, kinilig ka?” pang-aasar niya sa akin pero mas naiinis ako at naaasar sa sarili ko.

Kung bakit ba naman kasi tunog seksi iyon sa pandinig ko. Nagtagalog lang naman siya, ah! Gusto ko na lang kainin ng golden soil ang kabuuan ko sa sobrang hiya na nararamdaman ko.

“Hey? Tahimik ka.” nakanguso niyang reklamo, parang bata na hindi pinapansin.

Tumikhim naman ako at inayos kunwari ang side bangs ko.

“Wala, noh! I-I mean, wala naman akong pwedeng sabihin. Hindi ko nga alam bakit kailangan ko pang umattend diyan, eh, wala naman ako gagawin esteh tatanggapin.” kunwari ay reklamo ko, maiba lang ang usapan.

Ngumisi naman siya at hinawakan ang kamay ko.

“How many days are left before we finally get to go on the Palawan, Mallow?”

Nakagat ko ang ibabang labi ko ng ibahin niya din ang usapan, bad ka, Sadako--esteh, Cannibal! Bad ka! 'Indi mo man lang ako pinursue, hmp!

“Malay ko, I'm not counting, eh, alam mo?” balik kong tanong sa kaniya.

Nakita ko kung paanong magdilim ang awra sa mukha niya, sa kabuuan niya. Napakurap-kurap ako at napalunok na lang din sa kaba. Kasi... It's not my fault, noh, hmp!

“Why?”

Umiling-iling siya, nakikita ko sa mga mata niya na tila ba nasasaktan na nalulungkot siya. What ba kasi, ha?!

“May 17 yung horse race.” panimula ko.

Tumango lang siya at sinipat ng tingin ang daanan na minamanehunan niya.