Son defa

Bölüm / 7

(Olaylara dışarıdan da bakarak hakim bakış açısıyla yazacağım umarım bu bölümleride beğenirsiniz. İyi okumlar:))

Metrobüste oturan yaşlı adamın iki tane genç dikkatini çekmişti. Bir genç kız ve delikanlı bir çocuk. Metrobüsün kapılarından birine delikanlı birine ise kız yaslanmıştı. İkiside birbirlerini görebilecekleri bir açıyla duruyordu.

Genç kız günün yorgunluğundan gözlerini kapatmıştı delikanlıysa bütün hayranlığıyla kızı seyrediyordu. Yaşlı adamın bu çok hoşuna gitmişti,yıllar önce ölen eşini hatırladı. Onlarda böyledi belki yıllarca izlese yinede doyamazdı karısına.

Çantasına eskiciye satmak üzere koyduğu fotoğraf makinesini çıkardı. Belki bu fotoğraf makinesi son bir kez çalışmalıydı onunlada bu iki güzel gencin bu anını çekip ölümsüzleştirmeliydi.

Eşinden tek yadigar olan bu fotoğraf makinesi içinde kalan son filmi bu ana harcamalıydı. Bütün ayarlamaları yaptıktan sonra en güzel açıyı ayarlayıp genç kızın ve adamın resimlerini çekti. Çıkan fotoğrafı iyice sallayıp görünür olmasını sağladıktan sonra derin bir iç çekti.

"Bir sonraki durak arnavutköy."

Adam bu sesi duyunca telaşla yerinden kalktı ineceği yere gelmişti. Ama öncesinde elindeki fotoğrafı sahibine teslim etmeliydi. Yavaşça kapıya yaslanan genç adamın yanına yaklaşıp koluna dokundu.

"Bakar mısın delikanlı."

Delikanlı bütün sıcakkanlığıyla gülümsemişti yaşlı adama.

"Efendim amcacım bir şey mi oldu bir şeye mi ihtiyacın var."

"Yok delikanlı saol bende bir emanetin var onu sana vermek istedim." Dedi ve elindeki resmi delikanlıya uzattı. Delikanlının yüzündeki gülümseme daha da büyümüştü. Gözlerinin içini parlatmıştı bu ufak hediye karşısında. Yaşlı adamında dikkatinden kaçmamıştı onun bu sevinci.

"Hanım kızımıza da hep böyle bak delikanlı. Her daim mutlu olun."

Delikanlı mahçupca yaşlı adama defalarca teşekkür etti.

"Saol amcacım çok güzel bir hediye bu."

Kapıların açılmasıyla adam ineceğe yere gelmişti. Son bir kez baktı delikanlıya.

"Bazı bağlar vardır evlat kaybetmeden farketmen gereken. Son defa olduğunu düşünerek bak,sev her zaman." Diyerek metrobüsten inip çok geçmeden gözden kaybolmuştu. Genç adam bir yandan elindeki fotoğrafa bakıyor bir yandanda karşısındaki güzelliğine hayran kaldığını kıza bakıyordu. Genç kızın gözlerini açmasıyla telaşla elindeki resmi gömleğinin cebine sokmuştu genç adam.

"Geldik mi." Genç kız günün yorgunluğuyla bu soruyu sormuştu delikanlıya. Delikanlıysa içinde ayrılacak olmanın verdiği büyük hüzünle cevap verdi.

"Daha değil az kaldı."

Kız tekrardan yorgun gözlerini kapattı. Genç adamsa tekrar kaldığı yerden onu seyretmeye devam etti...