Sealed fate [ ZAKOŃCZONE]

Rozdział 25.

Stella.

Z samego rana zostałam obudzona przez natarczywe dobijanie się do drzwi. Jęknęłam, głębiej wciskając twarz w poduszkę, naiwnie licząc, że to tylko sen. Oczy na powrót zaczęły mi się zamykać, gdy rozległo się głośniejsze pukanie drzwi. 

Stłumiłam przekleństwo i sięgnęłam po leżący na szafce nocnej telefon. Odblokowałam ekran, wpatrując się we wskazywaną przez niego godzinę. Ósma rano. Pierwszy raz od dawna postanowiłam wziąć sobie wolne od pracy i oczywiście nie mogłam się nawet porządnie wyspać.

 Wygramoliłam się z kołdry i wsunęłam stopy w puszyste kapcie. Na ramiona zarzuciłam satynowy szlafrok, który przewiązałam w talii. Zerknęłam przez wizjer, kto mnie niepokoi o tak nieludzkiej porze, po czym otworzyłam drzwi.

– No wreszcie! – blondynka nie czekała na zaproszenie, tylko od razu wepchnęła się do środka. Zdjęła w locie buty i pognała do kuchni. – Ile można czekać!

– Ciebie też miło widzieć Amber – mruknęłam z przekąsem, gdy do niej dołączyłam. – Zwłaszcza o tak wczesnej porze.

Podeszła do expressu i zrobiła sobie kawę. Usiadła na jednym z krzeseł przy stole i rzuciła mi pobieżne spojrzenie z nad filiżanki.

– A co ty taka nie wyjściowa? – spytała krytycznym głosem i upiła łyk napoju.

– Spałam – odparłam znacząco. – Możesz mi powiedzieć co cię sprowadza o tak nieludzko wczesnej porze? – przysiadłam na krześle naprzeciwko i skrzyżowałam dłonie, oparte o blat.

– Ty się tak nie rozsiadaj, tylko idź się szykować – skarciła mnie jak małe dziecko. – Twoja matka będzie tu za niecałą godzinę.

Zmarszczyłam brwi.

– W jakim celu?

– Kieckę trzeba ci wybrać na ten twój bal zaręczynowy – spojrzała na mnie jakbym się urwała z choinki. – Umówiła wizytę w jakimś zaprzyjaźnionym salonie na dziesiątą.

– Dlaczego nikt mnie nie poinformował? – burknęłam.

– Widocznie uznała, że jej odmówisz, a tak to postawiła cię przed faktem dokonanym i nie masz wyjścia – skwitowała rozbawiona.

No mi do śmiechu nie było.

– Miałyśmy same coś wybrać – przypomniałam.

– Naprawdę myślisz, że Camille odpuściła by taką okazję? – uniosła brew. – Jesteś jej jedyną córeczką, która na dodatek się zaręczyła.

– To jakaś abstrakcja – jęknęłam.

– Nie ględź, tylko idź doprowadzić się do porządku – parsknęła.

Pokazałam jej środkowy palec, ale posłusznie podniosłam się z miejsca i ruszyłam do łazienki. Znając moją matkę, zjawi się tu grubo przed czasem, aby dopilnować, że na pewno pojawię się na miejscu. Zrzuciłam ubranie i weszłam pod prysznic. 

Obmyłam ciało kwiatowym żelem pod prysznic i porządnie wyszorowałam włosy. Zawinięta w ręcznik stanęłam przed umywalką, wpatrując się w swoją zmarnowaną twarz. Ostatnio miałam wiele na głowie i niestety odbijało się to na moim wyglądzie.

Co i rusz wpływały do mnie kolejne zlecenia, których nie chciałam odrzucać, a co wiązało się z ograniczonym czasem. A na dodatek miałam zorganizować te nieszczęsne targi hotelarskie. Nie chciałam ich organizować.

 Wiem, że była to dla mnie ogromna szansa i z pewnością pomogło by mi to rozreklamować moją firmę jeszcze bardziej niż dotychczas. Niestety poprosiła mnie o to matka Ashtona, a nie wypadało jej odmówić.