mask [minsung]

seni birakamam

Gözlerimi açtığımda yumuşak bir yatakda idim. Etrafima baktığımda çok ferah bir odadaydim. Duydugum şeyler cidden kalbimi tam orta yerinden deliyordu. Babam zannettiğim adamın babam olmaması. Gerçek babamın ölmüş olması. Melez olmam. Yaşadığım herşeyi yalan yaşamış olmam cidden çok koyuyodu bana. Daha ne kadar değişik şeyler olabilecek dedikçe dahası ekleniyordu.

10 dakika boyunca sadece düşünmüştüm ve ağlıyordum. Kapı çalmıştı gel dediğimde içeri know girmişti.

"İyimisin?"

"Sence"

"Tamam haklısın bunca zamandır baban zannettiğin insanin baban olmamasi insan olduğunu düşünmen asıl babanın ölmüş olması seni cidden çökertir. Fakat artık yapacak bişey yok geçmişe gidip hiçbir şeyi düzeltemmesin jisung. Şuan sadece aileni arkadaşlarını kendini düşün."

"Kendim tamamda diğerlerini neden düşünüyorum bişeymi olucak?"

"Evet jisung.. babam arayışa başlamış seni bulup benden alıcak ve insanoğlunu yok edicek. Buna izin verme jisung"

"Sen neden istemiyorsun peki? Sonuçta siz yöneticeksiniz"

"Hayır jisung. Ben bu aptallığın başa gelmesini istemiyorum. Çünkü.. onlar annem sırf bu aptallığa karşı çıktı diye onu öldürdüler jisung. Beni bu hayatta sayan tek kişi annemdi bana hayatin asil gerçeklerini öğreten kişi annemdi fakat ben 9 yaşında iken onu gözlerimin önünde halkın önünde astılar. Kimse sesini çıkartmadı babam bile. Kimse ağlamıyodu sadece ben yere çökmüş maskemin altında ağlıyodum. Belki hyunjin sana bahsetmiştir gözümdeki siyahlıktan. Bu gözlerimin aynısı minhodada var fakat o kontrol edemiyor ben edebiliyorum. Bunun sebebi ise annem öldüğünde göz yaşı dökmem. Tanrı beni ödüllendirdi fakat minhoyu cezalandırdı."

"Peki siyahlıği bana gösterirmisin?"

"Üzgünüm jisung gözlerim siyah olduğunda başka bişeye dönüşüyorum bu kafada kalmıyorum. O şey seni öldürebilir."

"Peki maskeni neden çıkartmıyorsun"

Derin bir nefes vermişti yanıma oturdu maskesinin altından beni izliyordu. Hissediyordum..

"Ben maskemi çıkartmam jisung. Çünkü benim yüzümle maskem bir. Bunun sebebi babam. Sırf bu olaylari desteklemiyorum diye bana böyle bir ceza verdi. Yani şuan maskemi çıkartırsam derisi soyulmuş bir yüz ile karşılaşacaksın, bunu görmeni istemem"

"Bilmiyordum bu zamana kadar zorladım çıkartman için özür dilerim"

"Sorun değil jisung"

"O zaman şimdi ne yapicaz beni onlara vermeyeceksin değilmi?"

"Hayır jisung seni onlara asla vermicem"

"Ne yapicaz"

"Seni bana ait yapicam o zaman sana kimse karışamaz"

"Nasıl yani?"

"Bizim orada eğer ölümüne kadar birlikte olucaksak karşıdaki kişi eşinin bir gözünü siyah yapar ve boynunu ısırarak onu sahiplenir. Bu işaretler ise o sonsuza kadar benim yaptığı herşey beni ilgilendirir ona kalkan el bana kalmıştır ona verilen emir bana verilmiştir manasinda"

"Yani sen beni sahiplendiginde onlar bişey yapamayacakmı?"

"Tabikide yapmayi deneyecekler fakat ben izin vermiyeceğim. Zaten seni sahiplendigimde nerde olduğunu ne yaptığını her saniye görüceğim aldığın nefesten bile haberim olucak jisung."

"Bunu yapmaya zorunluyum değilmi?"

"Üzgünüm bunu yapmassam sana yapmak istemediğin şeyleri yaptırırlar."

"Tamam sorun değil istedigim tek bişey var beni onlara verme"

Yüzüme bakıp bana sarıldı direk bende kollarımı ona sardım.

"Seni vermeyeceğim jisung. Seni bırakmam seni bırakamam"