Kabanata 3
Stubborn
"Ano? Tangina, kadarating ko lang ng Pilipinas may anak agad ako? Putangina naman, 'ni humawak nga ng ibang babae hindi ko magawa, mangbuntis pa kaya." narinig kong iritadong saad ni Rough sa kausap niya sa phone.
Bahagyang nakaangat ang kilay nito at tila ay kunti na lamang ay mawawalan na ng pasensya. Kasalukuyan itong nasa balcony ng silid at dahil sa boses nito ay nagising ako mula sa pagtulog.
Dahil nadin sa tuloy tuloy nitong pagmumura ay inis akong napaupo ng tuwid sa kama at matalim ang titig sa kanya habang may kausap sa phone.
Two minutes has passed, yet he couldn't feel and sense how intense my glare was. Does his sensibility vanished all of the sudden because of how busy he was with his phone?
"The fuck!"
Pumikit ako ng mariin at idiniin ang kamay sa tenga para pigilan ang boses niya sa pagpasok sa aking tenga. Masakit sa pandinig ang walang tigil nitong pagmumura.
After a few, kusang bumuka ang bibig ko, shouting his name, ignoring the respect and formalities for an elder.
Because I had enough!
"Rough! Ano ba, will you please stop cussing. Masakit sa tenga!"
The moment he heard my voice, instantly and automatically, he turned around, looking at me and ending the call before walking towards me with so much authority and power.
Mariin ang titig nito sa'kin, tila ba alam na may narinig akong hindi tama mula sa paguusap nila ng kung sino sa phone. Therefore, I acted normal. Nilabanan ko ang titig nito sa'kin at hindi na nagabala pang itago ang inis sa kanya dahil sa pagmumura niya.
Hindi naalis ang inis at talim ng titig ko sa kanya hanggang sa makalapit ito sa'kin. Kaya naman nang mapansin niya 'to ay nawala ang mariin na titig nito sa'kin.
He approached me with gentleness, "I'm sorry, did I wake you up?" he apologized with sincerity.
Hindi ko napigilan ang pag-irap bilang tugon. Hindi 'yon nakatakas sa paningin niya dahilan para umangat ang isang kilay niya.
"Ano?" I asked.
"Let's go down, kakain na."
Kagaya ng sinabi niya ay sabay kaming bumaba matapos kong magayos ng sarili. Binilisan ko pa nga ang galaw dahil naghihintay na daw sila. Kaya naman bago 'yon sa'kin. Usually kase ay mabagal akong magayos, I actually always take my time. Pero ngayon ay hindi na dahil hindi ako komportable sa titig na binibigay ng kapatid ko.
Wala pa kami sa loob ng dining area ay dinig na ang ingay mula sa loob. Pamilyar ang mga boses at napagtanto kong nandito pa pala ang mga kaibigan ni kuya na hindi ko manlang nagawang batiin kahapon.
Sabay silang natigilan ng makita ang pagpasok namin, they went silent for a few seconds and the moment we settled, questions and comments was thrown.
"Arylle," tawag ni Kuya Eros sa'kin, he is one of my brothers friend. Nag-angat ako ng tingin. "I heard you go to bars, this days. Is that true?"
My forehead furrowed at the sudden question. Is he serious about asking me that? Well, of course, yes. I go to bars already but not that often. I am allowed already, hindi na ako bata.
Gulo ang isip at puno ng pagtataka ay ginawa ko padin' tumango. Ilang saglit ay napansin ko ang mariin na titig ni Rough sa kanyang kaibigan, he was sending him warning. Tipo bang 'ituloy mo, hindi ka na sisikatan ng araw' look.
I heard Kuya Eros chuckled, sumubo ito ng kanin bago muling nagsalita. "Then, do you want to come with us later? We will be conducting a welcome party for your brother, it'll be fun," aya nito.
Without thinking to much, I agreed.
