-On Bir- Yapıyorum!

41 8 3
                                    

Bugün sınav günüydü, evet. Çalışamadığım o önemli sınavın günüydü. Ne kadar istemesem de gidecektim. Deneyecektim. Olmayacağını bilsemde.

Diğer konulara gelirsek, aradan yaklaşık 2 hafta falan geçti ve Hyunjin tabii ki de işi bırakmadı, bırakamadı. Neyse, zaten gideceğim. Boşuna işinden olmasın, olsa da umurumda değil artık. Benim ise işlerim tamam, yani bi takım düzenlemeler yapmış bulunmaktayım. Yani sınav açıklandıktan sonra gideceğim. Aslında şehir dışına gitmek istiyorum fakat sınavı geçemezsem okul değiştiremem. Ama en azından okul şuanki evimize biraz uzak da, çok yakınlarda olmam gerekmez.

Hyunjin işteydi, kendi deyişiyle benim için para kazanması gerekiyormuş. Bana da para veriyor tabii, lazım sonuçta. Onları gerekmedikçe kullanmıyorum, gidince işime yarar. Babamlardan da son kez para isteyeceğim vee, baybay. Her neyse, kahvaltımı çoktan yapmıştım. Etrafı toparlayıp hazırlandım. Artık yeme düzenime dikkat ediyorum.
Hazırlandıktan sonra evden çıkıp taksi tuttum ve sınav alanına gittim.

Çok uzun sürmemişti, taksiye parayı ödeyip indim ve dualar ederek içeri girdim. Bana bilgilerimi sorup nereye gideceğimi söylediler. Söyledikleri yere gittim ve oturdum. Sınavın başlamasına çok az kalmıştı. Ne kadar çalışmasam da elimden geleni yapacaktım. Son 1 hafta çalışmıştım, oldukça. Gelirken son bi tekrar da yapmıştım. Umarım kazanırım. Kazanmam gerek, evet. Kazanmalıyım. Yoksa yeni bi hayata başlayamam. Katarlıyım. Derken görevli geldi ve önümüzdeki bilgisayarlarda sistem açıldı, ve sınav başladı! Derin bir nefes aldım ve başladım. Stresli ve heyecanlı olmama karşın soruları görünce her şey takır takır aklıma geliyordu! Evet, yapıyordum! Soruları yaptım, yaptım. Ve sadece birkaç tanesi üzerinde biraz düşündüm ama onları da yaptım. Son kısımda başka şeyler vardı. Onlar biraz uzun sürse de onları da yapmıştım.

Son 10-15 dakika kaldığında sorulara tekrar göz gezdirdim ve bi soruyu düzelttim.

Veee.. süre bitti! Kaydettim ve görevli çıkın dediğinde eşyalarımı alıp çıktım. Mutluydum! Çok güzel geçmişti! Bunu beklemiyordum, koşturmak istiyordum. Ama tabii ki kendimi tuttum ve sınav alanının karşısında ki pastaneye gidip kendime kurabiye alıp eve gitmek için bi taksi tuttum.

Eve vardığımda taksiciye parayı verip hemen eve girdim. Kurabiyelerin kokusunu içime çektim ve hemen elimi yüzümü yıkayıp kurabiyelerin başına geçtim. Kurabiyelere resmen yumuldum.

-1 hafta sonraa-

Bugün sınavlar açıklanacaktı. Hyunjin sınava girdiğimi ve bugün açıklanacağını bilmiyordu. Şuan işteydi. Sistemi açtım, 5 dakika sonra açıklanacağı yazıyordu. Çok heyecanlıydım. Uçacaktım sanki, uçacak.

Ve son 4 dakika!

Son 3 dakika!

Son 2 dakika!

Yerimde duramıyordum resmen, saniyeler geçmiyordu.

Son 1,5 dakika!

Son 1!

Kalbim yerinden çıkacaktı.

VE SON 30 SANIYE

SON 10 SANIYE

Sayıyordum,

10
9
8
7
6
5
4
3
2
1!

AÇILDI!

Hemen kendi adımı buldum vee

KAZANMIŞTIM!

BAŞARMIŞTIM!

Yanlış mı görüyorum diye sayfayı tekrar tekrar yeniledim, kendimi çimdikledim, gözlerimi ovuşturdum..

HAYIR!

DOĞRU GÖRÜYORDUM!

Evde koşmaya başladım. Koştum, koştum.. En son yorulup oturdum. ŞÜKÜRLER OLSUN! YAPMIŞTIM!

Ölüyorum susuyorsun.. - Hyunin-Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang