17. Bölüm-Chi Ku

2.4K 169 619
                                    

☆Evet buradayız. Bomba gibi bir bölüm oldu. Ben ba-yıl-dım.

☆Oy sınırı:30
Yorum sınırı:450

☆Sınır dolunca bölüm gelecek. Ne olur beni sıkboğaz etmeyin. Bir de sınır dolar dolmaz atamam. Wattpad'de yatıp kalkmıyorum sonuçta. Az insaf. Lütfen.

☆Keyifli okumalar.

Bölüme başlamadan...

Şok'ta Deren içeceği varmış. Kendisi en fav içeceğim olmaya aday. Neyse bunu benimle paylaşan SlaKl5890 a teşekkür ederim.

Bu bölümü nurellaysamnolmus7 ye armağan ediyorum.

__________________________________________________

Chi Ku: Üzgün, mutsuz ve zor şeyler yaşamamıza rağmen hâlâ çok güçlüymüşüz gibi gülümsemek.

"Sev beni. Bu hastalıklı ruhumu severek iyileştir. İlacım olsun gülüşlerin, devam olsun dudakların. Zehir kusmasın o dilin. Sadece sev beni."

Bir hafta sonra

Gözlerimi açtığım yere baktım. Her yer çok pisti. Etrafta böcekler vardı. Etrafım şimşeklerle aydınlanıyordu. Gök gürültüsü ve yağmurdan başka ses yoktu. Bağlı olan bileklerim acıyordu. Annemler neredeydi?

Soğuk bedenimi ele geçiriyordu. Anaokulu öğretmenim gök gürültüsünün sinirli bulutlara ait olduğunu söylüyordu. Şimdi bu beni neden bu kadar korkutuyordu? Bulutlar da sinirlenebilirdi oysa. Babam da hep sinirliydi. Yeni en azından bana.

Ayakkabılarım yoktu. Kelebekli ayakkabımı dayım almıştı bana. Çorabın içindeki ayaklarımı hissetmiyordum. Çok soğuktu. Beyaz dantelli çoraplarıma baktım. Neden gri olmuşlardı ki? Annem çok kızacaktı.

Korkutucu deponun kapısı gürültü ile açıldı. Iki adam girdi içeri. Ikisi de çok korkutucuydu. Birisinin sakalları çok uzundu. Diğeri yeşil gözlüydü. Gözleri Yüsra'ya benziyordu. Parka gidecektik biz. Yüsra neden hasta olmuştu ki?

Üzerimi giyinmiş evimizin girişinde babamın işten dönmesini bekliyordum en son. Sonra... Çok silik silik hatırlıyordum.

"Uyandın mı çirkin ördek?" Bunu söyleyen adama baktım. Gülümsemesi de korkutucuydu. Gülümseme nasıl korkutucu olabilirdi ki?

NEFER (Askeri Kurgu)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin