maybe, you | kimchay

0.4

@chayboy
Peki bunu nasıl yapacaksın?

@mrsaturdayss
Tanıdıklarım var, merak etme halledebilirim 😉

@chayboy
Peki öyleyse

Tanıdıkları olduğuna göre varlıklı biri olmalı diye düşündü Porchay. Gizemli kişinin neden onunla bu kadar ilgilendiğini bilmiyordu ama içinden bir ses onun iyi biri olduğunu söylüyordu. Umarım sonunda üzülen kendisi olmazdı.
(Kamu spotu: internetteki kimseye güvenmeyin.)

...

Kim telefonundan başını kaldırdı ve abisi Kinn'in hala kendisine bakmakta olduğunu görünce telaşa kapılmadan ve çaktırmamaya çalışarak telefonun ekranını kapattı ve ayağa kalktı. "Evet, sevgili ailem. Benden bu günlük bu kadar. Artık gitmeliyim."
Ellerini birleştirdi ve çenesi hizasında kaldırdı. "Pa.. P' iyi akşamlar." Babası ve abisine selam vererek gayet keyfi yerinde bir şekilde dış kapıya doğru yöneldi.

Kim'in bu akşamki tavırları Kinn'de merak uyandırmıştı. 'Ne işler çeviriyorsun Kim' Kim'in arkasından bakarken kafasındaki tek düşünce buydu... ha tabi bir de yeni koruması Porsche.

...

Porchay, dış kapının çıkarmakta olduğu gıcırtılı ses ile irkildi. Saat fark etmeden abisinin işten döndüğü vakte kadar ilerlemişti. Hemen yerinden kalktı ve yatağına uzandı. Abisi onu ayakta görmemeliydi, bu konuda katı kuralları vardı.

Anne ve babasını bir kazada kaybettikten sonra ailesinde kalan tek kişi abisiydi. Abisi onun için çok değerliydi, onu kaybetmek istemiyordu. Ona sımsıkı tutunmak, onu gururlandırmak ve elinden geleni yapmak istiyordu. Yoksa kalbi bir kaybı daha kaldıramazdı.

Abisi dediğine göre yeni bir iş bulmuştu ama ne olduğunu söylememişti. Porchay da ısrarla sormak istememişti ama abisi hep geç gelmeye başlamıştı. 'Çok fazla mesai veriyorlar galiba' diye geçirdi içinden. O sıra odasının kapısı açıldı ve içeri abisi girdi. Porchay yatağının içinde biraz daha büzüldü ve nefesini düzenlemeye çalıştı. Abisi adımlar atarak tam yatağının yanında durdu.

"Chay, uyumadığını biliyorum." Anlaşılan abisi onun bu küçük numarasına kanmamıştı. Daha fazla böyle duramayacağını anlayınca üstündeki örtüyü kaldırdı ve kafasını abisine doğru çevirdi. Abisi kollarını bağlamış durumu en başından anlamış şekilde kendisine bakıyordu.

"Aaa selam P' ne zaman geldin? Hiç fark etmedim geldiğini." Zoraki bir gülümsemeyle tatlı tatlı abisine baktı. Umarım çok kızmazdı ona.

"Neden uyumadın bu saate kadar? Yarın okulun yok mu?" Bu konuda katı olsa da kardeşine kızmaya kıyamıyordu Porsche.

Abisinin soruları üzerine oturur pozisyona geçti Porchay. "Sadece... pek uyuyamadım." Yalan değildi, zaman geçmişti ama uykusunun geldiğini de hissetmemişti. Porsche kardeşinin yanı başına oturdu. "Neden, her şey yolunda mı?" Acaba yine anne ve babasını düşünüp üzülüyor mu diye endişelendi Porsche. Daha önce Porchay'in nasıl bir halde olduğunu tek o biliyordu. Çok zor zamanlardan geçmişti ve toparlanması zaman almıştı.

Abisinin endişeli gözlerini gören Porchay onu rahatlatmak için elleriyle abisinin omuzlarını sıvazladı. "Merak etme P' kötü bir şey olduğu yok. Biraz heyecanlıyım sadece." O esnada kafasının içinde dönüp duran tek şey gizemli yabancı ve onun Wik konusunda onu umutlandırmasından başka bir şey değildi.

"Eminsin değil mi, eğer kötü hissettiğin bir şey varsa benimle konuşabilirsin." Abisinin ilgili ve rahatlatıcı sözleri Porchay'in bir kez daha abisine olan bağlılığının artmasını sağladı . İyi ki onun abisiydi. Bunun için Tanrı'ya binlerce kez şükretti içinden.
"Evet P' biliyorum, endişelenme."

...

Arabasından çıkan Kim evine doğru yürüdü. Ne yapmak istediğini düşünüyordu. Porchay'in karşısına nasıl çıkmalıydı? Sürekli etrafında bulunsa çok mu dikkat çekerdi? Saat geç olduğu için Porchay uyumuş olmalıydı. Yarın okula mı gitseydi acaba? Hayır bu olmazdı, fazla dikkat çekerdi. Hele bu akşam abisinin gözü üstünde olduğu için... Birkaç gün beklemeye karar verdi Kim. Böylece kafasında bir plan belirleyebilirdi Porchay ile nasıl konuşacağına dair.

Bölüm sonu

Lütfen düşünce ve önerilerinizi paylaşın . Hem bu hikaye hem diğerini okuyanlar da varsa 🤗