∆'V.KISIM'∆

185 115 38
                                    

Herkes gider bir gün ama herkes bekleyemez.”

‘Yaşamaya gerek yok Lordum hemen ölebilirim

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.


‘Yaşamaya gerek yok Lordum hemen ölebilirim.”

VI

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

VI.

BUZ&MÜHÜR

18.06.23

“Sesler gittikçe artıyor.Sanırım ölüme daha fazla yaklaştım.”

Sessiz bir gecede çığlıklarımız duyulmuyordu sanki.
Ellerimize vurulan kelepçelerin sesi sokak boyunca yankılanırken bizim derin çığlıklarımızı kimse duymuyordu.

Bugün o gecenin üzerinde düşünemeyecektim.Haftalar geçmişti.Elimdeki kesik hemen hemen kapanmış,geçen günlerde iyice dinlenebilmiştim.Bu gece ise görevimi geçmemle birlikte takımlardan birine seçilmek için düzenlenen toplantıya katılacaktım.

Yabancının ölmediğine dair inancım hâla tazeliğini koruyordu.Her ne kadar anlam veremesem de onun bir şekilde yaşadığının bilincindeydim.

Yardımcı bana o gün her ne kadar öldü dese de inanmamıştım.O 'öldü' demişti ben itiraz etmemiştim,o'öldü'demişti ben 'hayır' dememiştim ama bazen bazı sözler içimizden söylenmez miydi?

Duyduğum tıkırtı sesiyle yatakta kıpırdandım.Biraz sonra bakış açıma giren Mia rahat bir nefes almama sebebiyet vermişti.

Hastalığım süresince Bayan Tammy beni bunaltmayı başarabilmişti.

"Eee nasılmış bakalım hastamız?"

Gülerek bana bakan Mia yatağın ucuna oturdu.

"İyim doktor hanım."

dedim yatakta doğrularak.

"Akşama kadar ayağa kalkabilecek misin?"

"Evet zaten iyleştim sayılır."

Mia kafasını sallayarak bakışlarını tavana dikti.

"Bir sorun mu var?" dedim.

"Sadece..."

∆BUZ&MÜHÜR∆Donde viven las historias. Descúbrelo ahora