BOOK 2: You Are The Reason, Too! ❤

Chapter 24

Weekend had passed at unti-unti ng nawawala sa isip ni Deanna ang naging usapan nila ni Yumi. Handa na siya sa kung ano man ang magiging consequence ng mga nagawa niya noon. Mas nananaig yung pagmamahal niya sa Asawa kesa sa kung ano man ang gustong mangyari ni Yumi.

'I don't care anymore. I don't want to lie to my wife nor make myself miserable.' I thought to myselft habang papasok ako ng office, Monday morning.

Pagkatapos ng naging bonding nila last weekend ni Jema , I realized one thing. I can't lie to her for so long. It pains my heart seeing her happy, doing anything for me, while I keep secrets behind her back. No, I will not let it haunt me anymore.

Nakarating si Deanna sa office a few minutes before pa magdatingan ang ibang empliyado. Dumaan muna siya ng office niya to drop her things, afterwards, went straight to Pongay's office.

Luckily, nasa office na din ito. Two of them are actually time conscious. As owners of the company, they should set a good example, kaya naman always silang maaga.

Kumatok muna siya sa pinto ng office nito. Kung madalas ay nag-aasaran sila ng walang katok katok, ngayon ay hindi niya ito ginawa.

Kumatok ulit ako ng hindi ito sumagot. Alam kong nasa loob na si Pongay dahil bukas na ang ilaw.

"Hey Pongs!" Mahina kong sambit. After a few second ay bumukas ang pinto at iniluwa ang ulo niya.

"Yow B*tch!" Pabirong bati nito sa'kin. Tinulak ko naman siya papasok ng kwarto niya. Seryosong umupo ako sa sofa. Sumunod naman ito agad.

"Serious mo naman Deanns! Anong meron?!" Tanong nito. Umupo na din ito katapat ng sa'kin.
Kinuha niya ang mug na may lamang kape at humigop.

"Do you remember noong nasa bohol tayo?"  Seryosong tanong ko. Actually, more of emotionless ang mukha ko. I don't know where to begin to be honest!

"Uhumm. What exactly do you want me to remember?" Litong tanong niya. Ibinaba na niya ang hawak na mug at bahagyang lumapit sa'kin.

"I don't know where to start, actually. W-we were so drunk and we both went back to our hotel. I-I put you to bed...." panimula ko, basak sa tinig ko ang kaba.

I took a long pause. Hanggang dun na lang din kasi ang malinaw sa isip ko. Nagkunot noo niya akong tinignan. Marahil ay nagtataka ito kung saan patungo yung kwento ko.

"Yumi and I talked the other day. She was telling me this.... t-his opportunity abroad and She suddenly showed me a picture..." dire-diretsong kwento ko.

"Wait, Deanns! Hold on a bit!" Tarantang sabi niyo. Pinigil niya ang kamay ko habang nagpapaliwanag.

"Nagkita kayo, ng kayo lang?" Tanong niya at tumango ako.

"Bat di ko alam? Bat di ka nagsabi?" Dire-diretso din niyang tanong. Bakas sa mukha nito ang pagka bigla. She and I know kung ano ang turing sa'kin ni Yumi.

" Yung about sa envelop remember? Akala ko it was important kaya nakipagkita ako sakaniya. And...and She said na it would be best if kami lang dalawa... so I went knowing na I'm going alone." Kwento ko. I know I'm stupid for falling to her trap!

"You should know that this is against my will. Pero akala ko kasi talaga work related ang sasabihin niya." Dagdag ko.

"Soooo... anong gusto mong tukuyin Deanns? What happened to that meeting?"  Usisa niya sa'kin.

"May pinakita siyang picture namin Pongs! I know because familiar sa'kin yung kwarto ko sa Bohol!" Naihilamos ko na ang mga kamay ko sa mukha ko. Out of frustration, out of helplessnes!