Bende babamın ardından ayrılacaktım şıwanın yanından ki şıwan önümden hızla geçerek önü beyaz arkası mavi bir cep mendili attı. O iki renginde anlamı ve manası çok büyüktü. Beyaz yüzlü mendil; seni en saf halimle delice seviyorum demekti. Mavi yüzlü mendil ise; sensiz mutlu olamam demekti. Yüzüme tebessüm konduğu an ablam arkamdan çıkıp bağırdı onu susturmaya çalıştım ama o hala konuşmaya devam etti. "Ew çiye Dılba! Dâye Dılba-(Bu ne Dılba! Anne Dılba-)"
"Daye Dılda dücane!(Anne Dılda hamile!)"Daha iki gün olmuştu öğreneli, sonra ablam hastaneye gitmiş orada doğrulamıştı gebeliğini.
Ablam bana kötü kötü bakmaya başladı. "Ne, yalan mı abla?" Bana yapay bir kızma ile bakıp konuştu. "Ben sürpriz yapacaktım!"
"Aman Abla. Ne olmuş sanki keçe."
"Annem gidip babaya söyleyecek, babam da Haran'a söyler al işte ne gerek kaldı bana?"
"Ben söylerim babama, açmaz ağzını."
"Öyle olsun bakalım. Akşam gidiyorum zaten, Haran beni alacakmış ."
"Abla daha kaç gün oldu geleli, bir şey mi oldu Aslan Abim mi kırdı kalbini?"
"Kız yarın Diyar'ın okulda töreni var."
"E eniştem götürsün İran'a sen zaten erkek çocuğu diye gidemeyeceksin törene."
"Öyle olmaz işte canım Dılba, ben çocuğu hazırlayacağım sonra ilk erkeklerle sonra kadınlarla tören olacak."
"Hmm o zaman diyorum ki abla kardeş biraz Van'ı mı turlasak?" Deyip ona baktım.
"Kuzenleri toplayalım!" Dedi ablam gözlerini pörtleterek. "Özellikle Xalit'i."
"Aynen özellikle Xalit'i."
***
Ablam ve erkek kuzenimle sokağa çıkıp sokağı geziyorduk. " Dılo," Dedi kuzenim -o harfini uzatarak. "Xalıdo," Dedim bende aynı harfi uzatarak. "Senin sesin güzel bize şarkı söylesene."
"Hayır Halit ya." Dedim yüzümü buruşturarak. "Eğer söylemesen yemin ederim ben giderim."
"Temam bıra*, temam. Ne dilersin?"
"Kani kure min beje.(Oğlum nerede söyle.)"
Ez çum ber deriya wan,
(Ben gittim onların kapısının önüne,)
Min go kani kure min?,
(Dedim oğlum nerededir?,)
Hestiye cane wi bı şerm dane deste mın,
(Kemiklerini utanmadan verdiler elime,)
Di cih te mat mam ü püç bün deste, lengimin,
(Ellerim, ayaklarım tutuldu,)
Qerinam ne çu kese,
( Haykırışlarım gitmedi kimseye,)
Lal bu zımane mın.
(Tutuldu dilim.)
Bu şarkıyı her duyduğumda dolan gözlerime engel olamaz ağlardım. Ablama baktım, aklına oğlu geldi. Bunu anladım çünkü ablam her oğlunu hatırladığında gözleri dolardı. Ablam pek duygusal biri değildi, ağlamazdı kolay kolay ama konu eşi ve oğlu olunca duygu değil gözyaşı nehir olurdu gözlerinde. Kuzenime baktım o da ağlamıştı. Ablam annemi aramaya koyulmuştu bile.
"Daye Diyar ki deri ye?(Anne Diyar nerede?)" Ablam tuttuğu nefesi aldığı cevap ile verdi.
"Temam daye ez hatim.(Tamam anne, ben geliyorum.)"
YOU ARE READING
BA (RÜZGAR)
Teen Fictionİlk sesine vuruldum, Sonra bakışına, Sonra sevişine ve ruhuna. İsmi gibi kalbimde de hükümdarlık kurmuş ve saltanatını inatla daha çok gömmüştü. Bundan sonrası ya felaketti ya da cenneti yaşatacak cehennemdi. Hikayenin kurgusunun, isminin ve kurg...