Wala din naman akong gagawin mamaya kaya okay nadin ang sumama. Additionally, my plans with my friends yesterday night we're cancelled because of my brother so maybe it'll also good to invite them for later, isn't it?
Kaya naman kagaya ng gusto ko ay humingi pa muna ako ng permiso mula kay Kuya Eros kung pwedeng ayain at isama ang mga kaibigan ko, pumayag naman ito. Hindi ko nadin kailangan pang magpaalam sa magulang dahil alam na pala nila ang plano ng magkakaibigan bago pa'man ako ayain ni Kuya Eros.
Gabi na nang muling mag-aya si Kuya Eros at sinabing magayos na ako para sabay na kaming pumunta. Just like what he said, I prepared myself for the event. Not minding my brother who vanished after we have eaten, earlier morning.
Nang makasakay sa backseat ng sasakyan ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone ko. Taking and opening the message, i figured it was my brother.
Kuya:
Don't wear revealing clothes, little. I'm serious.
I rolled my eyes after reading the message. He was late already. Currently, I am wearing a crop top, paired with a jeaned skirt. My attire was not that revealing, it was decent, so i have nothing to worry. Infact, anong bang pake niya?
Nang makapasok si Kuya Eros at ang isa pa nilang kaibigan ay agad ng umandar ang sasakyan. While we we're along our way, once again my phone vibrated. Dalawa ang mensaheng aking natanggap at ang una kong binasa ay galing sa kaibigan.
Krisha:
Sa bar na tayo magkita-kita, tatakas pa ako.
After reading it, i sent a message saying okay. Matapos 'yon ay isinunod ko naman ang isa pang mensahe na galing ulit sa kapatid.
Kuya:
Sabihin mo sa'kin pag nandito na kayo sa bar, pumunta ka sa'kin para tabi tayo. Wag kang mawawala, sumunod ka sa mga gagong kasabay mo ngayon. Ako ang magbabantay sayo, naiintindihan mo? Bawal kang uminom.
Naglaho ang tuwa na nararamdaman ko dahil sa binasa. Bawal akong uminom? Ano'ng gagawin ko do'n kung gano'n?
I hissed. Sa huli ay isinawalang bahala ko na lamang ang nabasa hanggang sa nakarating kami sa bar.
Sumalubong sa'min ang malakas na ingay matapos naming nakapasok. The place was a mess, marami ang nagiinoman at nasasayawan, pakalat kalat sila sa paligid at bawat isa ay may sariling mundo.
Inilibot ko ang tingin at ang mga kaibigan ang unang pumasok sa aking isipan. Hinanap sila ng mata ko at hindi namalayang nawala na sa tabi ko ang tatlong kaibigan ni Kuya.
Hinayaan ko na lamang ito at ipinagpatuloy ang paghahanap sa mga kaibigan. I felt relief when after a moment, i saw them. I figured, they have found their spot already. Kaya naman ay nagtungo na ako sa kanila at walang sabing umupo sa tabi ni Kisha.
Soon as they saw me, the atmosphere went wild. Napuno ang lamesa namin ng tawanan, usapan, lokohan, birohan at higit sa lahat iba't ibang klase ng alak. Such as wine, tequila and many more.
Mabilis na lumipas ang oras, until i didn't realized that i was been drinking the whole time. Bago ko pa man malinis ang gusot sa paraang umaktong hindi uminom ay huli na ang lahat. Dahil bago ko man ilayo ang alak na hawak ko ay naramdaman ko na ang pamilyar na presensya ng isang taong kinatatakutan ko mula bata pa man ako.
He stood behind me, firm and tall. He was eyeing my hand with full of emphatic. He was serious, no signs of joking. All of the above, he is mad, what should I do? The moment he opened his mouth, voicing out words that i knew he meant it.
"Putangina, ang tigas ng ulo mo, sinusuway mo na ako. Ang hirap mong pagbawalan. Ano nalang ang gagawin ko."
