Konuşmalarımız zaman geçtikçe derinleşmişti ve ben yüzüme çarpan güneşle sabahın olduğunu ancak farketmiştim. Salihin yüzünde gezinen güneş ışıkları gözlerinde derin bir anlam içeriyordu .İçten içe hala birgün onu kaybetme korkusu yaşadığımı hissediyorum.Hayat artık daha zor benim için sanki onu uzaktan sevmek ve belki onda olmayan özellikleri bile onda düşünerek onu sevmek kolaydı elbette ama gerçekte neler olur bana nasıl bir salih görünür ufak bir fikrim bile yok.İkimizde güneşin doğuşunu izlemeye başladık .Gözlerindeki sıcaklık o kadar farklıydı ki içimi ısıtıyordu heran .Güneş heryeri aydınlatınca yavaş yavaş diğer öğrenciler çadırlarından çıkmaya başladı.Dün sabah salih ile konuşan çocuğa takıldı gözlerim sinsice bize bakıp sırıttı.Ne derdi vardı bu çocuğun bilmiyorum ama beni sinirlendiren bir yüz tipi vardı.Salih yavaşça bana dönerek- Sana söylemem gereken birşey var. Dedi ve başını önüne eğdi.- Söyle seni dinliyorum. Dedim ona dönerek.-Dün sabah çadırına bir kağıt bırakmıştım.Dedi o an dona kaldım ne ara çadırıma notu atmıştı hiç farkında değildim .-Neden böyle bişey yaptın? .Dedim sorgularcasına sonuçta bu beni az da olsa korkutmuştu.-Yüzüne karşı sana itirafta bulunmaktan çekindim ama işe yaramadı zaten adımı bile yazamadım kağıda.İçimden gülmek geliyordu eline yüzüne bulaştırmıştı gerçekten .
-Beni korkuttun bilmeyerek o zaman .Dedim ve kızgın bir şekilde bakmaya başladım ona.
-Özür dilerim niyetim bu değildi gerçekten.İşte bu haline gerçekten güldüm çocuk gibi kıvranıyordu karşımda resmen :D güldüğümü farkedince oda gülmeye başladı -Benimle alay mı ettin sen ?.dedi ve beni gıdıklamaya çalıştı tabiki kaçtım hemen.Beni yakalamaması için ağaçların aralarından koşarken ayağım takıldı ve düştüm.Arkamdan salih koşarak geldi - İyimisin ne oldu? .Dedi
-İyiyim ya takıldım sadece.Dedim ama dizim acıyordu topallamaya başladım .Salih farkedince beni kucağına aldı aniden .Kalbim patlayacak kadar hızlı atmaya başladı ne yapıyordu bu çocuk bana böyle büyüsüne kapılmış gibiyim.
-İndirirmisin beni salih!.Dedim ve yavaşça beni indirdi .-Teşekkür ederim ama böyle bana yaklaşman yanlış bişey lütfen yapma bunu.
-Sakin ol biraz ben sadece acı çekme diye sana yardımcı olmak istedim. Dedi ama ben ona bana yaklaşmaması için konuşmuştum zaten neden beni zor durumda bırakıyor anlamıyorum.-Biliyorum ama yapma lütfen.Dedim ve topallayarak yürümeye başladım.Birden koluma girdi -Bari buna bişey deme.dedi ve gülümsemeye başladı.Bende ona karşı acı içinde tebessüm ettim kamp alanına doğru yavaşça yürüdük.Alana geldiğimizde çadıra gidip dizime pansuman yapmak için salihten ayrıldım.Pansumanı yaptıktan sonra çadırdan çıktım salih dün ki çocukla kahkahalar içinde gülüşüyordu.Yavaş adımlarla öğretmenin yanına giderek kahvaltı eden gruba katıldım.
kahvaltıdan sonra herkes çadırını topladı ve otobüse binmek için sıraya girdi.Etrafıma bakındım ama salih yoktu "nereye kayboldu bu çocuk "diye içimden geçirirken bir anda yanımda belirdi -Ödüm koptu neredeydin?Dedim ve ona karşı gülümsedim.-Bunu sana getirmek kolay değildi. Dedi ve elindeki tahta parçasını bana uzattı .Önce anlamadım ne demek istediğini ama tahtayı çevirince iç tarafında "GÜLER VE SALİH " yazıyordu .o kadar mutlu etmiştiki beni ona sarıldım -Teşekkür ederim çok güzel . Dedim ve gözlerimi ovuşturdum.-Şşş ağlıyor musun mutlu ol diye yaptım ben bunu ağlama sakın.
-Yok ağlamıyorum çok beğendim sadece.Dedim ve gülümsedim gözlerine bakarken.-Hadi gel binelim otobüse o zaman .Dedi ve otobüse bindik yan yana oturmuştuk bütün yolculuk boyunca müzik dinledik konuştuk zaman o kadar kısaydı ki sanki yol bitmişti ama ben ne zaman o kadar yolu aşıp okulun önüne geldik anlayamamıştım.Herkes otobüsten indi ve evlerine dağıldı .Salihte ikimizin çantasını alıp benimle eve doğru yürümeye başladı .O kadar mutluydum ki onunda beni sevdiğini gördükçe içimdeki volkanlar patlıyordu adeta.Eve doğru yürürken hafif bir yağmur yağmaya başladı .Etrafta kimse kalmamıştı ama biz yağmuru aldırmadan yürümeye devam ettik .-İstersen çantamı ver sen evine doğru git hasta olacaksın.Dedim ve çantayı almak için elimi uzattım ama çantayı vereceği yerde elimi tuttu.-Biraz hada yürüyelim böyle olmaz mı?.Dedi o kadar heycanlıyım ki rüyalarımda bile göremediğim en romantik dakikaları bana salih sunmuştu.Biraz daha yürüdük ve evime yaklaşmıştık artık burdan sonrasını kendim gidebilirdim.-Geldik sayılır salih artık ben tek gitsem iyi olur beraber gitmemiz uygun olmaz.-Haklısın sizin ev hangisi ? -Şu ilerideki yeşil ev. -Anladım tamam o zaman sen git hadi.Dedi ve gülümsedi çantayı ondan aldım .-Yarın görüşürüz o zaman .Dedim ve tam gidecekken salih elimi tuttu birden .-Güler artık biz arkadaş değiliz biliyorsun o yüzden korkma benden seni gerçek bir aşkla seviyorum .Dedi ve gözlerime bakmaya devam etti.İçim onun her sözü her hareketiyle parçalanıyordu sanki heyecan acı mutluluk aşk hepsi bir anda hücum ediyordu beynime.-Bende seni gerçek bir aşkla seviyorum.Dedim ve ona karşı yaklaşıp yanağına bir öpücük kondurup koşarak eve gittim ...
