İmtihan gxg

3. BÖLÜM

Şaşkın şaşkın bana bakarak "A-anlamadım hocam." dedi Elif. Hafif bir şekilde gülümseyerek "Duydun güzelim benimle birlikte kala bilirsin." hala yüzüme şaşkın şaşkın bakıyordu, yüzümde ki tebessüm kayboldu elimi gözlerinin önünde sağ-sola salladım. "Hey Elif burada mı acaba?" Gözlerime bakarak "Pardon biraz şaşırdım hocam... Teklifiniz için saolun bana yardım etmek istiyorsunuz gerçekten çok teşekkür ederim ama kabul edemem." dedi buruk bir sesle ve yerinden kalkarak sınıftan çıktı. Peşinden gitmeyecektim nedenini açıklıyayım: daha bu sabah babası tarafından hakaretlere uğradı,arkadaşlarına rezil oldu,dışlandı ve tabi benim gibi sert bir öğretmeninden tuhaf bir teklif aldı biraz kafasını dinlemesi gerek. Hemen kabul etmeyeceğini biliyorum ama Elifi ne sokaklara nede yetimhane köşelerine bırakma gibi bir niyetim yok.

İlk teneffüs yirmi dakikaydı çocukların çoğu kahvaltı yapmaya kantine gitmişlerdi. Bende sınıftan çıktım duvarları beyaz renkte ki kolidorda dolaşmaya başladım. Okul sıradan bir Anadolu lisesiydi kalablık her zihniyetten öğrenci ve öğretmene sahipti.
Bu okulun en sevdiğim yönü atalarımızın resimleri'nin duvarlarda çerçeveli bir şekilde asılı olmasıydı. Fatih Sultan Mehmet'in, Yavuz Sultan Selim'in, Mehmet Akif Ersoy'un, Oğuz Kaan'ın ve şuan karşısında durduğum Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ün

Atatürk' ün fotoğrafını hayranlıkla incelemeye koyuldum. Belki bin defa görmüştüm bu fotoğrafını ama üzerimden hayranlığı asla atamıyorum, mümkün'mü ki böyle bir insana hayran olmamak?
"Sana söz veriyorum atam sana ve Türk gençliğine layık bir öğretmen olmaya çalışacağım." dedim sessizce. Bir çok insan bizi namussuz, şerefsiz, ahlaksız olarak tanımlıyorlar bunlar umrumda değil ama biri vatan sevgime laf edince deliriyorum. Bende onlar gibi Türk milletinin bir bireyiydim ve her şeyine iddiasına varım ki o sahte kurtlardan daha çok seviyorum memleketimi.
***
Öğretmenler odasına gelmiştim ders zilinin çalmasına hala on dakika vardı. Sevda hoca tekli koltukta oturuyordu sabah dikkat etmemiştim ama üzerinde ki beyaz gömlek ve mavi kot pantolon sarı kıvırcık saçlarıyla çok uyumlu duruyordu. Bende yakının da ki bir koltuğa oturdum. "Konuştunuz mu Elif ile hocam?" Diye sordu, Sevda hocaya döndüm. "Konuştum... benimle kalmasını istediğimi söyledim kibarca reddeddi. Tabi ki hemen kabul etmesini beklemiyordum, okul çıkışına kadar güzelce düşünüp kabul eder umarım." Sevda hoca bana şaşkın gözlerle baktı. "İyi de hocam yetimhane ye verip öyle evlat edinmeniz daha doğru olmaz mı?"
Derin bir iç çektim maalesef haklıydı ama bunu yapamazdım. "Haklısınız hocam lakin yetimhane sert bir süreçtir bu süreç Elif'in psikolojisini iyice alt üst edebilir. Bir müddet benimle kaldıktan sonra durumu iyice anlatırım sonra yetimhane ve evlatlık işlemlerine başlarız." dedim gayet sakin,duru bir ses tonuyla. Sevda hoca ise yalnızca kafasını salladı.

***
Benim son dersim boştu okul çıkışında Elif'i bekliyordum. Son zilde yeni çalmıştı öğrenciler yeni yeni çıkmaya başlamışlardı.

Yaklaşık on dakika geçmişti tüm öğrenciler okuldan çıkmışlardı ama Elif hala gelmemişti. Okulda sadece görevliler,müdür ve kantinciler kalmıştı. "Acaba çıktı da ben mi görmedim?" diye kendi kendime söylenmeye başladım.

