HARRY POTTER:NEXT GENERATION

Κεφάλαιο 5

Ο Albus Potter είχε πλέον βγει από το νοσοκομείο. Ο κολλητός του Scorpius Malfoy ήταν πάντα στο πλευρό του. Η Rose Weasley η εκνευριστικη ξαδέρφη του αλλά και κοπέλα του κολλητού του ήταν κι εκείνη μαζί τους κάνοντας συνέχεια υποδείξεις στον ξάδερφο της για την υγεία του.

" Σταμάτα επιτέλους Rosie."

"Όχι δεν σταματάω. Δεν θέλω να σε ξαναδώ με γύψο στο χέρι. Σου πήρα μήνες να αναρρώσεις. Κανόνισε. Η θεία Ginny με άφησε υπεύθυνη."

" Ε είπα και εγώ. Είναι δυνατόν να μην συνομωτισεις με τη μητέρα μου!"

"Όχι είναι αδύνατον. Έχεις δίκιο. "

Ο Scorpius ευχαριστιόταν να βλέπει τα ξαδέρφια να μαλώνουν με τόσο χαζό τροπο. Ειρωνεία και Σαρκασμός. Του φαινόταν πολύ αστείο. Με το ζόρι κρατούσε τα γέλια του γιατί ήξερε ότι η Rose θα γίνει έξαλλη. Δεν ήθελε πάνω που ήταν μαζί να τον χωρίσει. Ήταν από τους μεγαλύτερους φόβους του. Να χωρίσει με τη Rose, να μαλώσει με τον Albus, να πάθει κάτι η οικογένειά του. Αυτοί ήταν οι μεγαλύτεροι φόβοι του.

"Scor, πες κάτι στην κοπέλα σου γιατί θα με τρελάνει." παραπονιέται ο Albus.

Ο Scorpius κοιτούσε χαμογελαστός χωρίς να μιλήσει.

"Scorpius πες κάτι στον κολλητός γιατί είναι ξεροκέφαλος."

Κοίταξε την κοπέλα του με δύο μάτια ερωτευμένα και της είπε γλυκά:

"Τι να του πω δηλαδή;"

"Α καλά. Εσείς έχετε χάσει το μυαλό σας. Πάω στο δωμάτιο μου να κάνω ένα ντους. Φρόνημα έτσι;"

Η Rose χτύπησε την παλτη του Albus με ένα βιβλίο 

"Albus, κοφτο."

"Εντάξει".

Ο Albus ανεβαίνει τα σκαλιά για να μπει στο Hogwarts.

"Επιτέλους να μείνουμε και λίγο μόνοι." είπε ο Scorpius πονηρά και έπιασε τη μέση της κοπέλας του να την αγκαλιάσει.

"Σταμάτα." Η Rose κοκκινησε.

"Μια αγκαλιά θα μου κάνεις; Είμαι κουρασμένος από την προπόνηση."

Η Rose του χαμογελαει και τον αγκαλιάζει σφιχτά.

"Τζάμπα προπόνηση κάνετε εσείς οι Slytherin. Έτσι κι αλλιώς θα σας κερδίσουμε." του είπε προκαλώντας τον.

"Αυτό θα το δούμε." κόλλησε το μέτωπο του με το δικό της κάνοντας την να χαμογελάσει.

"Είσαι πολύ όμορφος. Σου πάει πολύ το πράσινο."

"Κάτι ήξερε το καπέλο και με έβαλε στο Slytherin."

"Χαχα. Σταμάτα."

"Θέλω να βγούμε να πάμε μια βόλτα οι δύο μας."

"Πότε;"

"Όποτε θέλεις. Το Σαββατοκύριακο θα πας στους γονείς σου;"

"Όχι θα μείνω εδώ γιατί ο Hugo είναι άρρωστος. Μου είπε η μαμά μου να μην πάω για να μην κολλήσω."

"Τότε μπορείς το Σάββατο;"

"Ναι. Που θα πάμε;"

"Όπου θέλεις."

"Θέλω να σε αγκαλιάσω πάλι."

"Κάντο τότε."

Η Rose τον αγκαλιάζει ακόμη πιο σφιχτά από πριν. Αυτή η στιγμή ήταν η απόλυτη ευτυχία και για τους δύο.

"Σ' αγαπώ πολύ, Malfoy"

"Σ' αγαπώ πάρα πολύ, Weasley"

"Πάρα πολύ;"

"Ναι πάρα πολύ."

"Απόδειξε το τότε."

"Εντάξει" είπε κουνώντας τους ώμους του.

Την φίλησε σφίγγοντάς την πάνω του.

Ώσπου κατάλαβε ότι δεν μπορεί να αναπνεύσει. Την άφησε.