How Love Grows (Completed)

Kabanata 19

Kabanata 19

Never give up

Diretso ang uwi ko sa bahay kahapon. Doon ako natulog sa kwarto at umiyak magdamag. Sobrang bigat na ang nararamdaman ko ngayon na kahit maliit na bagay ay nasasaktan kaagad ako.

Sa naganap kahapon, hindi ko alam kung sino ang nakakita sa kanilang dalawa sa 'kin. Because Eve and Charmaine are at the gate waiting for someone. Yes, nandito na naman ang buntot ni Eve. Tsk.

 

I stopped walking ahead while gazing at them. Eve is looking at the left and right sides of the road with her worried eyes. Habang si Charmaine naman ay parang walang pake sa gilid niya. I want to look so angry and frustrated about it, but I am too soft to do that. Kahit anong ipakita kong espressos, my eyes couldn't.

 

Because my eyes know what my heart wants. It may hurt, yet my heart itself wants to understand everything. Gusto kong isipin na di ko nainintindihan, pero bakit ako nasasaktan? Bakit parang mas nasasaktan pa ako para sa kanila, kasi hindi ko sila iniintindi?

 

"Felyang!" 

Natigil ako sa pagiisip at napalingon sa likod ko. Napapikit ako sabay ngiting makita si JP na kumakaway sa 'kin. He waves his ID at me. Kasunod naman doon ang parang model na si Ivory kung lumakad. Para siyang sasabak sa fashion show dahil sa lakad at expression niya. I laughed at them. Lalakad na sana ako para salubungin sila, pero naudlot lang 'yon dahil may humawak sa braso.

 

Naiirita ko 'yon tinignan bago binaling kung sino man 'yon. Pero kaagad naman, itong nawala nang makita ko kung sinong mata 'yon. Her soft and worried eyes printed on my mind. I immediately looked away and tried to get away from her hold. But I am too melted by her touch. Longing for it. Missing it.

"Fely, I'm sorry," panimula niya.

Tumingin ako sa likod niya. Charmaine is smirking at her back. Palihim na lang akong umirap. I heard JP's voice from behind. Hindi na ako lumingon pa at yumuko nalang.

 

"Oy! Eve, long time no see!" salubong ni JP sa kaniya.

 

JP hug Eve, kaya nabitawan ako ni Eve. Umangat ang tingin ko sa kaniya. While hugging JP, her eyes are on me. Umatras ako. Hinawakan ako ni Ivory sa likod. Napatingin ako sa kaniya at tipid na ngumiti.

 

"Alam mo ba, Eve. Itong si Felicity isang linggong tumatambay sa classroom niyo. At kung pwede lang siyang lumipat sa section niyo parang ginawa niya na!" pag kwento niya habang kumakalas sa kanilang yakap.

Itong talagang si JP ang talim ng dila. Hindi ma lang matikom ang bibig.

Napatingin tuloy si Eve sa 'kin tungkol sa sinabi niya. Lumingon lang ako kay Ivory. I hold her hands when Eve is slowly reaching me. Umiiling naman si Ivory sa kaibigan. 

"Ginawa niya 'yon?" si Eve tingin ko hindi pa niya hinihiwalay ang tingin sa 'kin dahil ramdam ko.

"Oo naman. Kulimlim na nga siya umuwi kakahintay sayo," sagot niya.

Hinawakan ni Ivory si JP at dinarag papalayo sa 'min. I think alam niya. She knows what's happening. Umiling nalang ulit ako at plano sanang sundan ang dalawa. Kung may eksplinasyon man si Eve? Ayaw ko ng marinig 'yon sa ngayon, gusto ko munang tahimik at malayang magiisip.