Kabanata 2
Shoo
"What? Yon naman ang gusto mo noon diba? Ayaw mo na ba?"
Umirap ako dahil sa pahabol nitong pang-aasar. Suddenly, nawala ako sa mood. I licked my lips, quietly considering a fact that I can leave this mansion for a while and just go sleepover with my friends house.
That's a good idea, I told myself.
Sigurado naman akong papayagan ako ng magulang ko dahil hindi naman ito ang unang beses na hindi ako matutulog dito.
"Hey, let's sleep already. Malalim na ang gabi," aya niya, matapos maalis ang sapatos at walang pasabing humilata sa kama.
It was the cue that I should proceed with my plan. Gaya ng nasa isip ko ay nagtungo ako sa walk in closet ko at kumuha ng saktong bag, tama lang para sa gamit ko, hindi ito malaki hindi rin maliit.
Nang matapos sa pagimpake ay mabilis akong lumabas at dumaan malapit sa kama, katabi ng lamesa para kunin ang cellphone at aalis na, hindi nadin ako nag-abala pang magpalit ng damit.
Nang tuluyang makuha ang cellphone ay nagtungo na ako sa pinto. Padadalhan ko nalang ng mensahe ang mga kaibigan para magsaya muna bago matulog sa bahay nila. Sigurado naman akong hindi tatanggi ang mga 'yon dahil ito ang unang beses na ako ang mag-aaya.
The moment I i was about to twist the doorknob, a hard and rough big hand prevented me. Nilingon ko ito at binigyan siya ng matalim na tingin.
Ano'ng ginagawa ng isang 'to?
Kinalma ko ang sarili, "Yes, Kuya? What can I do for you?" I questioned, sarcasm was evident.
Umigting ang panga nito, humigpit ang pagkakahawak sa'kin.
"Where are you fucking going, little baby?"
Napintig ang tenga ko dahil sa narinig, did he just cursed at me? In front of my face? At ano bang pake alam ng kapatid kong 'to. He's not my guardian, for heaven's sake. Kanina pa 'to tanong ng tanong, ha.
"Aalis, dito ka nalang mag-isang matulog. I can just sleep in my friend's house. Aalis na ako, salamat." saad ko, pilit na pinanitili ang kalmadong boses at isinawalang bahala na lamang ang tawag at pagmumura niya.
Once again, he cussed. "What the fvck, nandito ako tapos gusto mong umalis?"
I raised a brow, anong gustong iparating nito?
"Ano bang pake ko sayo? Umalis ka nga ng walang paalam, bumalik ka din ng walang pasabi. Wala kang narinig sa'kin, anong gusto mo? Manatili ako dito kase nandito ka? Ano ka batas. Mas gusto kong umalis kase nandito ka kaysa manatili, nandito ka ngayon, aalis ka din sa susunod. Kaya tumigil ka nga,"
It was the last thing I've said before successfully leaving the room. Nang makarating ako sa baba ay naabutan ko ang magulang na nakaupo sa silya habang nagkwekwentuhan kasama ang kaibigan ni kuya.
So, i guess they weren't yet asleep, obviously. Maganda nadin siguro para makapagpaalam pa ako. I took my way towards them, they we're talking while playing chess. Habang ang iba naman ay nakaupo lamang at may iniinom.
There are three gentlemens here, mga kaibigan ng kuya ko. I couldn't lie that they are all handsome, huh.
"Mommy," I i called, calling the attention of my mother. Nang tumingin ito sa'kin ay pinagpatuloy ko ang balak, "I have plans tonight, mom. Aalis na ako."
Nagpaalam ako sa paraang paalam lamang, hindi na kagaya ng dati na kailangan pa ng permisyo kaya naman ay nagulat ako ng may sunod na tanong ang ama.
"Where are you going, Arylle? Gabi na."
