28 reasons • yeonbin

8

(karina-soobin)

kelebegim: soobin
nerede ne haltlar yiyosun yine

soobin: napmısım yine
ay resmen söhretim benden önce gidiyo
nolmus

kelebegim: niye aradıgımda acmadın pislik herif
otuz saat bekledim

soobin: dustaydım kelebegim
noldu
bi sıkıntı mı var

karina: yok da
babam aksam seni yemege cagırıyo

soobin: OMG
canım babam beni mi özlemis

karina: bak ya
yavsak herif
gelmen lazım
basımı yicek yoksa gelmezsen

soobin: tamam tamam gelirim

karina: bu arada
winter kabul etti
seyi yani
ikimizi

soobin: SAKA YAPIYOSUN
SONUNDA

karina: KAFAYI YIYODUM AZ KALSIN
COK GEC KALMADAN GEL BUNU KONUSMAMIZ LAZIM

soobin: TAMAM KOSARAK GELICEM
gelirken bi sey lazım mı

karina: yok yok
sey
istersen yeonjunu da cagır
tek kalmasın cocuk

soobin: tanımadıgı bi ortamda napıcak o
ayrıca evden cıkmasın bi de onunla hiiiic ugrasamam

karina: iki dakika insanlık yapasın da mı gelmiyo amk

soobin: geliyo da
cok sıkıcı biliyo musun
hic sarmıyo

karina: aksam bu evden ölü cıkıcaksın
haberin olsun

soobin: MUTHIS OLUR

karina: gerizekalı
ise dönüyorum
gec kalma aksam

soobin: tamamdırrr
merak etme gec kalmam

karina:🔪
♥️

(Görüldü)

**

"Soobin akşam ne yiyeceğiz?" koltukta baş aşağı yatıp telefonuyla oynayan Soobin'in yanında bittiğinde Soobin hiç umursamadan oyununu oynamaya devam etti. "Soobin diyorum." diziyle Soobin'in kafasını dürttü ancak ona rağmen hiçbir cevap alamadı. "İnsancıl iletişim bile kuramıyoruz şaka gibisin cidden."
"Akşam ben yokum."

Arkasını dönüp odadan çıkacağı esnada Soobin'in cevabıyla durup geriye döndü. "Niye? Nereye gidiyorsun?"
"Karina çağırıyor."
"Ne zaman gelirsin?"
"Çok geç kalmamaya çalışırım."

Oyun oynayan elleri bir anlığına durdu ve "Bir dakika ya," diyerek oturuşunu düzeltip Yeonjun'a baktı. "ben niye sana açıklama yapıyorum?" Yeonjun'a karşı değil de daha çok kendine karşı sorduğu bir soru gibiydi. Yeonjun omuz silkti ve "Biz buna iletişim diyoruz bilmemen çok normal yabancısın buna." dedikten hemen sonra Soobin'in fırlattığı yastıktan kaçıp güldü.

"Geç geleceksen de sessiz ol ve uyumama izin ver bir zahmet." Soobin göz devirip telefonunu yeniden aldı ve oyununa döndü. Yeonjun ise hala kapının eşiğinde dikiliyordu. Soobin Yeonjun'un ona baktığını hissediyor olsa da gözlerini telefondan çekmeden konuştu. "Ne bakıyorsun yine?"
"Soobin."
"Hm?"
"Akşam yağmurlu gösteriyor şemsiyesiz çıkma."