KARANLIĞIN AY IŞIĞI (TAMAMLANDI)

4.Bölüm

"Gerçekleri yaşamaktansa hayal kurmalı.Hayal zihninizi açar,gerçek hayat ise sıkıcıdır."

Yazardan;

Genç adam evine geldi mutfağa gidip dolaptan bir içki şişesi alıp salona geçti kapağını açıp bardağa doldurmadan kafasına dikti.

Ne kadar içerse içsin onu aklından çıkamıyordu.Gülüşü,utangaç bakışları,saçları ilk gördüğünde kalbinde sızı oluşturdu.

Onun gibi  bir adamın aşık olacağını söyleseydi birisi onun anında kafasına sıkardı.

Kanepeye iyice yayılarak oturdu içkisinden büyük bir yudum alıp arkasına yaslandı meleğini ilk defa gördüğünü zamanı hatırladı.

2 yıl önce ;adam teslimatı halledip yakınlardaki parka geldi .

Park boştu biraz kafasını dinleyebilirdi cebinden sigarasını ve çakmağını çıkardı.

Sigara kutusundan bir tanesini çıkarıp, çakmağıyla yaktı derin bir nefes sigaradan alınca gevşemişti.

Bugünkü teslimat onu yormuştu O yeraltı şehrinin en büyük mafya liderlerinden biriydi .

Kazım Arslan 'ın biricik oğlu Kerem Arslan Arslan Holding'in sahibi karanlığın ta kendisi böyle olmasını istememişti.

Doğduğundan beri ona seçenek sunulmadı böyle işler için yetiştirildi.

Korkulan birisi tehlikeli gündüz oto galeri holding ,gece ise mafya ve dövüş ringinde onun dışında bir şeye vakit ayıracak zamanı yoktu.

Ta ki Kamelya 'yı görene dek her şey onun için yeni başlayacaktı .

O karanlığına ışık veren ay ışığıydı onu görür görmez Kerem onun doğal güzelliğine vurulmuştu.

Şimdiye kadar bir sürü kadın onunla birlikte olmak için neler yapmıştı .

Kerem o kadınlarla beraber olmamıştı yapmacık ,boya küpü,şımarık ,sosyete kadınlardan tiksiniyordu .
Bütün kadınlar ona itici geliyordu.

Kamelya üniversite sınavına girip okumayı çok istiyordu, bu yüzden babası onu okuldan almaya geldiği zaman babasına konuşmak istediğini söyledi.

Evinin yakınlardaki parka gidip oturdular parkta onlardan başka uzakta siyah giyinmiş bir adam dışında kimse yoktu .

"Baba derslerim çok iyi ben üniversiteye de gitmek istiyorum izin verir misin?"

Babam "Okuyup da ne yapacaksın evlen rahat rahat evinde otur."babasının dedikleri Kamelyayı çok üzdü.

"Baba bak devlet bana burs veriyor lütfen izin verir misin baba okumama söz veriyorum açık giyinmeyeceğim . Sizi üzecek hiç bir şey yapmayacağım."diye babasını ikna etmeye çalışılıyordu, onu hayran hayran izleyen adamdan habersiz hayatında böyle naif ,güzel,terbiyeli kız görmemişti.

Böyle bir güzelliğin masallarda olduğunu zannederdi. Masum bakışları bir insanın tekrar bakıp hayran bırakacağı güzelliği vardı.

Kerem ona bakınca aklına gelen tek şey kızın ona yasaklı olduğuydu.

Öyle masum duruyordu ki tehlikeli hayatı için imkansızdı.

Kamelya o sırada babasını ikna etmekle meşguldu.

Babası "Peki erkek arkadaş istemem ,açık giyinmek yok,okuldan çıkışta hemen eve gelinecek.Kütüphaneye gideceksen bize önceden haber vereceksin .Liseden ve kursa gittiğin zaman senin hakkında kötü bir şey duyarsam okulu unut kızım."