Μεσαιωνικό Παραμύθι

κεφάλαιο 12ο

Οι χωρικοί είχαν μαζευτεί στην πλατεία του χωριού για να παραδώσουν τους φόρους στον Χάουαρντ και στον Ελεντίλ. 

Ο Φίλιππος ήταν εκεί μαζί με τον πατέρα Χρύσανθο και παρατηρούσε τον παλιό του παιδικό φίλο και τον πατέρα του. 

Φορούσαν γυαλιστερές πανοπλίες οι οποίες είχαν στην πλάτη τους έναν κόκκινο μανδύα. Φαίνονταν υγιείς και δυνατοί, σε σύγκριση με τους φτωχούς χωρικούς, οι οποίοι προσπαθούσαν μετά βίας να μην λιμοκτονήσουν. 

Για ακόμη μια φορά, οργή κατέκλυσε κάθε κύτταρο του κορμιού του και ήθελε να τους φωνάξει ότι είχαν προδώσει τους γονείς του και ότι όταν θα έπαιρνε ξανά τον θρόνο πίσω, θα τους έριχνε σε ένα κελί να σαπίσουν για το υπόλοιπο της ζωής τους. 

Ο πατέρας Χρύσανθος κατάλαβε την ένταση του και του έπιασε με δύναμη τον ώμο για να τον καθησυχάσει. 

Ο νέος αρκέστηκε να του κάνει ένα νεύμα, χωρίς να βγάλει άχνα. 

"Λοιπόν, υπήκοοι της Έσθελ, εγώ ο στρατηγός Χάουαρντ με τον γιο μου, τον υποστράτηγο Ελεντίλ, ήρθαμε να παραλάβουμε τους φόρους. Κάθε οικογένεια οφείλει να δώσει 3 χρυσά νομίσματα. Ένας, ένας με την σειρά από κάθε σπίτι, να παραδώσει στον Ελεντίλ το φόρο" είπε ο Χάουαρντ. 

Οι εξαθλιωμένοι χωρικοί σιγά σιγά άρχισαν να δίνουν τους φόρους στον Ελεντίλ, ο οποίος από το συνοφρύωμα του καταλάβαινε κανείς, ότι δεν ήταν σύμφωνος με αυτό που διαδραματιζόταν. 

Κάποια στιγμή, μια γυναίκα, γύρω στα 25, άφησε με την σειρά της στα χέρια του νεαρού υποστράτηγου το πουγκί με τα νομίσματα. 

Ο Ελεντίλ τότε, ανοίγοντας το πουγκί παρατήρησε ότι υπήρχε μόνο ένα νόμισμα μέσα. 

"Ο φόρος είναι λειψός" είπε. 

"Εγώ και η αδερφή μου, τόσα έχουμε να δώσουμε" αναφώνησε μια νεαρή κοπέλα η οποία δεν θα ήταν πάνω από 18 χρονών. 

Είχε πλούσια κόκκινα μαλλιά τα οποία έπεφταν σαν πύρινες γλώσσες στην πλάτη της και έφταναν μέχρι τους γοφούς της. Τα πράσινα μάτια της, ήταν γεμάτα θυμό και είχαν καρφώσει τους δύο στρατιωτικούς. Το βλέμμα της, έσταζε φαρμάκι. 

"Πώς τολμάς να μιλάς κορίτσι, χωρίς την άδεια μου;" φώναξε ο Χάουαρντ και την πλησίασε. 

"Θα μιλάω, όποτε επιθυμώ. Όπως είπα, δεν έχουμε άλλα χρήματα. Οι φόροι είναι υπέρογκοι. Πρέπει και εμείς να ζήσουμε αξιοπρεπώς"