4.Bölüm 'Geçmişin sır perdesi'

672 48 2
                                    

Cano Ağa karşısındaki kardeşine baktı korku dolu gözler ile. "Emin misin Gülüm." Dedi Cano Ağa kardeşinin üzülmesinden korkuyordu tekrar aynı şeyleri yaşamasından. "Eminim Ağam." Dedi Cano Ağa ağır ağır başını salladı. "O zaman banada onaylmak düşer gülüm." Dedi Rozerin yüzünde kocaman bir gülümseme ile baktı ağabeyine. "Rozerin olmaz!" Sesin geldiği yere baktı Bu annesi Gülşen hanımın sesiydi.

"Ne demek olmaz Daye." Dedi Rozerin başını o yöne çevirerek. "Daha nişan Atalı kaç gün oldu Rozerin edebin ile otur." Rozerin derin bir nefes aldı ufak bir an annesinin değiştine inandı bu olaylar içinde ona olan desteğine inanarak. "Ben edepsizlik yapmıyorum Anne." Dedi Rozerin bıkın bir ses ile. "İzin vermiyorum bu evlilik olmıcak ! Hem babaannende izin vermez." Dedi Gülşen hanım Ruşen Haşimoğlu yine adı ile bile huzursuzluk veriyordu. "İzin almıyorum sizden anne evleniyorum ben ! Hem sakın babannemi bahane etme o önce babam öldüğü zaman bize sahip çıksaydı da söz hakkı olsaydı."

Cano Ağa Bu ana kız kavgasının bitmiceğini bildiği için direk müdale etti. "Ben bacımın arkasındayım ortada bir edepsizlik olsaydı ilk ben karşı çıkardım ! Hem Ruşen Xanım bu eve giremez" Gülşen hanım direk itraz etti. "O senin atan!" Dedi Rozerin artık isyan etti. "Ya babam öldü o kadına saygı duymak zorunda değilsin artık yeter ya yeter ! O kadın babam öldükten sonra gitti zehralara sahip çıktı sana değil! Ağabeyim olmasa başımızı soka biliceğimiz ev olmazdı adımız olmazdı anne." Dedi rozerin belkide yıllar isyanıydı bu.

"Rozerin sus ! Baban için sayı duyuyorum ben." Dedi ağlamaktan önceki sesi ile Gülşen hanım. "Keşke babamda sana saygı duysaydı anne ! Ömrün çürüdü o konakta gözün kapıda babamı bekledin sever diye kendini parçaladın anne ne olur bari şimdi yapma o öldü." Dedi aynı annesi gibi ağlamaktan önceki sesi ile Rozerin. "Sen çok mu sevildin Rozerin ? Seni seven adamı da gördük kuma olmuşsun da haberin yok ! Beni eleştirmeden yediğin boklara bak." Rozerin annesinin sözleri ile zar yutkundu.

"Haklısın anne bende sevilmedim ama şimdi seviliceğim bir evlilik yapıcam ! Ve sen istesen de istemesen de ben Serhad ile evleniceğim." Dedi ağlmak asla istemiyordu ama gözünden akan yaşada engel olamıyordu. "Yazık Serhadın seni çıkarları doğrultusunda kullandığını ailesinin seni asla kabul etmiceğini farkında bile değilsin." Rozerin tek söz dahi etmeden odasına gitti kapıyı kitledi ve göz yaşlarını Özgürlüğüne kavuşturdu.

Daha dört yaşında iken babasından ilk dayağını yemişti annesi desen babasının aşkından deli divane olmuştu gözü çocuklarını görmüyordu ki varı yoğu kocsaıydı bir ağabeyi vardı o da bir yere kadardı üvey annesi Zehra hanım üvey kardeşleri babannesi şamar oğlanı olmuştu. Ailesinin tek sevilmeyen üyesiydi Ağabeyi iş için ordan oraya koşuşturdu sonunca da taktir edilirdi üvey ağabeyi Fatih her zaman ailenin göz bebeğiydi ve üvey kardeşi aynı yaşta olduğu Roza o zaten bu evin nazlı bebeğiydi.

İsteme günü sonunda gelmişti Haşimoğlu konağın da hunalı bir çalışma vardı sabah altıdan beri herkes koşuştuyırdu Şahmran konağında çok farkı yoktu orda hunalı bir hazırlık vardı sadece Zerda hanım surat asmış oturuyordu o da zaten gelmicek ve evde kalıcaktı.

Haşimoğlu konağının kapısı Şahmaranlara açıldı başta içeri Piroz Yade girdi Rozerin yaşlı kadının elini öptü ardından Zeynep hala girdi onunda elini öptü daha sonra Ahmet enişte ardından Botan girdi daha sonra eşi Ruze daha sonra bermal Berfin aram Viyan ve Serkan girdi ve en sonunda Serhad girdi Rozerinin yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu. Serhad elindeki kocaman gül buketini Rozerinin kollarına bıraktı ve kulağına yaklaştı ama ondan önce davranan Rozerin oldu. "Hiç gelmiceksin sandım." Dedi Rozerin tebessüm ile Serhadta aynı şekilde tebessüm etti. "seni hep böyle güzel karşılıcaksan ben hep gelirim sana." Rozerinin gözleri parladı tek söz etmeden geri çekildi Serhadta içeri geçti.

Yürek Çıkmazı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin