Münzevi

12

En sonunda soldan bir kapıyı açıp içeriye girdi. "Günaydın , Hoşgeldin." odaya girmeden Bora'nın sesini işitmiştim . Algın'ın arkasından bende içeriye girdiğimde Bora şaşırmıştı "Ve misafirimiz de var. Gerçi artık ev sahibi sayılır."

"Günaydın , toplantıya dahil olursa iyi olur diye düşündüm." Algın rasgele bir sandalye çekip oturduğunda bende yanına geçip oturdum.

"Evet beyler Alin bizim ortaklaşa çalışacağımız birisi , kadın oluşunu hafife almayın çok zeki birisi ve bugün akşamın planını kendisi yaptı hiçbir şekide planda kusur istemiyoruz. " Bora masanın başına geçip elindeki krokiyi masanın üstüne bıraktı. "Şu noktalarda gizli kapı var , Alin seslendiği de bu noktalardan aşağı gireceğiz . Bulunacağınız katta resim sergisi olacak ona göre giyinin . Kalabalık olacaklar elliye yakın güvenlik olacak ve insanların şahsi güvenliği de bulunacaktır muhtemelen , Alinlerin adamları da katılacak akşam bir nokta da buluşacağız zaten. Baskın yapacağız ama bu sefer silah madde gibi şeylerın baskınını değil."

Bora kendisine bir kaç saniye tanıyıp derin bir nefes aldı , adamları merakla Bora'nın yüzüne bakıyordu. "Adamların projesinin ismi 'Çocuk Satış Platformu' o yüzden çok dikkatli olun , tek bir hata bile istemiyorum. Alin, Mete ve Algın aşağıda ki kapıdan girecekler bize haber verdiklerinde bizde sergide ki gizli kapılardan gireceğiz. Tek bir çocuk bile zarar görmemeli arkadaşlar." Bora konuşurken bağırmıyordu ama sesi çok net ve toktu.

"Anlaşılmayan bir şey var mı? Bir daha sormayacağım." adamları kafasını iki yana salladığında Bora emin olmak için hepsinin yüzüne tek tek baktı. "Anlaşıldığını düşünüyorum , toplantı bitti çıkabilirsiniz." odadaki insanlar teker teker çıkarken, Bora tam karşımıza oturdu.

"Evet şimdi konuşun siz niye sabahın bu saatinde uyandınız ?" Saat şu an da çokta erken sayılmazdı onikiye yaklaşıyordu."Sen hiç uyumamışa benziyorsun." Algın'ın cevap bile vermesini beklemeyip yorumunu dile getirdi. "Uyumadım .Sabah da Alin mesaj attı , Görkem'in adamlarının yanına uğradık."

Bora asıl şimdi dikkatini vermişti. Dirseklerini masaya yerleştirip ellerini birleştirdi."Öttüler mi bir şeyler?" Algın başını sallayıp masaya eğildi tıpkı Bora gibi. "Benim evime adam göndermesinin temel sebebi göz dağı yani yeni başlıyormuşuz. Namının kirlenmesinden korkuyormuş , sadece beni de değil ailemi de öldürmek istiyormuş." Cümlesini imayla bitirmişti sebebini anlamasam da bir şey sormadım.

"Siktirsin oradan da , o zaman düşündüğün şey de haklı olabilir misin?" Bora da Algın gibi üstü kapalı konuşuyordu. İçimden bir ses bu olayın hiçte hoşuma gitmeyeceği bir noktada biteceğini söylüyordu.

"Bilmiyorum emin olamıyorum hala , hayal mi gerçek mi bilmiyorum?" sıkıntıyla bir nefes verip yüzünü sıvazladı. Aklına bir şey gelmiş gibi hızlıca bana döndü. "Bir görüntü var gözümün önünde ama hayal mi gerçek mi emin olamıyorum. Gerçek olma ihtimali mi daha yüksek yoksa hayal olma ihtimali mi?" psikolog olduğum için bana sorulan bir soruydu.

"Bundan emin olmamız için o ortama birlikte girmemiz ve benim senin hal ve hareketlerini takip etmem gerekiyor , ancak gözlemlerimle sana yardımcı olabilirim vereceğim oran hiç bir zaman yüzde yüz doğru olmaz." Kuşkuyla Boraya baktı.

"Hazır mısın buna?" Bora kelimelerini seçerek konuşuyordu bunu sebebi benim burada ki varlığım değildi , Algın'ın ince bir çizgisine dokunmak istememesiydi.

"Bilmiyorum hazır mıyım değil miyim? Bildiğim bir şey varsa daha fazla bunu ikilemiyle yaşamak istemediğim." Konuyu deli gibi merak etsem de sessizliğimi korumaya devam ettim.

"Konu sadece bende değil bu arada , Alinden de çekiniyor." Bu hayatta benden en çok çekinen insan Görkem Özerdi , benden asla çekinmeyecek kişi de Görkem Özer'in kibriydi. Öyle büyük bir kibri var ki iki kişiyi bir beden de hapsetmiş gibiydi.