Kara Aşk

24.Bölum

Herkese merhaba nasilsiniz?

Kara Aşkın yeni bölümü sizler ile kendinize iyi bakın oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın <3

( Ne kadar vote ve yorum gelirse bölümler o kadar hızlı gelir !!!)

*************************************
.
.
.
.
.

Evin 'den💙

Sahim odadan çıkarken zümr'nin bakışları hala kapıdaydı. Titreyen elini kalbine koydu .Sahime olan özlem vardı kalbinde ...

Başını kendi dizine yaslayıp ağlamaya başladı.

Çaresizce  baktım. Bir duyguyu yaşamasın ama o duygunun verdiği acı bile canınızı yakar .İşte tam da böyle şuan .

Acaba kaç kadin kaç kişi bunu gibi iğrencliklere maruz kaldığı için hayati ,hayallerine veda etmek zorunda kaldı.

Zümra uykuya dalınca aşağıya indim .Sahim ve borana baktım. Sahim yoktu .Boran da telefon konuşuyordu.

Gittiğimde konuşmasını bitirip bana döndü. Kızaran gözleri beni süzdü.

" İyi misin ?" Dedi .

" Ben iyiyim asıl sen iyi misin Boran " dedim .iyi görünmüyordü. Ellerim yeni çıkan sakalların da gezindi .

Herkes çok zor zamanlar atlatiyordu. Birbirimize destek olma zamanıydık.

Oturduğum yerden daha yaklaşıp sarıldım. Kokusunu içime çektim.

Kalbimin ritmi hızla atarken kendisini benden çekip bakışları ile beni süzdü.

Oyle bakıyordu ki sanki bir sebebin hatasıymis gibi ne olduğunu anlmamistim ama onun gözlerine bakmak nedense içimi ısıtmıştı.

Bana aşkla bakan gözlerini birden doldu.Çene kasları sertleşmiş bir ifade ile baktı.

" Sana ... dokunmak istediğimde onun gibi mi ? Hissetin " Dediğinde yutkunarak baktım.

Boran olanlardan kendisini sorumlu tutuyordu .Hic bir zaman bana dokunmamıştı. Ben istediğim zaman bir adım ileti gitmiştik. Oysaki şimdi kendinsi o pislik ile aynı seviyede tutuyordu.

Ben istemediğim halde onunla evlenmsitim. Bu doğruydu ama bu süre zarfi boyunca borani tanıdım anldim sevdim .Evet sevdim abdullaha olan hoşlantıyı aşk zannetmiştim. Sonra boranin bana olan bakışlarını, davranışlarını görünce asıl aşkı anladım  .

Bakışları hiç değişmeden hala bendeydi.

" Boran ... aynı şey değil? " Dedim. Bakışlarınında bir değişim olmadığını görünce " Bak Boran lütfen kendini toparlamaya çalış. Hic bir şeyin sorumlusu sen değilsin? Ve ayrıca ben istediğimi zaman dokundun öyle bir şey yok yani ... lütfen güçlü kalalım " diyebildim .

Başka ne söylenir inanın bilmiyorum. Ona bu duyguları hissettiren daha önce söylediklerim biliyorum. Ama o zamanlar öyle gerekmişdi.

Sürekli geçmiş için kendimizi suçlamak ahmaklıktı.

Bende uzaklaştı. Arkasına dönüp  hızlı adımlar ile çıkarken arkasından bakakaldım. Olayları üst üste geliyordu .

Abdullah yanıma hızlı bir şekilde gelince ona baktım.