"Ölüm ya da mühür seçim senin!"
---
İki grup vardı;Ateşler ve Buzlar bir de görevleri geçememiş olan Mühürlüler peki ben hangi gruptaydım?
∆&∆
Sıralama
Sandy #1
Test #2
Bıçak #3
Seviye #3
Chester #2
◻◻◻
BUZ VE MÜHÜR adıyla yazılmış ilk kitaptır.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
“Ölmek seni sevmeme engel olamaz!”
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
V.
BUZ&MÜHÜR
16.06.23
‘Haklıydın ateş ve su yok olmak demekti.’
Ölüm söylenmesi kolay bir kelimeydi.4 harfli iki sesli bir sessiz harfden oluşan bir sözcük...
Öylece ölmek mi kolaydı yoksa hala yaşmaya devam ederken çoktan ölmüş olmak mı?
Gözlerimi kamaştıran ışıkla birlikte gözlerimi araladım.Başım derin bir acıyla ağırıyordu. Uzandığım yataktan kalkmaya çalışarak hareketlendim.
Gözlerim sargılı elimi bulduğunda ise zihnim bu anı beklediğini belli ederek yaşanılanları bir bir ortaya dökmüştü.
Yabancı...görev...
En son karşımdaki yabancıyı öldürmek için hamle yaptığım geldi gözümüm önüne.Başım şiddetle ağrısını sürdürürken hâla yataktan kalkamamıştım.
“Sandy görüyorum ki uyanmışsın.”
Çok sevgili öğretmenim Bayan Tammy odamı işgal etmişti anlaşılan.Odayı ikiye bölen siyah perdenin arkasından çıkarak bana gülümsedi.
“Ağrın var mı gerçi doktor ilaç verdi ama?”
“Sadece başım ağırıyor Bayan Tammy.”
dedim Bayan Tammy yatağımın yanındaki sandalyeye otururken.
“Tebrik ederim sınavı geçmişsin.”
Sahte bir gülüşle yüzüne baktım.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Bunu yaptığım için ölene kadar kendimden nefret edecektim.
Birini öldürmek...
Sıkıntıyla iç çektiğimde Bayan Tammy sargılı elime dokundu.
“Kendine de zarar vermişsin.Yoksa o mühürlü yüzünden mi oldu?”
Başımı olumsuz anlamda sallayarak sargılı elime çevirdim bakışlarımı.Çok derin olmasa da yine de acıyordu yaram.
“Hayır,kendi hatam...”
Kafamdaki soru işaretleri gittikçe artıyordu. Mühürlüyü öldürememiştim ki görevi nasıl geçmiştim?
Yabancı ölmemiş olsa nereye kaçabilirdi ki odada sadece küçük bir pencere vardı kapıda da muhafızlar.Düşüncelerimi bölen kapını çalmış olmasıydı.
“Gel!”
Bayan Tammy sözcülüğü üstlenirken kapıdan içeriye giren kişi beni şaşırmıştı.
“Yardımcı...” kimsenin duyamayacağı kadar kısık sesle konuşmuştum.
Yardımcı yatağa doğru yürürken Bayan Tammy ayaklanarak yardımcıya yerini verdi.Yardımcı sandalyeye kurulurken bir baş hareketiyle sevgili öğretmenimin odadan ayrılmasına sebep olmuştu.
“Geçmiş olsun.”
Onu duymamazlıktan gelerek cevap vermedim.
“Elin nasıl acıyor mu?”
Ona cevap vermemi umursamayarak elimi işaret etmişti.
“Biraz..” dedim fısıldayarak.
Bir süre sessiz kalarak beni süzdü.Rahatsız edici bir sessizliğin ardından sıkılarak konuştum.
“Mühürlü nerede?”
Gözlerini gözlerime dikerek konuşmamaya devam etti.
“Size sordum!”
Sesimi yükseltmeme rağmen hiçbir etkisi olmamıştı.
“Öldü!” dedi benim aksime sakince.
&Bölüm Sonu&
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
