Unutmuştum, terk edilişimi, yaşadıklarımı, lisede aşık olduğum o çocuğu. Bitirmiştim kafamda. Herşeyi geride bırakarak yeni bir şehre taşınmıştım. İyi bir üniversitem vardı mesela, tek kötü yanı lise zamanları herşeyimden vererek aşık olduğum çocuğunda benimle aynı üniversiteye hatta aynı bölüme gelmesiydi fakat unutmuştum bir kere yabancı bir insandan farkı yoktu.
Yalnız doğmuştum, yalnız da yaşıyordum.
Çok sevdiğim arkadaşımdan ayrılarak ve büyük umutlar besleyerek geldiğim bu şehrin kabusum olacağını düşünmemiştim.
Şarkılara, şiirlere, kitaplara konu olan büyük aşkları barındıran bu şehir bemim hayatımı bir kere daha alt üst etmişti.
Sıradan bir gündü kendimce, uyanmıştım ve kampüse gitmiştim ama evime geri dönememiştim.
Herkese merhabaaa bu ilk kurgum, umarım seversiniz, olayların 10. Bölümden sonra açılacağını söyleyeyim.
Karakterli tanımak, biraz geçmişlerini öğrenmek gerekiyor, ilk sakin başlayan hikaye daha sonra hareketlenecektir. kurgumun sevilmesi dileğiyleee🩵
YOU ARE READING
Yalnızlığın Sonu
General Fictionİki yaşında ailesi tarafından terk edilen Ayza Armağan ve bu genç kızın yaşadığı aksiyon dolu olaylar. on dokuz yıl boyunca yalnız yaşamıştı ama lise zamanları aşk denen zehirli sarmaşık onuda sarmayı başarmıştı ama o kurtulmuştu, herkesi, herşeyi g...
