SERIES01: YOU'RE MY FAVOURITE NIGHTMARE

CHAPTER 9

WARNING: this chapter contains matured content that maybe not be suitable for young readers.

SHAIRA POV.

Nagising ako dahil sa malamig na tubig na bumuhos sa mukha ko. Napa upo ako at gulat na tumingin sa taong nag buhos ng tubig nayon. Sya yun yung lalaki kagabi.

"Tsk i thought patay kana" malamig nyang sabi at itinapon sa kung saan yung baldeng hawak nya.

Iginala ko naman ulit ang tingin ko sa paligid. Maliwanag na kaya alam kona ang itsura nang lugar ngayun.

'Abandonadong lugar'

Ayun agad ang pumasok sa isip ko habang iginagala ang tingin sa paligid.

"Are you done" napa lingon ako sa may ari ng boses nayon. Kahit naka maskara sya halatang halata na bored nasya habang tinitignan ako.

"An-ano ba talagang kailangan mo sakin?!" Matapang kong tanong sa kanya. Lumuhod naman ulit sya sa harap ko at hindi katulad kagabi hinatak nya ang buhok ko dahilan para mapa tingala ako.

"Wala naman talaga akong kailangan sayo... kaya lang kasi bored ako ngayun. And when I'm bored I want to have fun so dahil nandito kana din naman what if we play!!" Mahabang sabi nya ako naman hindi makapaniwalang naka tingin sa kanya.

'Ginagawa nya lahat ng to dahil bored lang sya!!'

"Ba-baliw ka!" matapang kong sabi at tumawa lang sya. Pero bigla nyang hinigpitan ang pag kakasabunot sakin dahilan para mapa sigaw ako. Tumawa naman sya lalo.

"Yeah baliw nga ako HAHAHA" tumatawa nyang sabi habang pahigpit ng pahigpit ang pagkakahawak nya sa buhok ko.

"Bitawan moko!!" umiiyak kong sabi sa kanya pero imbis na sumonod sya tawa lang ang isinagot nya.

"Ang ganda mo talaga" sabi nyapa at pabalang na binitawan ang buhok ko dahilan para mapa dapa ako at magka sugat. Tumayo sya at tinignan ako bago nag salita ulit.
"Let's play now" sabi nya at may kinuhang bahay sa gilid. Napa laki naman ang mata ko ng makita ko kung ano yun.

'Lubid?!'

Lumapit ulit sya sakin habang ako naman pilit na lumalayo sa kanya.

"WAG KANG LALAPIT!!" Sigaw ko sa kanya pero tulad kanina hindi sya nakinig at tuluyan na syang naka lapit. Hinawakan nya ang kamay ko para itali yun pero nag pupumiglas ako sa hawak nya. Pero masyado syang malakas dahil natali nya parin ang kamay ko ng walang kahirap hirap.

"Wag kanang pumalag hmm" sabi nya at sinubukan nyang hawakan ang mukha ko pero umilag ako.

"Pakawalan moko DEMONYO KA!!" Sigaw ko sa kanya pero parang baliw lang syang tumawa sa harapan ko. Tumulo naman ulit ang luha sa mata ko habang naka tingin sa kanya.

"Magugustuhan mo rin ang gagawin natin" sabi nya at napasinghap ako ng bigla nyakong tinulak pahiga at dumagan sa akin. Itinaas nya ang kamay ko at inilapit nya ang ulo nya sa leeg ko. Hinalik-halikan at sinipsip  nya ang leeg ko habang ako naman pilit paring nag pupumiglas sa kanya.

"Pakawalan moko please" umiiyak na pakiusap ko habang nag pupumiglas parin sa kanya. At mukhang nainis nasya sa pag pipiglas ko dahil sinapak nya ang tyan ko dahilan para mamilipit ako sa sakit.

"Wag kanang umarte... magugustuhan morin toh" mabinang sabi nya at bumalik sa ginagawa nya sa leeg ko. Pag iyak nalang ang nagawa ko habang hinahayaan syang babuyin ang katawan ko.

Naka tulala lang ako ngayun habang ang hayop na lalaki nato pinagsasawaan parin ang katawan ko. Pagod na pagod na ako pero hindi parin ako tinitigilan ng demonyong lalaki nato. Pag iyak nalang ng tahimik ang tanging nagagawa ko. Hindi ako makalaban dahil sa sobrang pagod at sakit ng buong katawan ko.

"Ahh shit !" Mahinang bulong nya sa tenga ko at bigla nalang syang napa dagan sakin.
"Ang sarap mo" nangaakit nyang bulong sakin pero imbis na makaramdam ng kakaiba. Galit ang naramdaman ko.

'Demonyo ka!! Hayop... mas masahol kapa kay satanas'

Umiiyak lang ako ng tahimik habang sya nakatulog habang nakadagan parin sa akin. Tahimik parin akong umiiyak at pilit na sinasabi sa sarili ko na panaghinig lang to pero sa huli ang nagawa ko nalang ay pumikit at damdamin yung sakit. Hindi ko alam na mangyayari sakin lahat ng to. Hindi ko alam na mabababoy ako ng ganito!!. Sobrang nandidiri ako sa sarili ko, sobrang dumi ko. Hindi kona alam kung paano ko tatanggapin lahat ng toh!. Ayoko nito...

Hindi ko alam kung hanggang kailan ako umiyak. Ang alam ko lang napagod na ako at hinayaan nalang na makatulog ang sarili ko.
Mag babakasakali nalang siguro ako na panaghinip lang lahat ng toh at bukas babalik na sa normal ang buhay ko.