Please, don't leave me

Παρτ 25

Ακούω την κόρνα για δεύτερη φορά και ρίχνω μια τελευταία βαριεστιμένη μάτια στο είδωλο μου στον καθρέφτη. Παρατηρώ πιο πολύ τα μάτια μου. Εντάξει δεν φαίνεται ότι έκλαιγα.

Παίρνω τον μαύρο φάκελο μου στο χέρι και βγαίνω έξω από το σπίτι μου κλειδώνοντας την πόρτα πίσω μου.

"Γεια" του λέω ενώ μπαίνω μέσα στο αμάξι του και τον φιλάω στο μάγουλο.

"Γεια σου κούκλα" μου χαμογελάει και αυτός. Με χώνει μέσα στην αγκαλιά του.

"Ηρέμησε θα περάσει." Μου ψυθιρίζει και με χαϊδεύει στα μαλλιά. Είμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα αλλά κρατιέμαι γιατί δεν θέλω να χαλάσω το μακιγιάζ και να δώσω εντυπώσεις ότι κλαίω σε έναν γάμο.

"Σε ευχαριστώ Ζέυν που με συνοδεύεις. Δεν θα άντεχα."

"Το ξέρω μικρή μου. Τώρα μη το σκέφτεσαι κι ας αρχίσουμε." Με βγάζει από την ζέστη αγκαλιά του και με φιλάει στο μέτωπο αργά. Σα να είναι ο μεγάλος μου αδερφός. Και γι'αυτό τον αγαπώ.

Βαδίζω προς τα παιδιά μαζί με τον Ζέυν δίπλα μου. Έχει πολύ κόσμο. Κάποιους τους γνωρίζω φατσικά μόνο από την την εταιρεία και άλλους όχι.

Ο Λούις μαζί με την Λουίζα και ο Λίαμ μαζί με την Αμάντα μιλάνε και μόλις πλησιάζουμε σταματάνε για να μας χαιρετήσουν.

Ξαφνικά νιώθω κάποιον να με παίρνει αγκαλιά και παγώνω για λίγα δευτερόλεπτα μέχρι που καταλαβαίνω ότι είναι ο Λούις και ανταποδίδω.

Ακόμα δεν έχω συνιδιτοποιήσει ότι έχω αδερφό.Και γενικά όλη την ιστορία που κρυβόταν τόσα χρόνια για τους γονείς μου που μου είπε εχθές. Όταν έφυγε κάθησα και διάβασα όλα τα γράμματα από το κουτί και όντως είχε δίκιο. Έτσι είχε γίνει.

"Είναι ηλίθιος. Εχθές έτοι-"

"Τι λες να σήμαινε το χθεσινό;" με ρωτάει η Λουίζα διακόπτοντας τον Λούι όταν φτάνει ο Χάρρυ ντυμένος με σμόκιν, ξυρισμένος και γενικά περιποιημένος μιας και είναι ο γαμπρός του γάμου. Γαμώτο Λουίζα μια φορά να μη πεταχτείς.

Βγαίνω από την αγκαλιά του...αδερφού μου. Ναι κάπως είναι. Κοιτάω τον Χάρρυ που μιλάει και χαιρετάει κάποιους αγνώστους για εμένα.

Τα βλέμματα μας διασταυρώνονται. Οι άλλοι συνεχίζουν να του μιλάνε χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι ότι δεν τους δίνει σημασία.

"Δεν έχω ιδέα. Ότι και να σήμαινε όλα τελείωσαν σήμερα."της λέω.

Γυρίζω το βλέμμα μου στον Ζέυν και με κοιτάει παράξενα. "Ακόμα σε κοιτάει." Μου λέει στο αυτί μου ενώ εγώ έχω γυρισμένη την πλάτη στον Χάρρυ.