27. Bölüm

460 45 15
                                    

           "Ve beklenenler neden hep
            Vazgeçildikten sonra gelir."
                                  - Oğuz Atay -

...
Şimdi gelelim o klişe soruya belki hikayenin sonunda tekrar sorarım kendime

Gidene mi zor?

Yoksa kalana mı?

Gidene diyenler aşkı bir kere olsun tatmış ama doyasıya yaşayamamış insanlardır.

Kalana diyenler ise çok ayrı

Aşkı dibine kadar yaşamış fakat sonunda kendini yerin en dibinde bulmuş insanlardır.

Bunları neden söylüyorsun diyenler vardır şu an eminim.

Söylememin nedeni ilerde yaşayacağımdan emin olduğum için...

...
Gözden sakınmak, şuan çağan tam olarak beni gözünden sakınıyordu.

Korkuyordu, endişeleniyordu bilmiyorum ben bu durumdayken neler yaşadı yada ne hissetti.

Bildiğim tek bir şey var Çağanın beni deli gibi sevdiği.

Şimdi diyeceksiniz nereden biliyorsun diye, Çağanı böyle görseler bir deli bile benim gibi derdi.

Bu yaptığım ego veya kibir değil hissetmişlik.

Karşımda oturmuş sırıtarak çayını yudumluyordu sevdiğimi bile bile.

"Çağan çok pisliksin" dedim gözlerimi devirerek

Çağan içtiği çayı masaya koyarak dirseklerini dizlerine koydu

"Zorluğun ne olduğunu gör diye yapıyorum güzelim" dedi alaycı bir sesle "Ben çok zorlandım seni bulana kadar."

Kafamı yatağın başlığına yaslayarak "Bende çok zorlandım" dedim kafamı eğerek "Seni beklerken."

Tebessüm ederek çayını geri aldı.

Birde şu höpürdeterek içmesi yok mu iyice sinirlendiriyordu beni.

Bora hızla kapıdan içeriye girdiğinde ilk işi gözlerini kapatmak oldu.

Parmaklarının arasını açarak gözetlemeye başladı "Heh tamam sorun yok" diyerek normale döndü.

Tam çağan eline bir yastık alacakken Bora dur işareti yaptı "Yeter be" dedi yalvarır gibi

Çağan dudaklarını büzerek üzülmüş gibi yaparak hızla yastığı fırlattı "Büyüyü bozamam hep böyle ilerlettik devam etsin." Bora sabır çekerek nefes alıp vermeye başladı.

Kapı tıklanmıştı bir anda Bora kafasını çevirdiği an gelenin gece olduğunu gördü.

Mimiksiz bir şekilde kafasını yere eğdi.

Gece yavaş adımlarla boranın yanına doğru yanaştı.

"Konuşmayacak mıyız?" Diye sordu mahçupça

Bora kırgınlıkla kafasını çevirdi "Konuşuyor muyduk ki?" Diye cevap verdi geceye.

"Özür dilerim." Dedi yüzüncü kez pişmanlıkla "Nereden bilebilirdim ben?" Diye sordu korkacasına

Bora hızla geceye döndü bizim burada olduğumuzu bile bile üzerine yürüdü ama kötü anlamda değil.

"Nereden mi bilebilirdin?" Diye sordu bastıra bastıra "O bir doktor asker falan değil" yüzünü biraz daha yaklaştırmıştı o an "Onun işiyle bizim işimiz aynı mı sanıyorsun? Niye baştan yaşatıyorsun herşeyi yengeme?" Dedi sinirle.

Yara İzi/ ÇtWhere stories live. Discover now