1

794 54 149
                                    

Fyodor•

Pencere kenarındaki sırasına oturmuş dışarıyı izliyordu. Pek izlenecek bir şey yoktu aslında. Öğrenciler zil çalana kadar ya geziyor yada konuşuyordu.

Oflayıp kollarını masaya koyup kafasını yasladı. Uyuyabilirdi ama olmadı. Kapının gürültüyle açılmasına karşı kapıya döndü. İçeri beyaz, uzun saçlı birisi girdi. Çok tuhaf gözüküyordu.

Çocuğun ona baktığını görünce kafasını çevirdi. Ayak sesleri yakınına gelince umursamadı. Yanındaki sıradan gelen ses ile oraya oturduğunu anladı.

Bir süre ses çıkmadı. Kafasını geri kolları arasına alıp gözlerini kapattı, koluna birinin dokunduğunu hissettiği zaman hafif sinirle kafasını kaldırdı. Sınıfta sadece o ve tanımadığı çocuk vardı. Çocuğa döndü, gülümseyerek ona bakıyordu.

-Ne var?
-Ah ne kaba!-ellerini kalbinin üstüne koydu,- kalbimi kırıyorsunuz.

Öylece baktı çünkü onun deli olduğunu düşündü.

-Ne saçmalıyorsun? Senin gibi bir deli ile uğraşmaktan daha önemli işlerim var.

Çocuk kaşlarını çatıp baktı.

-Daha önemli?
-Evet!
-Nedir bu?
-Uyumak? İki defa böldün.

Çocuk gülmeye başladı, kısa süre içinde kahkahaya döndü. Emindi, bu çocuk kafayı bozmuştu.

-Bende bir şey sandım... Ah ve bu arada ben gogol!
-Bunu ne yapayım?
-Arkadaş olalım! Arkadaşın olmak istiyorum.

Sessiz kaldı çünkü ne diyeceğini bilmiyordu. Önüne döndü, dışarıyı tekrar izlemeye başladı. Aslında günü hep böyleydi, dışarı izler sonra uyur kalkıp tekrar izlerdi ama kimse gelip uykusunu bozmazdı.

-Alfasın değil mi?

Gogola döndü. Hiç düşünmemişti acaba o neydi? Omega değildi, alfa? Alfaya göre fazla büyük duruyor denilebilir... Pekiya beta? Sanmıyorum.

-Evet neden sordun?
-Hiç~

Gogol oturduğu sandalyeyi onun sırasına çekince şaşırdı. Gogol gülümseyerek ona bakmaya başladı.

-Neden şaşırdın?
-Boş ver...
-Hadiii! Adın ne?
-Söylersem uyumama izin verecek misin?

Kafasını salladı gogol.

-Fyodor...
-Ne güzel bir isim! Memnun oldum fedya!

Fyodor gogola baktı. Fedya? Umursamayıp kafasını sıraya koydu.

-Sıra rahat mı?

"Evet" diye mırıldandı. Çanta açılma sesi duydu ama gözlerini kapattı. Gogolun tekrar onu dürttüğünü hissetti ama umursamadı rahatını bozamazdı. Gogolun iç çektiğini duydu, sonra ellerini kafasının altına koyup kaldırdı. Bir şey koydu ilk anlamadı ama kafasını geri bırakınca yastık olduğunu anladı. Neden çantanda yastık taşıyasınki?

Kabul etmek istemiyordu ama kabul etti yastık rahattı. Tek bir sorun vardı oda gogolun feromonları fazlasıyla baskındı ama güzel kokuyordu, rahatlatıcı bir havası vardı uykuya dalmasına yardımcı olmuştu.

**
-Fedya, uyan hadi..

Ses ile gözlerini açtı. Kafasını kaldırıp etrafa bakmaya başladı gogola döndü.

-Kaç ders oldu?
-Ahah... 4 ders uyudun!

Fyodor 'şaka yapıyorsun' diyen bir yüz ifadesi ile gogola baktı. Gogol gülümseyip elini fyodorun saçına götürüp kulağının arkasına koydu.

-Uyandırmaya çalıştım ama uyanmadın! Rahat gözüküyordun.

Fyodor gogolun feromonları sayesinde uyuduğunu hatırlayınca kızarıp yastığı gogola fırlattı.

-Zorlasaydın illaki uyanırdım!
-Oh birileri sinirlendi~- eli ile ağzını kapatıp güldü,- kızarmışşın!
-Kes sesini
-Hay hay!

Sınıfta yine kimse yoktu, anlam veremedi. Gogola yan bir bakış atıp konuştu.

-Neden kimse yok?

Gogol zaten dönük olduğu yüze bakıp güldü. Elini yanağına yasladı.

-Hocalar erken saldı, şuan öğle arasındayız.

Fyodor kafasını sallayıp ayağa kalktı. Genelde çoğu kişi sınıfta yerdi ne olduda dışarıda yiyorlar?

-Bekle fedya

Fyodor gogola döndü, hâlen sıraları birleşikti. Gogol fyodorun kolunu tutup kendine çekti, fyodor ilk baş afallayıp düşüyordu ama sıradan destek aldı. Burunları deyıyordu, gogol diğer gülümsemeleri ile kıyasla daha arsız gülümseyerek fyodorun kafasını çekip kulağına ilerledi.

-Neden kimse yok biliyor musun fedya?- fyodor ses çıkarmayınca konuşmaya devam etti,- sen benim ruh eşimsin fedya. Çekimi hissetmedin mi?

-Sınıfla ne alakası var gogol...

Güldü.

-Çünkü eşimle yalnız olmak istedim~

Fyodor geri çekildi, anlamıyordu. Aklında bir şeyler vardı ama emin değildi.

-Ne saçmalıyorsun? Ben alfayım senin ne olduğun belli değil...
-Eşim olman için omega olmana gerek yok. Karşındaki enigma olmadığı sürece.

Enigmalara inanmazdı, gerçek olamadığını düşünürdü. Ama eğer gogola inanır ise... Gerçeklerdi. Sorun gogolun enigma olması değildi aslında, ruh eşi olduğunu söylemesiydi.

-Enigma olman umursamıyorum...
-Yani?
-Ruh eşi meselesi. Saçmalıyorsun ben ne çekim ne başka bir şey hissettim.
-Ruh eşi hakkında pek bilgin yok değil mi fedya?
-Ruh eşi sadece omega ve alfa arasında olur...
-Seni işaretlesem sende omega olursun?

Fyodor gogola baktı. İç çekti, ne diyebilridiki en azından onu zorla işaretleme gibi bir eylemde bulunmadı. Bir çok kez görmüştü, bazı alfalar ruh eşi olduğunu iddia ettiği omegaları yer fark etmez zorla işaretlemeye çalışmıştı.

-Ruh eşim olduğunu kesinleştirdiğim zaman konuşalım...

Gogol fyodorun kolunu bıraktı, arkasına yaslandı. Rahat görünüyordu, kafasını kaldırıp gülümsedi.

-Nasıl istersen!

Fazla mı gülümsüyordu?

---------

Bugün doğum günüm 😭

Fazla mı kısa oldu?

ritim*fyolai_omegaverse schoolauWhere stories live. Discover now