Betrayal & Revenge ~ Yizhan ~ İhanet & İntikam

6-Yeni hayata bir adım

     Ming mutluluğunu eşiyle de paylaştı en son. Tüm aile akşam buluşacaklardı.

     Bilgisayar dehası Lulu da, Yu'ya dair bir ipucu bulmuştu. Emin olana kadar Zhan'a söylemeyeceklerdi. Jiyang'la bu kararı aldılar.

            ¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬

     "Nuan, misafirlerimiz gelmek üzere. Her şey hazır değil mi? Oğlumuz bunu çok istiyor ve haklı. Artık bu dargınlığı bitirmeliyiz. Ayrıca kızımızı da düşünmeliyiz. Nasıl sararıp soldu dört yılda."

     "Haklısın Liu. Yu'nun hatasını onlar fazlasıyla ödedi. Hem dört yılda onlar da çok değişti. Acıları yüzlerinden okunuyor. Yu hala bulunamadı. Yang ise hayattan kopup işine adadı kendini. Artık bu gece noktayı koyacağız. Hem Lianhua nasıl mutlu fark ettin değil mi? Yüzü açıldı, gözlerinin içi gülüyor. Eminim Yang da öyledir. Ahh kapı çaldı geldiler hadi onları karşılayalım."

     İçeride bulunan üç kişi, çalışanı uzaklaştırıp kapıyı kendileri açtılar. Kapının dışında ki üç kişi mahçup ve çekingendi.

     "Ming, eski dostum hoş geldiniz. Lütfen beklemeyin gelin içeri."

     Ming dayanamamış eski dostunun kollarına atlamıştı adeta. Nuan ve Shu da birbirlerine sarıldılar. Hepsi ağlıyordu. Hüzün, acı, mutluluk her şey vardı bu kavuşmada. Yang ve Lianhua da mahçup, çekingen birbirlerine bakıyorlardı. Aileler biraz sakinleşince anladılar durumu. Gençler onlardan onay bekliyordu.

     "Eee Yang nişanlına  sarılmayacak mısın?"

     Bu izin onlara yeterdi işte. İki genç aşık nihayet birbirlerinin kollarında mutluluğa yelken açıyordu.

     Masaya geçildi. Her iki aile de geçmişten konuşmaya korkar gibiydi ama konuşulmalıydı, yemekten sonra.

     Yemek masasında ki konuşmalar, rutin günlük yapılan işlerdi. Sadece iki kişi epey suskundu. Nereden başlayacaklarını bilmiyorlardı. Gizli, mahçup bakışmalar vardı aralarında. Bir de parlayan gözleri.

     Yemek sonrası salona geçildi. Bu gece hepsinin de bir içkiye ihtiyacı vardı. Şaraplar kadehlere konulup dağıtıldı. Liu ev sahibi olarak konuşmayı başlatmalıydı.

     "Ming, dostum, söze nasıl başlayacağım ben de bilemiyorum ama biz aile olarak her şeyi geride bırakmak istiyoruz. Evet yaşananlar acı ve kötüydü. Oğullarımızı kaybettik. En azından biz San'ın nerede olduğunu biliyoruz. Siz de bizden kötü durumdasınız. Yu'dan hiç haber alamadınız değil mi?"

     "Liu, öncelikle bu adımı attığınız için minnettarım. Benim asla cesaretim olmadı. İş dünyasını titreten ben, siz söz konusu olduğunda çaresiz ve çok üzgündüm. Hangisine yanalım, neye üzülelim hiç bilemedik. Her bir yaşanan kötüydü, acıydı. San da benim oğlumdu. Ve bu olaylar da en masum oydu. O yaşamalıydı. Ölenler Yu ve Yao olmalıydı...

     "Ming öyle söyleme, ölüm çok acı bir gerçek. Ama ölüp ölmediğini bilmemek de çok acı. Yaşıyorsa iyi mi? Pişman mı? San'ın öldüğünü duydu mu? Hep soru işaretleri var kafamızda. Kaldı ki bu ölüm haberini duymaması için hiç bir haber kaynağının ulaşmadığı bir yerde olmalı. Duyduysa gelmedi, gelemedi. Belki kendini suçladı, belki hala suçluyor karşımıza çıkamıyor. Umut ediyorum ki iyi olsun. Sizler de çok acı çekip yıprandınız. Artık bizi keşke ve eğerler kurtaramaz. Geçen olaylar ve yıllar geri alınamaz. Gelin bunu bitirelim. Yeni bir sayfa açalım. San bunu isterdi eminim. Ayrıca düşünmemiz gereken iki evladımız var geride. Onlar da çok acı çekti. Eğer kabul edersen nişanlı olarak devam etsinler, düğünü sonra planlarız. Onlar da yeni bir sayfa açsın."