"မနက်ရောက်သော်"
"တူလေးjiminသက်သာရဲ့လား"
"ဦးငယ်..သက်သာနေပါပြီ
ပြောစရာရှိတယ့်"
"အင်းပြောလေတူလေး"
"ဒီနှစ်နောက်ဆုံးစာမေးပွဲပြီးတာနဲ့ommaတို့ရှိဆီသွားချင်တယ်..ဦးငယ်စီစဥ်ပေးပါနော်"
"ဘယ်လို့..."
"ကျွန်ပ်တကယ်ပြောနေတာပါ"
"taehyungကြောင့်လား"
"ကျွန်ပ်မလိမ်ချင်ပါဘူး"
"ဦးငယ်တို့တူလေးတို့ငယ်ငယ်ကတည်းက
သိကျွမ်းလာတာဘဲ..လူကြီးချင်းစကားပြောလို့ရတာဘဲလေ"
"ကျွန်ပ်အဲလို့မလုပ်နိုင်ဘူး...ကျွန်ပ်ကိုမုန်းသွားလိမ့်မယ့်
ရှိရင်းစွဲငယ်သူငယ်ချင်းသံယောဇဥ်တောင်ပျက်ပြယ်သွားလိမ့်
သူ့အမုန်းကိုလက်မခံနိုင်ဘူး"
"ဒါပေမဲ့..တူလေးချစ်နေရင်တော့
ပိုင်ဆိုင်နိုင်အောင်ကြိုးစားရမယ့်လေကွာ"
"ခုသူ့ဆီမှာသူ့သိပ်ချစ်တဲ့jungkookရှိနေတယ်လေ
ကျွန်ပ်ကသူ့တို့ချစ်ခြင်းကိုခွဲပြီကျွန်ပ်ပိုင်ဆိုင်နိုင်အောင်လုပ်ရမှာလား..အဲဆိုမုန်းတာပိုမှာပေါ့.."
"ဦးငယ်ပြောချင်တဲ့သဘောက"
"ဦးငယ်taehyungနဲ့ကျွန်ပ်ကိစ္စကိုအတင်းအကြပ်လုပ်မယ့်ဆိုရင်ကျွန်ပ်ကိုယ့်ကိုအဆုံးစီရင်ပစ်မှာနော်.."
"အဲလို့တော့မလုပ်ပါနဲ့တူလေး..ဦးငယ်ဘာမှာအတင်းအကြပ်မလုပ်တော့ဘူးနော်..စိတ်ချနော်"
"ခုကိစ္စကိုဘယ့်သူ့မှာမပြောနဲ့နော်..အထူးသဖြင့်
taehyungကိုပေါ့"
"အင်းပါ..တူလေးစိတ်ချနော်
ခုကျောင်းတော့မလို့လား.. "
"ဟုတ်ကဲ့..taehyungကိုလဲ
ဝင်ခေါ်ရအုန်းမှာမလို့သွားနှင့်ပြီနော်"
"အေးအေး.."
"jiminတောင်လာပြီသားtaehyungရေ"
"အန်တီtaehyungကောအိပ်တုန်းလား
အဲအိပ်ပုတ်ကြီး"
"အောင်မယ့်...taeကိုများအိပ်ပုတ်တယ့်
ထတာကြာပါ့ပြီနော်ဟွန့်"
"ဟုတ်ပါ့ပြီ..အဆင့်သင့်ဖြစ်ရင်
သွားကြမယ့်လေ"
"ommaသားတို့သွားတော့မယ့်နော်"
