Eftalya [ARA VERİLDİ]

6. Bölüm: Berin.

Yıldıza basmayı ve
bol bol yorum
bırakmayı unutmayalım🤍

Keyifli Okumalar🤍

6. Bölüm: Berin.

Dolan gözlerimi silmeye çalışarak kendime akşam yemeği hazırlıyordum. Yediğim her şeyi kusmak ve durmadan uyuyakalmak artık morelimi çok fazla bozuyordu.

İç çekişlerimi gizlemeye çalışarak kendime makarna salatası yapıyordum. Ada son zamanlarda hep Enes'le birlikteydi, eve geldiği zamanlarda da Enes bizde oluyordu. Bu durum beni rahatsız etmek yerine mutlu olmamı sağlıyordu. Yüzündeki gülümseme ve gözlerindeki ışıltı hiç solmasın istiyordum.

"Eftal'im biz geldik." Mutfaktan çıkıp kapıya doğru ilerledim.
"Hoşgeldiniz, balım." Bana sıkıca sarılan Ada'ya bende sımsıkı sarıldım.

"Bende geldim." diyen Enes ikimizi birden kollarının altına almış olmasına kıkırdadık.

"Bir misafirimiz daha var haber vermeyi unuttum." Mahçup gözlerle bakan Ada'ya gülümsemekle yetindim. Kapının orada bekleyen kişiye döndüm.

Karşımda duran adama şaşkınlık baktım. Kuzey Berin tüm endamı ile kapının orada duruyor ve içeriye davet edilmeyi bekliyordu. Bu isimi görmeyi beklemiyordum daha önce bir kaç kez aynı ortama girmiştik ama merhaba demekten başka bir sohbetimiz olmamıştı. Ada ve Enes'in ortak arkadaşı aynı zamanda Dora'nın şirketlerine rakip şirketlerin sahibiydi.

"Hadi geçin içeriye bende bir şeyler hazırlıyordum." Kuzey ayakkabılarını çıkartıp önümde durduğunda elini bana uzattı.

"Merhaba tekrardan hatırlamazsın belki diye Kuzey ben." Sweatshirtüne rağmen elindeki yılan dövmesinin devamını görebiliyordum. Uzattığı eli tuttum.

"Hatırlıyorum seni, Eftalya bende." Okyanusu andıran gözlerine bakıyordum. Dağınık saçları simsiyahtı, teni buğday, gözleri ise masmavi. Boyu bir seksen beşten uzun duruyordu, kulağının altından başlayan dövme bir parmak uzunluğundaydı. Anlaşılan dövmeler ile arası oldukça iyiydi.

Ada ile ben mutfağa geçtiğimizde diğerleri salona geçti.

"Çocuk taş gibi taş." Ada'nın sözlerine gözlerimi devirdim.
"Bebeğim ile ben erkeklerin kapatılması konusunda imza toplamaya başladık." Kıkırtısı mutfakta yükseldi.

"Sana çok fazla vakit ayıramıyorum diye kızmıyorsun değil mi?" Gülümseyerek gözlerinin içine baktım.

"Sonunda mutlusun ve bu durum çok fazla güzel. Sana kızmak için bir sebebim yok her daim yanımdasınız zaten." İçini rahatlatmışım gibi nefesini verip tekrardan bana sarıldı.

Birlikte tabakları hazırlayıp salona geldiğimizde bakışlar istemeden Kuzey'e döndü direkt göz göze gelmemiz, gözlerimi kaçırmama sebep olmuştu.

Sabahtan beri yediğim her şeyi çıkarttığım için oldukça acıkmıştım. Kimseyi umursamadan bir kaşık aldım. Midemin bulanmaması için yavaş yavaş yiyordum.

Açık olan televizyondan yükselen ses dördümüzün aynı anda televizyona bakmasını sağladı.

"Dora Bey gerçekten çok yakışıyorsunuz. Ne kadar süredir birliktesiniz?"