Karanlıktaki ışık

5- Neyinim ki?

       
               >>>>>>>>>>  🌙  <<<<<<<<<<

Evet malesef ki yakalanmıştık.
Bütün arkadaşlarım
ikimizi bu şekilde yakalamışlardı.
Ayaz ile bir birimize bakıyorduk.
Ne yapacaktık?

- Sizin burada ne işiniz var.

Dediğime Sevil alınmış gibi yaptı.

- Neden bizi gördüğüne sevinmedin mi?

- Sevil boş versene.
Arkadaşlar gayet mutlu.

- Ben olsam arkadaş demezdim.
Hayır yani okul açılalı iki gün oluyor.
Bunlar bir partide tanışıyorlar.
Üstelik aynı gün akşam takılıyorlar...

Sevil, Buğra' nın sözünü kesip

- Hem komşular.

Buğra sözüne devam etti.

- Aynen ve Kiraz görüntülü konuşurken
bir anda kendini Ayazların evin de buluyor üstelik
Kiraz bugün hasta olduğu için
okula gelmiyor ve olaya bakın ki
Ayaz' da bugün okula gelmedi.
Sonrada sizi böyle yakalıyoruz.
Ay ben anlatırken yoruldum
siz bunları yaşarken yorulmadınız!
Bıkkın bir şekilde nefesimi verip

- Buğra.
Dedim.

- Ne var.

- Bitti mi?

- Düşüneyim atladığım yer var mı?

- Buğra bitti mi dedim!

- Ya tamam bitti.

- Bir dakika!

Ayaz' a döndüm.

- Sen neden bugün okula gitmedin ki?
Bir şey demedi.

- Bir şey sordum arkadaşım sen neden
bugün okula gitmedin?

- Babam bile bu kadar sorgulamıyor.
Hem bana az önce ne dedin sen?

- Arkadaşım. Ne değil misin?
Öfkeli bir nefes verdi.

- Dedim ki neden okula gitmedin?
Arkasını döndü
ve hizmetlileri çağırdı.
Birinin eline kabı verdi.

- Şimdi sizin için ayrılan odaya gidin.
Dedi.

Ne yapacaktı acaba.
Hizmetliler başını öne eğip
gittiler.
Sonra hepimizin şaşıracağı bir şekilde
aniden kolumu tutup beni içeriye
çekti ve kapıyı sertçe kapattı.
Telefonunu çıkarıp ekranı
bana çevirince fotoğrafımı gördüm.
Bu sabah çekilmişti.
Kızaran burnumu peçete ile silerken
çekilmişti.

- Neden benim fotoğrafımı
çektin ki?

- Gayet açıklayıcı değil mi!

- Neden bağırıyorsun?

- Sana bir şey olur diye bugün
okula gitmedim.

- Tamam iyi hoş da benden sana ne ki.
Daha yeni tanışdık.

- Doğru senden bana ne ki!
Sonuçta neyimsin ki!

- Saçmalıyorsun.
Yani seni şu kısacık zaman da
tanımasam herhalde bana
aşık olduğunu düşünürdüm.
- Asıl sen saçmalıyorsun!
Hem sen kimsin ki
sana aşık olacağım.

- Doğru ben kimim ki
bana aşık olacaksın!
Yetimin tekiyim işte...

Uzun bir sessizlik oldu.

- Ben kimim ki...

Hızla kapıyı açıp çıkınca
arkadaşlarımın kaldırımda oturduklarını
gördüm.
Beni görünce hemen ayağa kalktılar.

- Kiraz ne oldu?

Hızla evimizin bahçesine girip
odama çıktım
ve bana verdiği
kutu ile buketi aldım.
Hızla aşağıya inerken
karşıma bir anda
Melis abla geçti

- Kiraz ne oluyor bir sakin olur musun?

- Sakin falan olamam .

Hızla Melis ablayı arkamda bırakıp
evden çıktım.
Bizimkiler hala bekliyorlardı.
Ertuğrul elimdekileri görüp

- Kiraz ne oldu bir anda!

- Ertuğrul haklı sen söyle gerekirse
biz erkek erkeğe hallederiz.

Kapıyı resmen yumrukla yarak çalınca
Ayaz açtı.

- Kiraz bir dinle beni!
Gereksiz yere öfkeleniyorsun.

- Ya zaten ben kimi ki
öfkeleneyim.
Hem madem ki içeride dediğin şeyi
hissetmedin
Neden bunları getirdin.

Kutuyu sert bir şekilde yere attım.

- Ya neden getirdin o zaman
konuşsana!

Açıkla de aptallık ettim desene!
Buketi de ayağının ucuna attım
ve ayağımla ezdim.

- Biliyor musun?
Dedi.

- Neyi.

- Baban hayatta olsaydı
senden ne kadar utanacağını...

İşte bunu yapmıştı.
Damarıma basmıştı.
Kalbime sanki bir hançer saplanmıştı.
Babam ben den utanır mıydı?
Merih Ayaz' ı itip yüzüne sert bir
yumruk attı.
Bir anda dizlerimin üzerine çöktüm.
Ellerim boğazıma gitti.
Yine oluyordu.
Kriz geçiriyordum.
Sevil durumu fark edip hızla çantasını açtı.

- Buğra kriz geçiriyor!

Buğra gelip ellerimi boğazımdan
kurtarmaya çalışırken
Sevil çantasında ki
iğneyi hazırlıyordu.
Buğra, Ertuğrul ' a seslendi.

- Ertuğrul yardım et!

Ertuğrul' da yere diz çöktü.

- İğne hazır.

Ertuğrul kolumu tutup bana baktı.

- Acımayacak tamam mı.
Sadece derin nefes al.

Dediğini yapamadan kolumda
çok ağır bir acı hissettim.
Gözlerimden akan yaşlara aldırmadım.
Merih, Ayaz' ı bırakıp yanıma geldi.
Ellerini yanaklarıma koydu.

- Söz bir daha bu acıyı sana
yaşatmayacağım.

Gözlerim kapanırken en son
gördüğüm Ayaz' ın kahrolan bakışlarıydı.

- Hata ettim...

Güldük eğlendik artık kahrolma zamanı.
Bakalım ileride neler olacak.
Ben yazarken heyecanlanıyorum
Siz okurken nasıl heyecanlanmayasınız ki?

                              🌼🌙🤍