Dayanamadım 10/A ya gittim Elif en arkada oturmuş kafasını masaya gömmüş ağlıyordu.
Ah benim küçük kızım... bir gün bu acılar geçecek göreceksin ve umarım ben o gün senin yanında olacağım.
Elif'in yanına oturmamla kafasını kaldırıp gözlerimin içine bakması bir oldu. Göz yaşlarını sildim yüzümde ki buruk gülümsemeyle, Elif ise bana ağlamaktan şişmiş gözleriyle tuhaf tuhaf bakıyordu. "Beni neden beklettiğini sora bilir miyim güzelim?"
Elif önüne dönerek sessizce "Size gelmiyeceğimi söylemiştim Ece hocam." dedi. Saçıyla oynamaya başladım, siyah kıvırcık saçları çok yumuşaktı.
"Bak küçüğüm seni anlıyorum dışlandın,yargılandın, baban istemedi seni herkesin de sana öyle davranacağını zannediyorsun ama öyle olmayacak küçüğüm. Evet bu Dünya'da kötü insanlar var ama iyiler de var ben senin hep yanında olacağım."

Elif öfkeyle ayağa kalktı ve bağırmaya başladı "NEYİ ANLIYORSUN YA BEN DOĞDUĞUM İLK ANDAN BERİ HERKESİN HAYATINI KARARTIYORUM. DOĞMAK İÇİN ANNEMİ ÖLDÜRDÜM BEN! ÜÇ BEŞ DOSTUM VARDI ARTIK ONLARDA YOK SENİN Mİ BENİ BIRAKMAYACAĞINA İNANAYIM,NEDEN BANA İYİ DAVRANIYORSUN SANA İNANMAM İÇİN Mİ?" tekrardan ağlamaya başlamıştı derin bir nefes aldım. "Sana bu kadar iyi davranıyorum çünkü sana baktıkça kendimi görüyorum Elif. Yetimhanelerde sürünerek büyüdüm ben hiç arkadaşım olmadı benim." şaşırmıştı yüzüme bakıyordu sessizce.
" On beş yaşındaydım babam bıçakla bana saldırdı annem beni kurtarmaya çalışırken..." devamını diyemedim boğazım düğümlenmişti. Yavaşça boynuma sarıldı Elif. Bu sefer ben şok olmuştum uzun yıllar sonra ilk kez biri bana cinsellik dışında içtenlikle sarılıyordu. Biraz yavaş bir şekilde bende sarıldım Elif'e ardından geri çekilip ayağa kalktım. Elif yüzüme baktı "Hadi gidelim küçüğüm." dedim sakin bir sesle Elif olumlu anlamda başını salladı.

***

Otel odasına girmiştik Elif etrafı inceliyordu. "Bura da mı kalıyorsunuz hocam?" gülerek sormuştu bu soruyu. "Sorma be küçüğüm adam akıllı bir ev bulamadım hala... ama gelirken bir ilan gördüm oraya bakmaya gideceğim şimdi." gözünün içi parlamıştı
"Bende geleceğim değil mi?" Bu sefer ben güldüm. "Hayır sen bura da kalıp ödevini yapacaksın yoksa 10 alırsın sözlüden." dedim pis pis gülerek.
"Ama hocam yaa" dik dik baktım. Bir şey demedi yanağından bir makas aldım ve odadan çıktım.

***
Beğendiğim evin sahibi ile bahçe de konuşuyordum. Adam altmışlı yaşlarda kel beyaz sakallı bir adamdı.
"Valla yeğenim evin kirası 15 bin'e olur" ağzım açık kalmıştı ben basit bir öğretmenim ya nasıl vereceğim o parayı? "Emmim ne ettin sen ya ben basit bir öğretmenim in biraz gözünü seveyim. Hem dava evi gezdirmedin bana." Adam elini sakalında gezdirmeye başladı. "Bak yeğenim ben okumuş insan çok severim, bu sebepten dolayı senin güzel hatrına eğer evi beğenirsen 12 bin'e indiririm kirayı anlaştık mı?" "Anlaştık" dedim direk hiç düşünmeden genelde bu kadar çabuk kabul etmezdim ama artık bakmam gereken bir kızım vardı otel köşelerinde süründüremezdim küçüğümü.

Adam ceplerini kontrol etti sonra bana baktı. "Hay Allah anahtarı yukarıda unutmuşum herhalde, benim kızı arıyayım da getirsin, o da senin yaşlarda anlaşırsınız herhalde öğretmen hanım." dedi gülerek bense sadece gülümsedim. Adam kızıni aradı ardından biraz uzaklaştı, sessizce bekliyordum.
Biraz sonra aşyağı üzerinde yeşil baş örtülü, uzun beyaz kol badili altın da ise çicek desenli etek giymiş beyaz tenli mavi gözlü, küçük göğüslü bir kadın indi. Ağzım açık kalmıştı bu güzellik gerçek miydi?

(Evet sonuna Ece aşkını buldu jdjsjsks bölümü nasıl buldunuz? Yorum yapıp oy verirseniz çok sevinirimm. 😊)