KAYBET-ME

BÖLÜM 2

YENİ BÖLÜM😎💞
BOL BOL YORUM YAPIN VE VOTE ATIN OLUR MU?🙏
İYİ OKUMALAR 💙

Sabah saat 07.00 'da kalkıp, hemen abimin evine sürdüm arabayı. Bugün kesinlikle evde idi. Artık bu üvey aile konusunu konuşmamız gerekiyor.

Evin önünde arabamı garaja park edip, kapıyı çaldım. Daha 3 ay öncesine kadar ailecek yaşardık. Ama daha sonrasında o babam olacak adamın annemi aldattığını öğrenmiştik. Annem teyzemle kalmak istemişti. Abim de kendine bir ev tutup oraya yerleşmişti. Abimin evi Eylül' ün okuluna da yakın olunca, Eylül onun yanına taşınmıştı. Ben de bizim evde tek başıma kalıyorum. Ama sanırım o evde daha fazla tek başıma dayanamayacağım.

Abim kapıyı açtı. Beni karşısında görünce nedendir bilinmez ufak çaplı bir şok geçirdi. Hayırdır yani abimizin evine de gelemeyeceksek kime gideceğiz. Hemen ona güzel bir gülüş bahşettim. O da tabii ki minicik kardeşine karşılık verdi.

"Selamünaleyküm, nasılsın bakalım? Bu arada hoşbuldum abiciğim."

"Ve aleyküm selam, hoşgeldin güzelim. Aslında pek iyi olduğum söylenemez. 2 gündür üvey ailemizi araştırıyorum. Sanırım onlara güvenebiliriz. Neyse geç içeri birşey yiyip içmek istersen beni uğraştırmadan mutfaktan al. "

"Baya misafirperversiniz bakıyorum Koray Bey! Neyse ki canım birşey yiyip içmek istemiyor. Acilen şu üvey aile işini konuşmamız lazım. Eylül nerde o da gelsin de konuşalım."

"Eylül üst katta sanırım. Ben bir bakıp geleyim. Olur mu?"

" Abi sence de gereksiz bir şekilde fazla mutlu değil mi bu 3 aydır."

"Evet, bak buna bir tek ben dikkat ettim sanmıştım. O adamın annemi aldattığını öğrendiğimizden beridir böyle. Anlam veremiyorum. Belki de bu olayı bu şekilde atlatmaya çalışıyordur."

" Bilmiyorum."

" Neyse sen bekle ben hemen Eylül' ü ve üvey ailemizin sicilini alıp, geliyorum."

Başımı olumlu anlamda salladım. Abim beni arkasında bırakarak gitti. Abim gazeteci, baya bir araştırmış olmalı. Neyse araştırması lehimize olur zaten. Güvenilir insanlar olup olmadıklarını iyice araştırmamız gerekiyor. Birkaç dakika sonra önünde Eylül ve elinde bir dosyayla salona girdi.

Eylül beni görünce hemen gelip bana sarıldı.

" Nasılsın ablacığım?"

"İyiyim birtanem sen nasılsın?"

"Bende iyiyim abla. Ee niye toplandık yine babamla ilgili sorunlar var galiba. Çünkü son 3 aydır sürekli babamı kötüleyip duruyoruz. Başka işimiz yokmuş gibi. Halbuki her kötü şeyin iyi yanları da vardır."

Eylül'e bu aralar neler oluyordu Allah aşkına. Neden böyle saçmalıyor. O adama hala babam diyebiliyor ya pes doğrusu.

Bu cümlesinin ardından abim bir anda ona baktı ve kaşlarını çattı. Eylül' e bağırmak istemediği için gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı ve hemen ardından söze giriş yaptı.

" Eylül bak canımın içi senin kalbini kırmak istemiyorum. Ama o babam dediğin adam annemi aldattı. Başka bir kadından benden 2 yaş küçük bir oğlu ve benden 4 yaş küçük Sena yaşında bir kızı var. İki belki de daha fazla kadını aynı anda kötü bir yaşama mahkûm etti. İkisinin de hayatını mahvetti. Biz küçükken bir gün bile adam gibi eve gelmedi. Geldiğinde ne yaptı haa? Annemi, beni, Sena'yı ve seni daha o küçük yaşına rağmen dövdü. Bir gün bile saçımı okşayıp "oğlum" demedi lan bana. Şayet ikinize de "kızım" demedi. Hayatımızın en zor gününde yanımızda mıydı? Ben üniversite sınavına hazırlanırken evde 2 kardesim bide annem aç kalmasın diye ne yaptım? Gece 3'e 4'e kadar eve gelmedim. Geldiğimde ise 2 - 3 saat uyukuyla kalkıp okula gittim. O adam parası olmasına rağmen bir gün bile 5 kuruş atmadı lan önümüze. Bak dikkat edersen bize verdi demedim "attı" dedim. Sence 18 yaşında genç bir çocuk ne yapar? Dersini çalışır, çalışmasa bile arkadaşlarıyla zaman geçirir. Ben ne yaptım? Daha lüks bir hayat yaşayalım diye köpek gibi çalıştım. Sırf ailemle mutlu, huzurlu, mesut bir şekilde yaşayabilmek için. Evet belki de o ders çalışmalarım pek işe yaramadı ama ben yine de sizin için hayallerimden vazgeçtim. Sırf annem ve kardeşlerim mutlu olsun diye. Sen gelmiş karşıma babanı savunuyorsun. Hey Allah'ım ya."