Ölüyorum susuyorsun.. - Hyunin-

-Üç- 3 Ayda Mı?

Hyunjin işe başlayalı 3 ay olmuştu. Maaşı son zamanlarda bir anda yükselmişti. Yeni eve çıkacaktık. Yeni eve çıkacak olmamız iyiydi, hoştu fakat Hyunjini çok az görüyordum ve bu benim için yeni evden daha önemliydi. Neden bu kadar işi vardı? Sadece 3 ay olmuştu ve 3 ayda şirkette bu kadar yükselebilmiş miydi? İşleri yoğundu evet. Ama onu görmek istiyordum. Sevdiğim adamla hayallerim bir ev için fazla mesaiden dolayı onun yüzünü görememek değildi. Off. Bir yandan da kendimi çok bencil hissediyorum. O iyi ve işinde mutlu, güzel bir işi var. Sanırım benimde artık bunları değil derslerimi düşünmem gerekiyordu yoksa mezun olduktan sonra işsiz kalıp Hyunjini görmediğim boş süre daha da artacaktı. Ben güzel bir iş bulursam belki de Hyunjinin o kadar çalışması gerekmezdi ve hayallerimize kavuşmuş olurduk.

Bu hayaller beni daha da hırslandırdı ve aşırı ders çalışma isteği geldi. Normalde ders çalışmayı bu kadar istemem. Ders çalışmaya başladım.

En son yanımdaki suyu içmeye çalıştığımda içinde birşey kalmadığını farketmemle ayağa kalktım ve su içmek için mutfağa gittim. Saate baktığımda tam 3 saattir ders çalıştığımı farkettim. Yuh. Kendime şaşırmıştım. Eğer böyle kesintisiz devam edersem gerçekten iyi yerlere gelebilirdim. Fakat çok yorulmuştum ve acıkmıştım. Hyunjini aradım. Biraz bekletse de sonunda açmıştı.

"Efendim Jeongin?"

Sesi sert ve yorgun geliyordu. Ama sıkmak istemedim.

"Nasılsın bebeğim?"

"İyiyim iyiyim. Sen?"

"Bende öyle. Ama yorgunum biraz."

"Bende çok yoruldum. Ama yorulmaya da devam edeceğim sanırım."

"Neden?"

"Bugün yine mesaiye kalacakmışım. Bu aralar çok eleman işten çıkartıldığı için daha çok çalışıyoruz."

"Ah, desene bugün de görüşemeyeceğiz."

"Sabah erken çıkmayacağım, sabah özlem gideririz ha?"

"İyi, güzel o zaman. Bu arada biliyor musun az önce 3 sa-"

"Gitmem gerek Jeongin. Sabah konuşuruz olur mu?"

"Ah, peki. Seni sevi-"

Daha lafımı bitiremeden telefonu kapatmıştı. Kafamda birşeyler kurmak istemiyordum fakat o kadar kelimenin içerisinde bir tane bile sevgi sözcüğü yoktu. Normalde Hyunjin bebeği gibi sever beni. İşlerden stres oluyor sanırım. Ah, bilmiyorum. Herşey çok karışık. Kafamı toplayamıyorum. Offf. Neyse, Hyunjin beni seviyor ve biz okul bitince evleneceğiz. Mutluyuz. Bu aralar sadece biraz sıkıntı var o kadar. Kötü düşünmemem lazım. Sadece biraz kafa dağıtmam gerek, ha? Arkadaşlarımla buluşsam iyi olacak. Gerçi bir tek abim gibi olan Minho var. Başka kimsem yok arkadaş denilebilecek.

Birkaç gün içerisinde onunla görüşmem gerek. Şimdi biraz dinlesem ve birşeyler yesem iyi olacak.

Yiyecek bir şeyler aldım ve koltuğa geçtim. Bir dergi aldım ve bulmacaları çözmeye başladım. Bulmaca çözmeyi de seviyordum. Hazır ev sessizken mükemmel oluyordu.

__________________________

Bayadır bölüm atmıyordum. Bu arada bu Fic şuan keşfet olarak 996. Sırada 👍👍. İlk 1000e girmişiz🤙🤙. Kısaca ezmişiz 🙂😽

Bu arada yorum ve oy atarsanız çok sevinirim Fic biraz büyüsün istiyorumm.