Kurguyu önceden okuyanlar varsa, konuyu falan tamamen değiştirdim haberiniz olsun 💗
Keyifli okumalarr
☆☆☆☆
"Bugün transfer açıklaması geliyormuş Sare. En sevdiğin, sen yayınla bunu."
Ufak bir kahkaha atarak Yusuf'un izlediği transfer videosuna baktım.
"Hemde Mauro İcardi, büyük bir zevkle."
"Tahmin etmiştim, saati kaçırma. Kaçtım ben."
Yusuf, ceketini alıp odadan çıkarken aynı zamandada bana havadan bir öpücük yollamıştı.
Sosyal medyayla ilgilenmeyi çok seviyordum, işimdende memnun olduğum için bir sorun yoktu.
Hem adminlikle, hemde fotoğraf çekimleriyle ilgileniyordum.
"Sare, Yeliz bugün yokmuş. Antrenman çekimlerini sen yapar mısın?"
Gelen Okan Hoca'ya gülümseyerek fotoğraf makinamı boynuma asıp sahaya çıktım.
Gerekli ayarlamaları yaparken bir iki poz yakalamıştım bile.
"Vay, bugün kimleri görüyorum. Bizim favori fotoğrafçımız gelmiş."
"Böyle devam Barış Alper, poz kesiyorsun farketmedim sanma."
Barış, ufak bir kahkaha atarak antrenmanına geri odaklanmıştı.
Bir kaç kişiyi daha kadrajıma aldıktan sonra biraz mola vermeye karar verdim.
Tabi arada kendi telefonumdan çekiyordum, tuttuğun takımın bir yandada fotoğrafçısı olmak büyük bir avantajdı.
Oyuncularla genel olarak iyi anlaşırdım, aramızda çok yakın bir samimiyet olmasa bile hepsiyle her konuşmamda kırk yıllık arkadaşımmış gibi hissettirirlerdi.
Buranın atmosferi çok farklıydı, içeri girince asla yabancılık çekmezdiniz.
Tam bir aile ortamı. Birbirlerine bağlılıkları, her koşulda destek olmaları apayrı birşeydi.
"Sare bak poz keseceğim, çek çek."
Gülümseyerek makineyi tekrar elime aldım.
Bu sefer kadrajımda Kerem Aktürkoğlu vardı.
Her fotoğrafta istisnasız çok güzel çıkıyordu.
"Her fotoğrafta iyi çıkmak zorunda mısın?"
Bana dönerek göz kırptığında hareketlenen mideme hakim olamadım.
Bir zahmet kızım koskoca futbolcu.
"Benim iyi çıkmamdan değil, senin güzel çekmenden kaynakĺı oluyor."
Samimi bir şekilde gülümseyerek yedek kulübesine geçtim.
Çoktan bazı fotoğrafları seçmiştim bilgisayara aktarmak için.
"Beyler, su molası verebilirsiniz. Gayet iyisiniz maşallah."
Takımdakiler yedek kulübesine doğru gelirken kendi aralarında birşeyler konuşup gülüşüyorlardı.
"Sare, bugün bana özel post ayarlasana. Karizma çıkmışımdır şimdi."
"Tabiki Barış, altına ne yazsam?"
Elimi çeneme koyarak düşünürmüş gibi yaptım.
"Takımın en karizmatik adamı kadrajımızda, birde asla poz kesmiyor diye parantez falan açarım ne dersin?"
"Parantezi açmasanda olur gibi. Beğendim ben bu fikri."
Mertens ve Lucas kendi kendilerine bir kenarda dövüşürken elim hemen makineme gitti.
"Bunları kesin yayınlayacağım."
"Aynen kesin yayınlayın, altınada yıldız futbolcular ve pandik atma yarışmaları falan yazarsın."
Yunus'un dediği hepimizi kahkahaya boğarken Okan Hocanın antrenmanın başladığına dair düdüğü çalmıştı.
Herkes giderken Kerem yanıma gelince meraklı gözlerle ona baktım.
"Bu akşam moral olması için bir etkinlik düzenlediler, sende gelmek ister misin?"
Bu teklife oldukça şaşırırken Okan Hocadan bir düdük daha duyulmuştu.
"Tabi gelirim."
Kerem yanımdan uzaklaşırken neredeyse yerinden çıkmak üzere olan kalbime hakim olmaya çalışıyordum.
☆☆☆☆
Bu kurguyu yarım bırakma ihtimalime yüzde kaç verirsiniz?
YOU ARE READING
𝘥𝘢𝘪𝘮𝘢 - Kerem Aktürkoğlu
Fanfiction"Bir kahvenin kırk yıl hatrı olurmuş, bizim birbirimize olan hatrımız hiç bitmesin."
