moon | hyunlix

8*

Hyunjin|

Artık tamamen emindim. Minho'yu seviyordu. Benimde sıfır şansım vardı. Biz Felix ile sadece arkadaş olabilirdik.

"Sanırım benim bu kişiyi bilmemem gerekiyor"

Hıçkırıklarının arasında kafasını sağlamıştı. Sevdiğim çocuk kollarımda başka bir adam için ağlıyordu.

Zil çaldığında benden ayrılıp gözlerini silmişti. Göz pınarlarında kalan bir iki damlayı unuttuğu için ben yardımcı olmuştum.

Derse girmiştik. Felix kafasını kollarına koyup kendini uykuya bırakmıştı. Sınavlar yaklaşıyordu. Bu yüzden onun için not çıkarmıştım. Normalde kendim için bile not çıkarmam. Ama şu an konu benim koca bebeğim. O yüzden her şeyi yapabilirim.

Tenefüste diğerlerine gelmeyeceğimizi söyleyip bende kafamı Felixe dayayıp uyumuştum.

Felix tüm gün uyumuştu. Bende tenefüslerde ona eşlik ediyordum.

Çıkış zili çaldığında Felixi uyandırıp eşyalarını toplamıştım. Jisung minhoyla bir yerlere gideceğini söylemişti ikimize. Felix jisungun yüzüne dahi bakmamıştı. Jisung bana 'neyi var?' dercesine baktığında sessizce boşver diyip geçiştirmiştim.

Cidden yorgun gözüküyordu. Nasıl bu kadar etkilemiş olabilir ki onu. Ne zamandan beri seviyordu acaba. Jisungtan nefret ediyordur kesin. Zor olmalı onun için her gün onları yapış yapış görmek.

Felixin evinin önüne geldiğimizde aklıma bir şey gelmişti.

"Lix bana gelsene hem evde annen yüzünden ders çalışmak zorunda kalmazsın uyursun bende"

Red edemeyeceği bir teklifti bu onun için. Çok iyi tanıyorum onu.

"Olur hyun. Uykusuzluktan ölüyorum zaten. Bekle anneme haber vereyim"

Koşarak gidip annesine haber vermişti. Tekrar yanıma geldiğinde benim evime doğru yola çıkmıştık.

Geldiğimizde kapının kilidini açıp içeri girmesi için kenara çekilmiştim.

Odama geçip çantalarımızı kenara bırakmıştık.

"Güzelim hemen uyumak ister misin yoksa aç mısın? İlk bişeyler yiyelim mi?"

"Açım aslında biraz"

"Tamam o zaman ben üzerine bişeyler vereyim sende içeri geçip beklersin"

Kafasını onaylama anlamında aşağı yukarı sallamıştı.

Kıyafet çıkardıktan sonra mutfağa ilerlemiştim. Tost yapıcaktım.

Buzdolabından ihtiyaç olanları çıkarıp tezgahta onları kesmeye başlamıştım.

Ben sebzeleri keserken belime sarılan iki kol ve omzuma konulan bir çene hissetmiştim. Yani çene kısmı biraz tartışılır tabi parmak uçlarına çıkıp omzuma ermeye çalışıyordu. Başaramayınca kafasını sırtıma yaslamıştı. İmkanım olsa dönüp arkamı kocaman öperdim onu.

"Hyun"

"Efendim bebeğim"

"Çok teşekkür ederim, her şey için"

Umarım kalp atışımı duymuyordur.

"Bende teşekkür ederim güzelim, iyi ki varsın"

Belimde olan ellerini dahada sıkılaştırmıştı. Kalp ritmime hakim olamıyordum ve lix bunu duyarsa cidden kötü olurdu.

...

zelam
bana bisilef oldy
evrim gecirdim
guzel gidiyo amk fic
saka maka mada faka
cidden oyle degilmi
YANİ AZCİK OKUYUCUM OLSA BİLE
onlarda fark rtmistir bence
gelisme var🤙🤙💪💪
oyle yani
ABİ HER SEFERİNDE DALİP GİDİYORUM VE OYLE YANİ YAZARKEN BULUYORUM KENDİMİ YETER.
neyselum
opuldunuz askolu kuskolu fiskolu canikolarrrr
💞💗💓💞❣️💝💞❣️💓💞💞🌷💘💘💞⭐💘⭐💘💘⭐✨⭐❣️⭐❣️💞❣️💓💗💓💞💖💕💝💘🌷🤍✨💘🌷💓✨💓🌷💕⭐💝💘💖❣️💓🌷💕💝💗💓💞💕⭐💕💝💘🌷✨💘⭐✨✨💓💖💕💞💕🤍🤍✨🌷💘💖

08.06.23