HAYAT

Kim Bu? Bölüm 4

"Gökçe!!? Sare çantamdan kolonya ver."

"Çantan nerde??"

"Bankın üzerinde, hadi hızlı ol."

Gökçe'ye kolonya verdikten sonra öksürerek uyanmaya başlamıştı. Bende iyice sinirlenmiştim. Gökçe'yi Sare'ye bırakıp ayağa kalmıştım. İçimdekileri söylemek zorundaydım çünkü çıldırmak üzereydim. 

"Ne oldu? Buna gülemediniz sanki. Yoksa ne olur? Demir beycik sizi de mi bir yerlerden attırır? Döver mi? Evden falan mı atar? Cevap versenize. Tabi oradan bakıp herkesin ezik olarak bildiği kızlara gülmek çok kolay... Çıkışta dövelim ya da daha iyisi biz hiç bulaşmayalım. Başkası dövsün. Kopya verdi diye üzerine suç atalım; boyayla gözümüzü mora boyayıp onları suçlayalım. Siz  abilerin en mükemmeli ne yapacak peki? Gökçe'nin bursu kazanmak için uğraştığı çabaları geri getirebilir mi? Tabi asıl ezik sizsiniz çünkü insanları ezmek için hayattan yoksun olmak gerekir. "

"Zeynep ileri gidiyorsun." demişti Demir bey ama bu daha başlangıçtı.

" Ne ilerisinden bahsediyorsun? Tamam önce gülmeniz bir kahvaltıyla geçerdi ama bu affedilemez. Gökçe'nin bursu %100 olarak kazanmasının bir nedeni var. Paraları sınava girmesine bile yetmiyordu. Hem sınava çalıştı hem de işte çalıştı. Ama her şey para değil. Mesela ondaki gurur ve azim parayla alınmaz. Annesinin desteği asla. Belki sen de annen yüzünden böylesindir. Çünkü insan piramidinin en üstünü ebeveynlerdir. Ne dersin?"

Boğazıma yapışmıştı. Nefes almakta zorlanıyordum. Gökçe ve Sare her ne kadar beni kurtarmaya çalışsa da olmuyordu. Diğerlerinin eli kolu bağlıydı. Sen kaşındın Zeynep neyse başka yere bak son gördüğün kişi o olmasın. Ahh... gözüm kararıyor.

" Bir daha annemden bahsedersen seni ö!dürürüm."

"Demir bırak onu." bu ses kimindi?

"Senden emir almıyorum."

" Bu emir benden değil babandan" beni bırakmıştı ama bilincim kapalıydı. Bu gerçekten kimdi? 

"Yürüyün gidiyoruz. İki araba yapıcağız kızlar benle geliyor. Onları öldürmenize izin veremem. Bize lazımlar. Birde Demir sen de benle geliyorsun. Kızları bırakmadan bir yere uğrayacağız. Berk ne yapacağını biliyorsun."

***************

Bu bölüm kısa olmasın diye buradan devam ediyorum

Demir

Harika. Bebek bakıcılığı yapacaktık. Bir de Lena' dan emir alıyordum. Kızlar kendi günlerinin kötü geçtiğini düşüyor olabilirler ama bugün evden atılmıştım.  Bilmem kaçıncı görevimden men edilip başka bir mafya çetesiyle özellikle Lena'nın başı olduğu çeteyle anlaşma yapıp karşı çetelere karşı cepe alacaktık. 

"Sen kimsin ve neden senin arabana binelim?" sanırım adı Sare olan kız konuşuyordu ama emin değildim.

"Demir beyin bilincini kapattığı arkadaşınız uyanırsa bunları arabada konuşabiliriz ama şu an olmaz. Burası hiç güvenli değil."

"Uyanıyor. Zeynep iyi misin?"

"Sayılır." Zeynep'in yanına gitmiştim. Tam gittiğimde Zeynep koluyla elini kapatmıştı. Gökçe önüne geçmiş Sare'de sanki düşecekmişim gibi tutunma sopasını önüme koymuştu ama asıl bitirici hamle arkada saçımı çeken Lena'dan gelmişti.

"Kıza dokunursan seni yok ederim." bunu dedikten sonra beni saçımdan tutup geri itmişti. Yere yapışmıştım. Gidip Zeynep'i kaldırmıştı. Kızlar ona karşı çıkmadan arabaya binmişti üçü de arkaya oturmuştu. Ben de öne Lena'nın yanına oturmuştum. 

" Bizden ne istiyosunuz?" Vay be .. Soruyu Gökçe sormuştu. Demek ki kalpten gitmemişti. Aslında en başından anlatsalardı belki bunu yapmazdım.

"Bunu bana değil patrona sormalısın."

"Ama herkes senin dediğin yapıyor o zaman sen kimsin?" Zeynep sanırım bu durumdan en korkan Sare'ydi. 

"Ben halley kendi çapımda yaş pasta." Lakabı var diye hava atıyor. En iyisi ben gerçeği söyleyim."

"O ve ben çete varisleriyiz." Şaşkın şekilde bakmaya başlamışlardı.

" Takip ediliyoruz." 

"Berklere bizi takip edin demedin mi?"

" Bunlar onlar değil. Silahın yanında mı?"

"Evet." Silah sesi. Cam kırılmamış ama lastik patlamıştı. Lena artık arabayı kontrol edemiyordu. Uçuruma sürüklenmiştik.

Yine ben sevgili okurlar ve evet yine yıldızlar yine İki Aile kitabı

İyi okumalar Wattpad'çiler🧡