Here Without You

CHAPTER 7

I woke up because of the uneding noise from my phone. Kapipikit palang ng mga mata ko! Tamad na inabot ko ang cellphone ko para tingnan kung sino ang tumatawag at nang makitang unknown number ay hindi ko sinagot. Anong oras na!

I tried to close my eyes but interrupted by another call. It's the same unknown number. I was left with no other choice but to turn off my phone. I still need to be early tomorrow. I don't have time for scams.

Maaga akong gumising kinabukasan. Naligo at nag-ayos ako. Masyado pang maaga pero wala akong ibang choice kundi ang gisingin ang mga anak ko para makapagpaalam.

Pumasok ako sa kwarto nila at agad na lumambot ang puso nang maabutang magkayakap ang magkapatid. Nakasubsob ang mukha ni Kai sa dibdib ni Wise habang yakap naman ito ni Wise.

Marahan akong umupo sa gilid ng kama at masuyong ginising ang dalawa.

"Good morning.." malambing na bati ko. Parehong kunot ang noo nila at nasisilaw sa liwanag ng ilaw na binuksan ko pagkapasok ko ng kwarto. "I'm sorry for waking you up." I apologized.

Umayos ng upo si Wise habang nanatili namang nakahiga si Kai na mukhang hindi pa maproseso ang mga nangyayare. Kunot ang noo nito at magulo ang buhok.

"Are you going to work, Mom?" tanong ni Wise na ikinatango ko.

"You're so early." puna niya.

"I'm reporting to the office early today because I will be working in one of the company's project in Camarines Norte. I will be there for a week or so." marahang paliwanag ko. Nagsalubong ang mga kilay ni Wise.

"You're leaving us, Mommy?" Kai pouted.

"I will supervise the project with my Boss. If you saw the man last night, he's my Boss. Kaya siya nandito kagabi kasi kinausap niya ako na kaming dalawa ang magsusupervise ng project sa CamNorte." pareho silang tumango.

"I will call everyday, hmm." I assured them.

"Can we go with you?" si Kai. Malungkot akong ngumiti.

"As much as I want to bring the two of you with me.. I can't. You have school to attend to. And kids are not allowed in the construction site." I saw Wise nodded. Ngumuso lang si Kai.

"Mommy will call everyday, okay. I'll keep my line open. Do not hesitate to call me. Take care. Huwag magpapasaway kay Lali. Be good at school too." sabay silang tumango. Wise hugged me. Sumunod naman si Kai.

"We will miss you, Mommy. Take care ka doon." bilin ni Kai.

"I will. Sige na. Matulog na ulit kayo." matunog na humalik si Kai sa magkabilang pisngi ko na ikinangiti ko. Wise kissed my cheeks too.

"Take care, Mom." I smiled at Wise. He's always been very protective of me kaya hindi na bago sakin ang pag-aalalang pinapakita niya. If Kai is a daddy's girl, Wise is a mommy's boy. He may be cold to other people but he's always warm to me and his family.

I kissed them goodbye before going out of their room. Nababaan ko si Mama na nagluluto na ng agahan.

"Ang aga mo ata ngayon, Ian. At bakit may maleta kang dala?" gulat niyang tanong nang makita ang hila-hila kong maleta.

"May titingnan kaming project sa CamNorte, Ma. Baka mag-stay kami doon ng isang linggo o mahigit pa. Iiwan ko po muna sainyo ang mga bata."

"Kaya ba pumunta dito ang Boss mo kagabi?" tumango ako.

"Mag-iingat ka doon. Tumawag ka." bilin niya. Mabilis akong yumakap sakanya at nagpaalam na. Gusto niya pa sanang kumain muna ako ng agahan kaya lang mag-a-alas singko na kaya tumanggi na ako.