BOOK 1: A BILLION DESIRES/ ΈΝΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΟ ΕΠΙΘΥΜΊΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Η γεύση του κερασιού έσκασε σαν έκρηξη στο στόμα μου όσο διεισδούσα στο στόμα της. Βόγγιξα δυνατά, είχα τόσο ανάγκη να τη γεφτώ που δε μπορούσα να σκεφτώ καθαρά.

Τα δάχτυλα μου βυθίστηκαν στα μαλλιά της, και την τράβηξα ελάχιστα προς το μέρος μου- και τη φίλησα με τόσο πάθος, δείχνοντας της έτσι το πόσο μου είχε λείψει- δείχνοντας της το πόσο την είχα ανάγκη.

Με φίλησε και εκείνη με τον ίδιο ενθουσιασμό, τα δάχτυλα της με είχαν γραπώσει από τον ώμο σαν να μην ήθελε να με αφήσει.

Το πουλί μου είχε σκληρύνει.

Σαν πέτρα.

Και ήταν έτοιμο.

Ναι, αυτό ήταν που λαχταρούσα τόσες μέρες.

Το στόμα της Cherry.

Η Cherry να κάθεται στην αγκαλιά μου.

Ότι είχε να κάνει με τη Cherry.

Αλλά έπρεπε να τραβηχτώ. Είχα πράγματα να της πω, και έπρεπε να υποθούν πριν την οδηγήσω σε αυτό το μεγάλο, καθαρό κρεβάτι για να ξεχάσω τη ζωή για λίγο.

<<Είσαι τόσο εθιστική και νόστιμη, για το δικό σου καλό,>> είπα λαχανιασμένος. <<Έχουμε πράγματα που πρέπει να συζητήσουμε.>>

Τα χείλη της παρέμειναν ανοιχτά και ρώτησε, <<έχουμε όντως?>> αυτά τα μάτια της με κοίταξαν με τόση αθωότητα που ξεκίνησαν να με πονάνε τα αρχίδια μου. Κοίταξα το πρόσωπο της και το άγγιξα με τόση ευλάβεια, και η καρδιά μου σαν να μεγάλωσε στο στήθος μου.

Φαινόταν μικρή όταν τη πρωτό είδα.

Όχι και πολύ μικρή, εννοείται.

Αλλά αυτή τη στιγμή, χωρίς ίχνος μακιγιάζ, τώρα συνειδητοποιούσα πόσο μικρή είναι πραγματικά. Πιστεύω όχι περισσότερο από 21-22.

Και πάλι καύλωσα περισσότερο με αυτή τη σκέψη.

<<Έχουμε ναι,>> είπα χαμογελόντας της. <<Φαίνεται ότι έχουμε πρόβλημα. Και όποτε αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα μαρέσει να το συζητάω και να ψάχνω για μία λύση.>>

Ένα αινιγματικό ύφος διαπέρασε το πρόσωπο της, και ήταν τόσο χαριτωμένη που έπρεπε να συγκρατηθώ από το να γελάσω. <<Έχουμε πρόβλημα?>>, ρώτησε.

Ενεύσα και πήρα το χέρι της στο δικό μου. <<Ναι, Cherry. Όχι μόνο ένα βασικά.>>

Ανησυχία σκέπασε την αινιγματική έκφραση. <<Τι έκανα λάθος Nick?. Ζητάω συγγνώμη.>> είπε, και με κάρφωσε με το βλέμμα της. Μια νέα αίσθηση ζεστασιάς γέμισε τα σωθηκά μου, με το πόσο πολύ ήθελε να με ευχαριστεί.