Changing Its Rays (Sultan Naga Series #1) (UNDER EDITING)

Kabanata 29

Mensahe

Pagkarating namin sa lupa ng mga Rabbani ay kaagad kong nilingon ang Narra na pinagitnaan ng lupa namin at lupa nila.

"Balita ko nabili mo iyong katabi ng lupa n'yo---iyong sa kabila." si Zul habang nakahalukipkip itong  nakasunod sa akin.

Nilingon ko ito. Tumikhim ako nang napansin kong iyong klaseng paninitig niya sa akin ay may halong paghahanap. Inipit ko ang buhok sa kaliwang tainga nang kumawala ito dahil sa hampas ng hangin.

"Yes. Sinanla sa akin ang lupa pero hindi na raw nila matubos kaya binili ko nalang."

Amusement was written all over to his handsome face. Marahan siyang tumango at ibinaling muli ang tingin sa kabuuan  ng malawak nilang lupain.

"You really still the Dorothy I knew, huh?" there's a hint of sadness in his voice and...longing.

Napalunok ako at pinitas ang isang wild flower na nakita ko sa isang sanga na malapit lamang sa uluhan ko. Nilaro-laruan ko lang iyon para hindi ako masyadong ma pressure sa presensya ni Zul.

"B-Bakit, naisip mo bang magbabago ang mga gusto ko noon sa buhay?" sagot ko.

He licked his lips before he bowed a little and shook his head a little. "Hindi...Kahit na sa isip kong magbabago ka ay ayaw kong tanggapin 'yon."

"Changing yourself means moving on...moving on on me," he uttered painfully.

Wala sa sariling napa iling ako dahil sa sinabi niya. Kung umabot din ako sa desisyong magbabago ako ng plano sa buhay ay alam kong hindi ko basta-bastang mabago ang anumang nararamdaman ko para sa kanya.

"For people, love and work are like water and sunlight for plants. What do you think, Riri?"

Nilingon ko ulit si Zul na may mainit na pusong nadarama. May pinitas din siyang isang wild flower na kulay violet kung saan ko napitas kanina ang wild flower. Napakurap-kurap ako nang iniligay niya sa tainga ko ang pinitas niyang bulaklak.

"May mga tao ring hindi nila namalayan na may kulang pa pala sa buhay nila kahit gaano pa sila ka yaman at ka impluwensya," he huskily pondered. "Not until they aged...not until they messed up."

My eyes watered. I pressed my lips and encouraged myself to looked at him in the eyes. Hinagilap niya ang magkabila kong siko. His touch was like waking me up that Zul is right here trying to do and save us. And it's like his holds was a call that I should do my part in terms of saving and starting us.

"I want to go to the place where it all started, Dorothy," bulong niya sabay lahad ng kamay niya.

Hindi ko napigilan ang luhang kanina ko pa pinipigilan. As I slowly held his hand, it is like I agreed to be with him and face both of our responsibilities. Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko at naglakad na kami sa daan papuntang puno ng Narra.

Ang lakad niya ay unti-unting naging takbo na sinasabayan ko na rin. We both chuckled as we both run in midst of fields as the vast of the rays of the sun joined us.

Nang makarating kami sa burol kung saan ang Narra ay hinihingal akong tumingala kay Zul. He smiled and pulled me again near him. Inayos niya ulit ang bulaklak na nakaipit sa tainga ko.

"Mahal na mahal kita, Dorothy. Kung nahihiwagaan ka pa rin hanggang ngayon sa mundo ko, please let me know so that I will introduced it to you clearly and gently...again..So that I can love you better and softer," napapaos niyang sinabi.

"P-Paano iyong mga mangyayari kapag ipagpatuloy natin 'to..." I said with fear.

"If they will not accept you, I will never be their Zul anymore, Dorothy. Their dislikes towards you means losing me. Na sa kanila na iyon," malamig niyang sagot sa akin.